Czym jest patriotyzm w naszych czasach? Co charakteryzuje patriotę?
Patriotą jest ktoś, kto czuje przywiązanie do kraju ojczystego, jest solidarny i utożsamia się ze swoim narodem. W obszarze patriotyzmu mieści się m.in.: poznawanie polskiej historii i pogłębianie wiedzy na jej temat, poznawanie polskiej kultury i uczestniczenie w niej, poznawanie życiorysów i dokonań wielkich Polaków w tym wynalazców, udział w obchodach świąt narodowych, troska o język ojczysty (m.in. posługiwanie się poprawną polszczyzną), kupowanie polskich produktów i w miarę możliwości w sklepach lokalnych (tzw. patriotyzm konsumencki), dbanie o dobre imię swojego narodu i kraju, troska o swój rozwój zawodowy i osobisty, by służyć swojej Ojczyźnie, codzienna życzliwość wobec innych.
Taki patriotyzm dnia codziennego może wymagać od nas czasem rezygnacji z własnej wygody czy interesu, a nawet poświęcenia. Potrzebne będą też umiejętność współpracy, otwartość, życzliwość, empatia, tolerancja i gotowość niesienia pomocy.
Roman Dmowski tak pisał (Myśli nowoczesnego Polaka): „Jestem Polakiem... nie dlatego tylko, że mówię po polsku, że inni mówiący tym samym językiem są mi duchowo bliżsi i bardziej dla mnie zrozumiali, że pewne moje osobiste sprawy łączą mnie bliżej z nimi, niż z obcymi, ale także dlatego, że obok sfery życia osobistego, indywidualnego, znam zbiorowe życie narodu, którego jestem cząstką, że obok swoich spraw i interesów osobistych znam sprawy narodowe, interesy Polski jako całość, interesy najwyższe, dla których należy poświęcić to, czego dla osobistych spraw poświęcić nie wolno. Jestem Polakiem – to znaczy, że należę do narodu polskiego na całym jego obszarze i przez cały czas jego istnienia zarówno dziś, jak w wiekach ubiegłych i w przyszłości; to znaczy, że czuję swą ścisłą łączność z całą Polską: z dzisiejszą, która cierpi prześladowanie bądź cieszy się strzępami swobód narodowych, bądź pracuje i walczy, bądź gnuśnieje w bezczynności; z przeszłą – z tą, która przed tysiącleciem dźwigała się dopiero, skupiając koło siebie pierwotne pozbawione indywidualności politycznej szczepy... i z przyszłą wreszcie, bez względu na to, czy zmarnuje ona pracę poprzednich pokoleń, czy wywalczy sobie własne państwo, czy zdobędzie stanowisko w pierwszym szeregu narodów. Wszystko co polskie jest moje: niczego się wyrzec nie mogę. Wolno mi być dumnym z tego, co w Polsce jest wielkie, ale muszę przyjąć i upokorzenie, które spada na naród za to, co jest w nim marne. Jestem Polakiem – więc całą rozległą stroną swego ducha żyję życiem Polski, jej uczuciami i myślami, jej potrzebami, dążeniami i aspiracjami. Im więcej nim jestem, tym mniej z jej życia jest mi obce i tym silniej chcę, żeby to, co w mym przekonaniu stanowi najwyższy wyraz życia, stało się własnością całego narodu”.
O. I. M. Bocheński tak pisze (O patriotyzmie): „Jako dział sprawiedliwości patriotyzm ma przede wszystkim siedzibę nie w uczuciu, ale w woli – jest pewną sprawnością woli, pozwalającą na energiczne i stosunkowo łatwe pełnienie obowiązku wobec Ojczyzny. Nie jest on więc uczuciem – aczkolwiek uczucie patriotyczne może walnie się przyczynić do jej należytego działania. Nie ten więc jest dobrym patriotą, kto ma najgorętsze uczucia patriotyczne, ale ten, kto potrafi najlepiej swój obowiązek patriotyczny spełnić, innymi słowami – ten, kto ma najsilniejszą po temu wolę.
Wydaje się, że kultura, najważniejszy składnik Ojczyzny, jest zawsze dziełem pewnej określonej jednostki terytorialnej i społecznej, która jako taka znacznie większych nabywa praw do naszej służby niż pozostałe. W Polsce taką jednostką niezmiernie przewyższającą inne swoim znaczeniem kulturalnym, a więc i wpływem na to, czym jesteśmy i, co za tym idzie, prawem do nas – jest Polska jako całość. To, czym jesteśmy duchowo (a to jest czynnik w człowieku najważniejszy), jest w znacznej mierze jej zasługą; żadna rodzina, gmina, dzielnica, a także Europa jako całość, nie mogą się równać. Kultura ojczysta jest tworem Ojczyzny jako całości – istnieje zatem obowiązek takiego działania, aby mogła ona jako całość istnieć, działać jak najskuteczniej i rozwijać tę kulturę. Co więcej, zarówno sprawiedliwość, jak i miłość domagają się, aby jednostka ponosiła na rzecz Ojczyzny ofiary osobiste”.
Zatem w jaki sposób powinien się przejawiać nasz patriotyzm tu i teraz?
Przede wszystkim nie powinniśmy pozwolić na wyzucie nas z polskiej kultury. Trzeba więc brać udział w wydarzeniach promujących tę kulturę (np. wystawa Józefa Chełmońskiego w Muzeum Narodowym), a unikać tego wszystkiego, co jest antykulturą (większość przedstawień teatralnych), czyli ideologii, której zadaniem jest pozbawienie społeczeństwa etosu pracy oraz wszelkich więzi, tym samym cofając ludzkość do czasów przedkulturowej zbiorowości pierwotnej.
Uczestnictwo w wydarzeniach związanych ze Świętem Niepodległości jest wyrazem naszego przywiązania do wspólnoty narodowej, do tych wszystkich, którzy chcą wyrażać radość, że mamy wciąż niepodległą Ojczyznę. Zatem np. udział w Marszu Niepodległości organizowanym przez środowiska patriotyczne, łączących pokolenia z całego kraju.
Bardzo ważnym aspektem patriotyzmu jest troska o wychowanie dzieci i młodzieży odpowiadające ich godności ludzkiej, stworzeń Bożych i Polaków. Obecne władze działają w pośpiechu, by jak najszybciej wprowadzić niszczące działania w polskiej oświacie i wychowaniu. Szereg działań już zostało podjętych, mających na celu ograniczyć edukację, aby nie mogły rozwinąć się wielkie talenty młodych Polaków. Kolejne, to próba deprawacji dzieci i młodzieży poprzez wprowadzenie przymusowego przedmiotu o maskującej nazwie „Edukacja zdrowotna”. W istocie głównym jego celem jest wprowadzenie przymusowej edukacji seksualnej wbrew woli rodziców. Przejawem patriotyzmu jest przeciwstawienie się tym planom w formie adekwatnej do działań resortu oświaty. W szczególności warto wziąć udział w konsultacjach i powiedzieć władzom resortu, że nie życzymy sobie tego przedmiotu w proponowanym kształcie. Można tego dokonać przez wysłanie elektroniczne swojej opinii na adresy resortu oświaty. Informację, jak to zrobić i proponowaną treść do wysłania można znaleźć pod linkiem:
http://solidarni2010.pl/44660-mowimy-nie-nowy-przedmiot-8222edukacja-zdrowotna8221---do-kosza.html

Zachęcam gorąco do wysłania swojego stanowiska; duża ilość takich opinii może mieć wpływ.
Warto też poprzeć inicjatywę Stop narkotykowi pornografii:
https://stopnarkotykowipornografii.pl/
To też wyraz patriotyzmu.

I jeszcze na jeden aspekt chciałbym zwrócić uwagę: sprawa przybyszów z obcych krajów. Czy tacy ludzie będą budowali polskie społeczeństwo z jego wartościami i kulturą, czy raczej można spodziewać się konfliktów i zagrożeń. Mieszanie narodów i cywilizacji jest przeciwne patriotyzmowi. Można przyjmować tych, którzy chcą się asymilować, i w takim tempie, by udało się to zrealizować, a nie według nakazów władz UE.

Zb.