Tabor – po hebrajsku Har Tawor (הר תבור) i arabsku Dżabal at-Tur (جبل الطور) – oznacza „wysoki szczyt”; wznosi się on na prawie sześćset metrów nad poziomem morza i majestatycznie góruje nad równiną.
Przemienienie Jezusa miało umocnić wiarę Apostołów oraz przygotować ich na przeżycie męki i śmierci Jezusa.
Przemienienie Pańskie, łac. Transfiguracja, gr. Μεταμόρφωση του Σωτήρος – wydarzenie z życia Jezusa, opisane w Biblii przez trzech ewangelistów synoptycznych: Mateusz, Marek i Łukasz. Ewangelie nie podają nazwy góry, w synaksarionie etiopskim jest wymieniona góra Tabor.
W chrześcijaństwie wschodnim święto Przemienienia obchodzone było już w V wieku.
Na Zachodzie pierwsze wzmianki o tym święcie pochodzą z VII i VIII wieku. Bardziej upowszechniło się ono poprzez pielgrzymki do Ziemi Świętej, m.in. na Górę Tabor, uznawaną za Górę Przemienienia.
W 1457 r. papież Kalikst III, jako wyraz wdzięczności za zwycięstwo nad Turkami odniesione 6 sierpnia 1456 r. pod Belgradem, wprowadził je do liturgii całego Kościoła katolickiego.
