Sławomir Bohdan Matusz (ur. 5 grudnia 1963 w Sosnowcu) – poeta, eseista, krytyk literacki i aktor
filmowy. Był związany z demokratyczną opozycją w Zagłębiu i na Śląsku: Konfederacją Polski
Niepodległej oraz Polską Partią Niepodległościową. Dwukrotnie (w 1984 i 1985 r.) odmówił współpracy
Służbie Bezpieczeństwa. Najważniejszymi tematami jego wierszy są małżeństwo oraz rodzina,
bezdomność i samotność, a także historia Polski, przywracanie pamięci Żołnierzy Wyklętych. Jest
autorem poematu 96 krzeseł i róż poświęconego pamięci ofiar katastrofy w Smoleńsku i Zbrodni
Katyńskiej zamieszczonego w Antologii Smoleńskiej.96 wierszy II wydanej przez Stowarzyszenie
Solidarni 2010 w 2020r.
Jako krytyk literacki, eseista oraz badacz twórczości Zbigniewa Herberta Matusz zidentyfikował
Żołnierzy Wyklętych, ukrytych bohaterów wierszy Apollo i Marsjasz (kpt. Konrad Strycharczyk, ps.
„Słowik”, którego torturował Marian Cimoszewicz) oraz Przesłuchanie Anioła (kpr. Andrzej Biliński), a
także dowiódł, że wiersz Zbigniewa Herbera Studium przedmiotu poświęcony jest pamięci Polaków
wywiezionych przez Rosjan na Syberię (esej ukazał się drukiem w „Kurierze Wnet”).
Debiutował pod własnym nazwiskiem w 1981 na łamach „Wiadomości Katowickich” wydawanych przez
NSZZ „Solidarność”. W latach 1992–1995 był komisarzem Mysłowickich Tygodni Poezji. Odznaczenia i
nagrody: Nagroda Artystyczna Miasta Sosnowca, 2012, Odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony
Kulturze Gloria Artis” przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego, 2012, Nagroda Ministra Kultury
i Dziedzictwa Narodowego 2014 i 2016, stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Strona artysty: http://matuszpoeta.pl/

Dodatkowe informacje: https://nowynapis.eu/autor/slawomir-matusz