Cykl mini-wykładów pod namiotem Solidarnych 2010: spotkanie ze Stanisławem Srokowskim

Stanisław Srokowski (ur. 29 czerwca 1936 w miejscowości Hnilcze koło Podhajec na Kresach Wschodnich) ? polski pisarz, poeta, prozaik, dramaturg, krytyk literacki, tłumacz i publicysta.

W 1945 roku rodzina Srokowskich, jak wiele innych, została z Kresów wypędzona. Osiedlili się na tzw. Ziemiach Odzyskanych.

W 1943 r., Stanisław Srokowski, wówczas siedmioletni chłopiec, był świadkiem rzezi dokonywanej na Polakach przez nacjonalistów ukraińskich. Tematyka tych niewyobrażalnych zbrodni przewija się w wielu utworach literackich Stanisława Srokowskiego. Temu tematowi, przede wszystkim, ale również znaczeniu Kresów dla rozwoju naszej kultury, ich roli w kształtowaniu tożsamości wielu pokoleń Polaków, nie tylko tych z Kresów, poświęcone było spotkanie przy namiocie Solidarni2010 na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie, w poniedziałek 30 maja 2011 r.

Pytania po prelekcji w większości dotyczyły skrajnego nacjonalizmu, odradzającego się żywiołowo na Ukrainie, a nawiązującego do ideologii OUN-UPA, która 70 lat temu była zarzewiem dokonywanych tam zbrodni na Polakach i innych mniejszościach narodowych.

Relację video ze spotkania, przygotowaną przez portal Blogpress, załączamy tu: http://www.solidarni2010.pl/videos.php?video_id=62

i poniżej.

Z wypowiedzi Pana Srokowskiego pragnę zacytować kilka znaczących fragmentów.

"Kresy były takim miejscem w którym tworzyły się wielkie, potężne wartości duchowe, intelektualne, artystyczne, moralne, społeczne, państwowe."

"Jeżeli my, ludzie, mamy być ludźmi (...), odpowiedzialnymi i pełnymi wiary w to, że jest sens żyć to my musimy zmierzyć się z naszą przeszłością. Musimy wiedzieć jaki jest nasz rodowód, musimy wiedzieć kim byli nasi dziadowie, pradziadowie, prapradziadowie, jaka była historia sięgająca w głąb dziejów ponieważ człowiek nie rodzi się z niczego, wyrasta w jakiejś kulturze, rodzi się do jakiegoś systemu wartości, przyjmuje jakąś odpowiedzialność za swoje losy. Ta odpowiedzialność wywodzi się skądś, ktoś człowieka wyposaża. Człowiek jest wyposażony w pewne wartości, które budowane są przez wieki."

"Dlaczego relacje polsko-ukraińskie są napięte, nienormalne, chore, okaleczone? Dlatego, ze nie rozwiązaliśmy podstawowych problemów jakie istnieją między Polakami a Ukraińcami ? nie został rozwiązany problem ludobójstwa na Kresach."

"Nazywanie rzeczy po imieniu nie jest złem. Jest tendencja zamazywania prawdy. Milczenie jest formą kłamstwa. Milczeć wobec zła to znaczy zło popierać."

"Należy mówić prawdę. Uciekanie od prawdy tylko pogłębia problem"

"Jeżeli my nie rozwiążemy teraz, obecnie naszych problemów naprawdę trudnych to znaczy, że my przesuwamy te problemy na naszych wnuków. Jeżeli my tego nie zrobimy, to ciężar spada na naszych wnuków i prawnuków."

"Ja należę do ludzi, którzy nie tylko mówią o tym, że to co zdarzyło na Ukrainie, na Polskich Kresach to było ludobójstwo, ale ja jestem też człowiekiem, który rozmawia z Ukraińcami. Ja tłumaczę ukraińską literaturę na język polski, ja próbuję pokazać, co Ukraina ma dobrego. A jedno drugiemu nie może zaprzeczać. Nasze relacje powinny być oparte na jednym fundamencie, na fundamencie prawdy."

I jeszcze fragment pieśni UPA (Ukraińska Powstańcza Armia) śpiewanej na Ukrainie 70 lat temu przez zbrodnicze oddziały ukraińskie; spiewanej obecnie we Lwowie, rejonie Stanisławowskim i Tarnopolskim, gdzie rządzi faszyzująca partia ?Swoboda?:

"Zdobywaj, zdobywaj sławę,

wykosimy wszystkich Lachów po Warszawę.

Zdobywaj, zdobywaj siłę,

Wyrżniemy wszystkich Lachów po mogiłę."

Jest o czym myśleć!

Pan Stanisław Srokowski zgodził się na umieszczenie na naszej stronie fragmentu pisanej obecnie powieści. Link: