POLECAMY! Film "Rzeź Woli" - dziś w TVP 1.  Reminiscencje wolskie
data:05 sierpnia 2011     Redaktor: Barbara Chojnacka

Na gorąco po premierze filmu: REWELACJA godna powtórki jak najczęściej!
Powstanie Warszawskie na Woli miało tragiczny przebieg. Ludobójstwo! -  tylko tak można określić to, co miało miejsce w pierwszych dniach  sierpnia 1944 roku w tej dzielnicy Warszawy. Przypominamy artykuł archiwalny opublikowany na naszym portalu  w 2011 roku. Od tamtej pory powstał pomnik przy ulicy Górczewskiej, zmieniono wygląd kwater na Cmentarzu Wolskim. Jednak pamięć  o tych wydarzeniach - ze względu na polityczną poprawność w ubiegłych latach - nie przedostała się nadal do powszechnej świadomości Polaków. Dzisiejszy film ma szansę to nadrobić.
POLECAMY! 2 sierpnia (środa) 2017 o godz. 22:55 w TVP 1. - „Rzeź Woli” Rafała Geremka.

Pomnik na Lesznie upamiętniający rzeź na ludności cywilnej na Woli; Wikipedia
 
Z archiwum portalu:

Reminiscencje wolskie
 
To, co działo się na Woli w dniach 5-7 sierpnia 1944 r. zostało nazwane rzezią Woli. Było wykonaniem rozkazu Hitlera o zdławieniu Powstania i zniszczeniu Warszawy.

"Realizacja rozkazu na Woli do 5 sierpnia
Bezpośrednio po otrzymaniu rozkazu o zdławieniu powstania, siły niemieckie przystąpiły do pacyfikacji zarówno żołnierzy Armii Krajowej, jak i ludności cywilnej. Gen. Stahel wydał w dniu 2 sierpnia rozkazy o zabijaniu wszystkich mężczyzn, uznanych za rzeczywistych lub potencjalnych powstańców oraz brania zakładników spośród ludności cywilnej, do wykorzystania ich jako żywych osłon w atakach niemieckich na pozycje powstańcze.
Po raz pierwszy metody tej użyto o godz. 8:00 3 sierpnia podczas ataku na domy mieszkalne przy ul. Wolskiej pomiędzy ul. Staszica a Płocką, bronione przez kompanię chor. "Jaśmina". Siły niemieckie pędziły przed czołgami kilkaset osób, które zostały odbite w trakcie niemieckiego odwrotu. Podobny atak powtórzono w późniejszych godzinach tego samego dnia; ludność cywilną pędzoną przed czołgami użyto do ataku na barykadę powstańczą przy ul. Wolskiej, która po wycofaniu się sił powstańczych rozebrana została przez zmuszoną do tego grupę cywili. Stosowana w początkach powstania przez podległy gen. Guderianowi Wehrmacht, metoda ta przejęta została w dniach późniejszych przez oddziały SS i policję.

Alicja Płodarska, opis natarcia sił niemieckich ulicą Wolską 4 sierpnia.

W dniach 2-4 sierpnia stacjonująca na Woli dywizja pancerna "Hermann Göring" i oddziały lotnicze dokonały egzekucji ok. 400 ujętych powstańców. Od 3 do 4 sierpnia pododdziały tejże dywizji i pododdziały 608. pułku ochronnego Wehrmachtu systematycznie wypędzały z budynków mieszkalnych ludność cywilną, gromadząc ją w wyznaczone miejsca i grożąc rozstrzelaniem. Opróżnione budynki podpalano, a na terenach zdobywanych przez siły niemieckie ludność mordowano, a domy palono; zdarzały się grabieże i gwałty. 3 sierpnia siły niemieckie nałożyły opaski powstańcze, opanowując przez podstęp domy przy ul. Młynarskiej 12-16; zamieszkałą tam ludność zamordowano m.in. przy użyciu wrzucanych do piwnic granatów."

wolska_43_45_06_web_550
Wolska 43: Tablica z napisem informuje, że w tym miejscu w dniu 4 sierpnia 1944 r. hitlerowcy rozstrzelali ok. 6000 mieszkańców Woli;
źródło: http://powstanie44.um.warszawa.pl/miejsca-pamieci/ul-wolska-0

Masowe mordy na ludności cywilnej i powstańcach nasiliły się 4 sierpnia, z chwilą przybycia do Warszawy jednostek bojowych dowodzonych przez gen. Reinefatha. W fabryce Franaszka na ul. Wolskiej oraz przy wiadukcie kolejowym na ul. Górczewskiej dokonano pierwszych masowych egzekucji, w których zginęło kilkaset osób - mężczyzn, kobiet i dzieci.

Za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Rze%C5%BA_Woli

wolska_85_03_web
Wolska 85. Tablica upamiętniająca ofiary niemieckiego amoku z dni 1-5 sierpnia 1944 r.
źródło: http://powstanie44.um.warszawa.pl/miejsca-pamieci/ul-wolska-0


Kilka lat temu znalazłam w Internecie wpis Alexa odnoszący się do ludobójstwa na Woli. Redakcji nie udało się skontaktować z autorem. Publikujemy więc Jego wpis za źródłem [http://groups.yahoo.com/group/Klub_Sympatykow_Dawnej_Warszawy/message/115]. We wpisie poprawiono jedynie pisownię polskich liter.

Fabryka Tapet J. Franaszek na ul. Wolskiej rog Skierniewickiej*
"Alexander Kolacz"   ivorybrother

Oczywiście... nie ma w tym żadnej tajemnicy. W budynku sąsiadującym z biurowcem Fabryki Franaszka przy ulicy Wolskiej 49 (zbudowanym w latach trzydziestych) mieszkała moja rodzina, państwo Lutomierscy (moja babcia, dziadek i moja mama). 2-go Sierpnia 1944 mój dziadek (Ludwik) został zastrzelony na jednej z barykad Powstania. Jego ciało wniosły na górę do domu dwie sanitariuszki. Moja mama opowiada, ze sama kładła monety na powiekach ojca, bo nie chciały się zamknąć. Po chwili do mieszkania przy wspomnianej ul. Wolskiej 49 wtargnęli Niemcy, i wypędzili babcię z moją mamą na ręku tak, jak stały. Popędzili ich do pobliskiego Kościoła św. Wojciecha, gdzie znajdował się wówczas obóz przejściowy. (Dzięki Bogu, udało im się uciec stamtąd!) Kiedy mieszkańcy budynku opuszczali kamienice sąsiadującą z Fabryką Franaszka moja mama (wtedy mała dziewczynka) widziała jak Niemcy oblewali dom benzyna. Budynek ten spłonął razem z ciałem mojego dziadka, a potem został wysadzony razem z większą częścią fabryki Franaszka. Kiedy moja babcia razem z moja mama wróciły do Warszawy, do domu w 1947 roku nie stal tam kamień na kamieniu. Wszystko niemalże było w gruzach. Nic nie ocalało, a to co było schowane w piwnicy zostało wyszabrowane, nawet albumy za zdjęciami. A wiec te zdjęcia byłyby wspaniałą pamiątką i wspomnieniem dla żyjącej jeszcze moje mamy, która musze powiedzieć jest bardzo sentymentalna.

Pozdrawiam,
Alex        Tue Feb 8, 2005 12:06 am

Historia mojej rodziny z czasów Powstania jest raczej smutna. Trudno jest mi opisać dokładnie co się działo z całą moją rodziną w Powstaniu, chociażby z powodu jej wielkości. Na przykład rodzina od strony mojej babci (Kulikowie) mieszkała na Kole. W czasie Powstania zostali wyrzuceni ze swojego domu i pognani do lasku w Boernerowie. Tam znaleźli schronienie i dzięki temu przetrwali horror Powstania. Po Powstaniu przenieśli się do Łodzi i tam juz zostali. Spokrewnionej z Kulikami rodzinie Szczecińskich (właścicieli słynnych Pól Szczecińskiego na Woli) również udało się jakoś uciec z Powstania, ale szczegółów nie znam. Wiem tylko, ze po wojnie Szczecińscy swojej posiadłości nie odzyskali. Teraz tylko, na Woli, gdzieś w rejonie byłych Pól jakaś mała ulica nosi imię Szczecińskiego (trochę jestem z tego dumny). Po stronie dziadka Ludwika - tego, który został zamordowany przez Niemców na barykadzie przy Fabryce Franaszka - jego brat Karol z żoną i trojgiem dzieci zostali zamordowani w bestialski sposób na terenie dzisiejszego Parku im. Szymańskiego. W czasie Powstania parku tam nie było.
Były tam bagna i staw, rosła tam trzcina. Na tamtych terenach Niemcy razem z Ukraińcami mordowali ludność Powstańczą i tak właśnie oni zginęli. Ponieważ, żona Karola nie chciała oddać najmłodszego dziecka, które trzymała na ręku, jedni z wyżej wymienionych oprawców pocięli jej ramiona bagnetami aż dziecko upuściła. Chyba nie musze dalej opowiadać co się z nimi stało.

park_szymanskiego_kamien_wolska-warszawa.wikia.com_550
Park Szymańskiego na Woli. Pomniczek upamiętniający pomordowanych tu mieszkańców Woli.

Prawdopodobnie ich zmasakrowane ciała były później wrzucone do tego stawu. W obecnym Parku Szymańskiego stoi mały pomnik, który upamiętnia masakrę ludności z tamtych terenów. Reszta braci i sióstr wydostała się z Powstania cudem. Pisze cudem, bo większość mojej rodziny mieszkało na ulicy Wolskiej i Ogrodowej - terenach objętych ostrymi walkami w czasie Powstania. Jedni trafili do Pruszkowa, inni do Skierniewic, Częstochowy a potem do Sopotu.
Szczegółów jednak nie znam. Część rodziny po wojnie powróciła do Warszawy.
Cześć znalazła "nowy dom" w Krakowie, w budującej się wtedy Nowej Hucie. A jeszcze jeden ze stryjów po wojnie wyemigrował do Belgii a potem do USA.

To chyba tyle...
Pozdrawiam,
Alex        Tue Feb 8, 2005 10:18 pm

* Fabryka Obić Papierowych i Błon Fotograficznych - J. Franaszek przy ulicy Wolskiej 43 w Warszawie [historia fabryki: http://www.foton.com.pl/strony/historia.htm; innych fabryk na Woli: http://madein.waw.pl/wola/index.php?option=com_content&view=article&id=55&Itemid=87]; obecnie mieści się tam ALMAMER - Wyższa Szkoła Ekonomiczna.

uprising_mass_graves-wiki
Cmentarz Powstańców Warszawy na Woli. Masowe groby ludności cywilnej, zamordowanej podczas rzezi Woli.
źródło: Wikipedia


Inne strony związane z ludobójstwem na Woli:
Strona z niemieckimi zdjęciami z okresu Powstania Warszawskiego:
http://commons.wikimedia.org/wiki/Niemieckie_zdj%C4%99cia_z_Powstania_Warszawskiego

Rzeź Woli
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rze%C5%BA_Woli

Miejsca pamięci Powstania Warszawskiego ? układ alfabetyczny
http://powstanie44.um.warszawa.pl/miejsca-pami%C4%99ci-powstania-warszawskiego




Materiał filmowy 1 :

Zobacz równiez:





Informujemy, iż w celu optymalizacji treści na stronie, dostosowania ich do potrzeb użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych w plikach cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować w ustawieniach przeglądarki internetowej. Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień w przeglądarce internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.