Włączanie migrantów
Braki kadrowe w polskiej oświacie dotykają nie tylko nauczycieli przedmiotowych, o czym mówi się coraz głośniej.
W polskich szkołach potrzeba 3600 psychologów, 2700 pedagogów, 2150 nauczycieli wspomagających. Jest ich wciąż za mało i zawsze będzie za mało, dopóki zaprzeczać się będzie zdrowej logice – nie da się uczyć  w jednej klasie uczniów o skrajnie różnych możliwościach intelektualnych, w tym z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu znacznym,  a ponadto migrantów i uczniów nieprzystosowanych społecznie.


To efekt wprowadzanej od lat edukacji włączającej. Najpierw tylnymi drzwiami  pod szyldem integracji, teraz otwarcie we współpracy z UNICEF, z finansowaniem ONZ i UE. Obecnie uczniowie z doświadczeniem migracji  są argumentem uzasadniającym słuszność ideologii inkluzji i systemowego ograniczania środków przeznaczanych na szkolnictwo specjalne. Wszyscy mają się uczyć razem.

Już dziś dotykają nauczycieli i uczniów konsekwencje tego ideologicznego projektu, który pod pozorem równych szans, obniża standardy wymagań dla większości uczniów, a uczniom specjalnej troski odbiera fachową pomoc specjalistów.

Dziurawa pomoc jest z trudem łatana przez rzesze pracowników zatrudnianych w szkołach [pedagogów specjalnych po przeszkoleniach włączających, psychologów, nauczycieli wspomagających], do których w tym roku dołączą kolejni - asystenci międzykulturowi. Mają oni udzielać pomocy uczniom niebędącym obywatelami polskimi, a podlegającym obowiązkowi szkolnemu, którzy nie znają języka polskiego. Wystarczy średnie wykształcenie oraz zaświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego, by aplikować na takie stanowisko. Pracodawca musi sprawdzić, czy nie znajduje się on w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym, i oto mamy nowego pracownika w szkole.

Pośrednictwem w tym zakresie już zajmują się NGO-sy, jak na przykład Fundacja Polskie Forum Migracyjne. Równościowy szyld tej Fundacji nie pozostawia złudzeń:

Pomagamy wszystkim, bez względu na kraj pochodzenia, płeć, pochodzenie etniczne, narodowość, religię, wyznanie, światopogląd, niepełnosprawność, orientację seksualną czy wiek - czytamy na stronie głównej Fundacji.

Wśród wielu działań, którymi chwali się  fundacja na swoim FB są i takie: Polskie Forum Migracyjne podpisało się pod apelem do Prezydenta Andrzeja Dudy o zawetowanie ustawy o używaniu broni na granicy. Wsparło tym samym inne organizacje osłabiające skuteczność obrony polskiej wschodniej granicy, Równolegle ta sama Fundacja szkoli obcokrajowców jako asystentów uczniów, którzy są w polskich szkołach. Czy nie powinno wzbudzać to refleksji, komu powierzane są pewne zadania mające związek z oświatą?

Do zostania asystentami zachęcani są rodzice uczniów, młodzi migranci  - nie muszą wcale legitymować się znajomością języka polskiego, by pomagać, ważne, by się w nim jakkolwiek porozumiewali. Tacy asystenci niedługo przekroczą progi szkół, gdyż
Reklama

liczba uczniów z Ukrainy ma gwałtownie wzrosnąć - aż o 60-80 tys. uczniów – a to z racji nowych zasad pobierania zasiłku 800+. Zasady te obligują ukraińskich uczniów do uczęszczania do polskich szkół, w innym wypadku – zasiłki będą odbierane.

Na posiedzeniu Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego 31 lipca szefowa MEN powiadomiła samorządowców o środkach, które mają wesprzeć wydatki na edukację dzieci z Ukrainy. Jednak grant z UE w najlepszym wypadku będzie do wykorzystania od… 1 stycznia 2025 r. i do tego nie wiadomo, w jakiej wysokości. Przypomnijmy, że nauka w polskich szkołach rozpoczyna się 1 września.

Dyrektorzy skażą się, że nie mają żadnych wytycznych, co do realnej liczby nowych uczniów, poziomu ich umiejętności językowych, zasad tworzenia klas wyrównawczych. Zanosi się na powtórkę z chaosu organizacyjnego podobnego do tego, jaki nastąpił w pierwszym roku wojny…

Barbara Nowacka zapytania o dodatki za trudne warunki pracy w sytuacji znacznego nasycenia klas obcokrajowcami, odpowiedziała:

Nie rozumiem tego argumentu. Uważam, że jest absolutnie nietrafiony. Nauczyciele niemieccy pracują z polskimi dziećmi i nie mają za to żadnych dodatków. Nauczyciele francuscy pracują z dziećmi niemieckimi, które się przeniosły do Francji i też nie otrzymują za to dodatkowego wynagrodzenia. Migracja i to, że jesteśmy coraz bardziej mobilni, jest zjawiskiem normalnym w naszych czasach[…] Taka jest współczesna polska szkoła

Trudno stwierdzić, ilu niemieckich uczniów napłynęło ostatnio do Francji, natomiast znana jest liczba polskich dzieci – pobierających naukę w Niemczech w systemie szkół państwowych. W 2020 r. dane z ośmiu landów [czyli połowy wszystkich] wskazują na liczbę 14 tys. dzieci uczących się języka polskiego [jako ojczystego lub obcego], czyli polskojęzycznych, w Niemczech. Sumarycznie może być więc ich ok. 30 tys. w ponad 80 - milionowych Niemczech.

Przypomnijmy, od wybuchu wojny w polskich szkołach liczba dzieci ukraińskich już osiągnęła 134 tys. Teraz ma być ich daleko więcej.

Już wymusiło to na MEN zwiększenie liczebności klas.  Limit podniesiono do 29 dzieci. To naprawdę bardzo dużo, szczególnie gdy do klasy włączonych zostanie kilkoro dzieci z Ukrainy i kilkoro z orzeczeniami, czyli różnorodnymi dysfunkcjami. Każdy wymaga innego podejścia i uwagi. Wszyscy razem – zapewnienia bezpieczeństwa. Nowa rzeczywistość czeka nauczycieli – wychowawców i nauczycieli przedmiotowych – już od 1. września. Jaki argument może „trafić” do minister, która chwali mobilność i inkluzję, ale problemów, jakie z nich wynikają, wcale nie zauważa?


Szczepienia w szkołach
A oto inne zagrożenie dla spokojnej pracy nauczycieli, głównie zapewne dla wychowawców: szczepienia przeciwko wirusowi HPV na terenie szkół!

W sierpniu ruszamy. Z panią minister Barbarą Nowacką napisałyśmy list do dyrektorów szkół i samorządowców, będzie list do rodziców, chcę pod koniec sierpnia zrobić webinar dla dyrektorów szkół. Ta akcja to duża szansa. Szczepimy dziewczynki i chłopców — poinformowała tym razem Izabela Leszczyna minister zdrowia.

Resort planuje, by dwuosobowe zespoły szczepionkowe z poradni zdrowia odwiedzały szkoły popołudniami lub w soboty, dzięki czemu uczniom będą mogli towarzyszyć rodzice lub opiekunowie. Należy liczyć na rozsądek tychże i na to, że żadne ministerialne „akcje edukacyjne” nikogo nie przekonają do świadomego deprawowania własnych dzieci.

Przypomnijmy - wirus HPV przenosi się głównie przez kontakty seksualne. Szczepione mają być dzieci przed inicjacją seksualną, od 12-13 roku życia. Wniosek jest prosty -  rodzice świadomie mieliby zakładać inicjację seksualną już swoich 12-letnich dzieci?! Podnoszona jest delikatna kwestia moralna – czy decyzja o szczepieniu nie jest „przyzwoleniem” na tak wczesną inicjację, czy pośrednio nie  zachęca do niej, jako „bezpiecznej”, gdyż niezagrażającej zakażeniem wirusem HPV, oczywiście po przyjęciu szczepionki? To dylematy i rozstrzygnięcia, które powinny pozostać wyłącznie w gestii rodziców, ich roztropności, wyczucia oraz zasad, jakimi się kierują.

Jaka w tym miałaby być rola dyrektorów szkół i nauczycieli, nie wiadomo. Jednak obligowanie placówek oświatowych do realizacji tak kontrowersyjnych pomysłów ministerstwa zdrowia i producentów szczepionek samo w sobie budzi najwyższy sprzeciw,  nosi bowiem znamiona wywierania presji na rodziców i na pewno myli kompetencje obu ministerstw. Rodzice będą poddawani akcji uświadamiającej, zapewne czy tego chcą, czy nie, i w razie decyzji o odmowie – zrezygnują z oferty, sugerowanej przez placówki oświatowe i „wypiszą” dziecko. A jak być powinno? Oto rodzice  – w razie podjęcia autonomicznej decyzji – ewentualnie mogą skorzystać z oferty placówek medycznych i tam się udać, jak było zawsze w sytuacji przeprowadzania szczepień. Różnica jest jaskrawa. Fałszywe jest zaciemnianie tego obrazu, spoza którego wyłania się jawne działanie opresyjne połączonych ministerstw.

więcej na:
https://www.tysol.pl/a126277-hanna-dobrowolska-czego-obawiaja-sie-nauczyciele-przed-nowym-rokiem-szkolnym-dociskanie-sruby