BIAŁY PASTERZ
data:20 maja 2023     Redaktor: GKut

Przypominamy felieton w dniu  liturgicznego wspomnienia bł. Jana Pawła II - wybrano na to święto dzień 22 października, przypadający w rocznicę uroczystej inauguracji pontyfikatu papieża-Polaka.

Jan Paweł II modli się przed Ścianą Płaczu w Jerozolimie, 26 marca 2000 r. REUTERS / FORUM
 

Przyszły św. Jan Paweł II urodził się 18 maja 1920 w Wadowicach, miasteczku założonym w roku 1327, a zatem jeszcze w czasach piastowskich i niedaleko Krakowa, a w pobliżu Kalwarii Zebrzydowskiej, gdzie znajdowało się sanktuarium maryjne.  I właśnie minęła kolejna rocznica tego wiekopomnego wydarzenia. Był trzecim dzieckiem Karola Wojtyły i Emilii Kaczorowskiej, która pragnęła mieć dwóch synów – lekarza i księdza! I starszy brat Karola został lekarzem, niestety zmarł młodo zaraziwszy się w szpitalu. gdzie praktykował,  szkarlatyną. Jeszcze mniej szczęścia miała siostrzyczka Olga, która zmarła w r.1916 w szesnaście godzin po urodzeniu. A w r.1929 umrze  i matka, przyszły papież miał wtedy lat dziewięć i pamiętał tylko, że nauczyła go modlić się każdego dnia. Owdowiały ojciec Karola też często klękał do modlitwy, Karol wzrastał więc w  atmosferze pobożności, a  wcześnie dotknęło go również doświadczenie śmierci i to osób mu najbliższych. I  o mało sam nie zginął w dzieciństwie, kiedy  jego kolega bawił się rewolwerem swego ojca, nie wiedząc, że był załadowany: kula przeszła obok  ramienia Karola rozbijając szybę. O latach jego młodości  najlepiej chyba mówi świadectwo Zbigniewa Siłkowskiego: „Byłem jego kolegą przez cały okres gimnazjalny. Przerastał nas swoim sposobem myślenia i zainteresowaniami o głowę. Jakkolwiek brał chętnie udział w wycieczkach  i  w międzyklasowych meczach piłki nożnej , były to dla Niego epizody, gdy nam wypełniały większość czasu. Był przy tym bardzo lubiany i miał mir.  Jakoś dawał nam do zrozumienia, że szkoda czasu na byle jakie sprawy.” Wiemy jak bardzo porywał młodego Karola teatr i literatura. Deklamował też wiersze na akademiach szkolnych, a od szkoły podstawowej najchętniej uczył sie języka polskiego. Nic dziwnego zatem, że jesienią 1938 rozpoczął  studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i działał  też w zespole teatralnym. Nie spodziewano się, że będzie to ostatni rok II Rzeczypospolitej, którą zniszczą Niemcy i Sowieci okupując ją, mordując ludzi i przesuwając granice. Karol te tragiczne lata spędził pracując w kamieniołomach, potem w fabryce Solvay i studiując potajemnie  teologię na UJ ,pod opieką ks. Adama Sapiehy. W 1941 zmarł jego ojciec. Do wyboru stanu kapłańskiego przyczyniło się spotkanie z Janem Tyranowskim , który odkrył  przed 20-letnim Karolem postać hiszpańskiego  mistyka, św. Jana od Krzyża. „Stało się dla mnie jasne, że Chrystus  powołuje mnie do kapłaństwa...” – wspominał Papież. A o św. Janie od Krzyża napisze magisterium na UJ, potem zaś obroni doktorat w Rzymie, gdzie wysłał go Sapieha po święceniach w 1946. Poznał bliżej ducha Zachodu, jakiś czas był też duszpasterzem polskich górników w Belgii. Ale nie zmieścimy tu jego biografii, wystarczy dodać, że po powrocie do kraju w 1948 został wikariuszem w Niegowici, potem u św. Floriana w Krakowie. Był znakomitym kaznodzieją. I znowu  kontynuował pracę dydaktyczną także na KUL-u, przez lata dojeżdżał na wykłady pociągiem z Krakowa. Współpracował z „Tygodnikiem Powszechnym” i „Znakiem”, publikując artykuły i poezje.  A w 1958 otrzymał nominację na biskupa,  w 1967 został kardynałem. Był  zatem  już w kręgu „papabili” i oto rzeczywiście 16 października 1978 roku został wybrany papieżem.  Polak w Watykanie, to była sensacja, ale  Wojtyła  uchodził słusznie za dysydenta, widziano go w 1963 na pogrzebie biskupa Czesława Kaczmarka, zamęczonego przez UB za powołanie komisji, która ustaliła, że tzw. pogrom kielecki był w istocie  prowokacją NKWD. Teraz też  szybko potwierdził swoją postawę przeciwnika reżimu,  rzucając podczas pierwszej wizyty w Polsce ziarno przyszłej Solidarności : „Nie lękajcie się...”.  A wynajęcie  Ali Agcy ( przez  KGB? ) , który usiłował zabić Jana Pawła II 13 maja 1981 na placu św. Piotra , było przecież zemstą za zryw Solidarności  w Polsce!  Atoli – jak powiedział potem  sam Papież – „ktoś prowadził tę kulę...” a musiała to być Matka Boska Fatimska , bo 13 maja miało miejsce Jej objawienie i Jan Paweł II  odwiedził Jej sanktuarium w Fatimie, w Portugalii, 13 maja 1982 roku. I tam dziękował  za ocalenie. Był może  pod opieką Matki Boskiej zawsze, co sugeruje wypadek z pistoletem  w dzieciństwie. A potem inny wypadek, gdy wracał z pracy w kamieniołomach.  A po konklawe w 1978 miejscem jego pracy była cała planeta. Misją Jana Pawła II stało się nieść posłannictwo Chrystusa  do wszystkich narodów świata,..  Z wielką nadzieją witał wstąpienie Polski do UE, lecz dziś  nie akceptowałby odejścia od chrześcijańskich korzeni Europy, także od demokracji.  Jako biskup Rzymu objął cały świat, który  stał się jakby Jego parafią Było to możliwe, bo już jako kardynał krakowski przesiąkł  tym, co daje Kraków, gdzie można być uniwersalnym i odwiecznym, jak w Rzymie. Potwierdził to otwarciem na świat, a mówi o tym książka „Papież pielgrzym” ( 1999), opracowana przez kardynała Achille Silvestriniego ., do której przedmowę napisał kardynał Pio Laghi. Zebrano w niej przesłania do 85 krajów, a jak wielkim był dyplomatą nasz Papież  świadczy choćby rok 1986, w którym odwiedził Indie, Kolumbię, wyspę Saint Lucia, Francję, Bangladresh, Singapur, Fiji, Nową Zelandię, Australię i Seychelles! Odwiedzając Polskę życzył jej rządów „ludzi sumienia” , czego nigdy nie zaznaliśmy za PRL-u. ... Był  mistykiem i człowiekiem modlitwy, to ona była znakiem Jego świętości i nieustannej więzi  z Bogiem i Maryją.. Wpadał  wtedy w „całkowity trans”, w ekstazę. Nie zapomniał o tym i w Ziemi Świętej:

 

Biały pasterz stoi pod Ścianą Płaczu

modląc się za wszystkie narody

w ich językach i obrządkach

- z pokorą i skruchą

prosi o zmazanie grzechów

popełnionych przez innych.

Ich brzemię  przyjął i ich płacz,

z miłości do ofiar i do łotrów.

Jest więc naczyniem Ducha

wezbranym od  łez i krwi, wina i potu.

Jest listonoszem ludzkości

dźwigającym jej winy,

albowiem zna adres Pana

i w człowieczym tętnie

rozpoznał kosmiczny Czas.

Kosmos i kamień.

Bóg mieszka w szczelinie muru

i w mgławicy tańczących gwiazd.

 

    Św. Jan Paweł II był mistykiem, ale stojącym blisko ludzi . Jego osobowość o ogromnej sile promieniowania zawsze życzliwie odnosiła się do bliźnich. I miał dar identyfikacji  z partnerem dialogu. Miał też szacunek dla każdej odrębnej osobowości, jej niepowtarzalności. Umiał słuchać i chciał naprawiać świat , a kryzys chrześcijaństwa dostrzegł już w latach powojennych.  Stąd jego gorliwa misja przypominania słowa Bożego w skali planety. Wiedział  ponadto , że wartości moralne są węzłowym problemem świata, a ich brak  jest największym złem , rujnującym dobro. Widać to często w konfliktach i wojnach, a dzisiaj szczególnie, gdy byłe zło sowieckiego imperium  odrodziło się w innym  systemie  i zamierza  wylać się na sąsiednie  kraje, zatruć inne narody. Ważą się też  losy świata, gdy trójkąt totalitarny zagraża wolności i demokracji, podważa suwerenność innych, a nawet zakłada ich absolutną destrukcję. Pociesza nas tylko papieskie  przesłanie: „Nie ma zła, z którego Bóg nie mógłby wyprowadzić większego dobra. Nie ma cierpienia, z którego nie mógłby uczynić drogi  prowadzącej do Niego...”.  Wierzymy w to, ale na razie kipi  posępne dzieło antychrysta. Po 27 latach pontyfikatu  Św. Jan Paweł II  modli się  dziś w Domu Ojca o zwycięstwo dobra, a w naszej pamięci nie umarł nigdy...!

 

                                                                                                                     Marek Baterowicz

( w 103.  rocznicę Jego urodzin )

 
 
 
Marek Baterowicz (ur. 1944) jako poeta debiutował na łamach „Tygodnika Powszechnego” i „Studenta” (1971). Debiut książkowy - „Wersety do świtu” (W-wa,1976); tytuł był aluzją do nocy PRL-u. W 1981 r. wydał poza cenzurą zbiór wierszy pt. „Łamiąc gałęzie ciszy”. Od 1985 roku na emigracji, od 1987 w Australii. Autor kilku tytulów prozy(M.in "Ziarno wschodzi w ranie"-1992 i 2017) oraz wielu zbiorów poezji, jak np. „Serce i pięść” (Sydney, 1987), „Z tamtej strony drzewa” (Melbourne, 1992 – wiersze zebrane), „Miejsce w atlasie” (Sydney, 1996), „Cierń i cień” (Sydney,2003), „Na smyczy słońca” (Sydney, 2008). W 2010 r. we Włoszech ukazał się wybór wierszy - „Canti del pianeta”, następnie "Status quo" (Toronto, 2014), zbiór opowiadań – „Jeu de masques” (Nantes,2014),"Nad wielką wodą" (Sydney,2015) oraz e-book jego powieści marynistycznej, osadzonej w XVI wieku „Aux vents conjurés”.
 
 
 





Informujemy, iż w celu optymalizacji treści na stronie, dostosowania ich do potrzeb użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych w plikach cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować w ustawieniach przeglądarki internetowej. Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień w przeglądarce internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.