W radosnym dniu świętowania 103 rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę, 11 listopada br. dotarła do nas wiadomość, która nami wprost wstrząsnęła. Oto odeszła do Pana Boga Agnieszka Mikołajczyk, osoba wyjątkowa, wybitna polska pieśniarka o światowej sławie. Odeszła piękna, głęboko wierząca osoba. Odszedł od nas uroczy człowiek.
Agnieszka Mikołajczyk urodziła się w Kutnie, dnia 7 marca 1971 r. Wykształcenie muzyczne rozpoczynała w Państwowej Szkole Muzycznej I i II Stopnia im. Karola Kurpińskiego w Kutnie, m. in w klasie śpiewu Józefa Śledzickiego. Po maturze, w latach 1990 - 1996 kontynuowała swą edukację w Akademii Muzycznej w Poznaniu w klasie śpiewu prof. Antoniny Kaweckiej. W roku 1997 Agnieszka Mikołajczyk odbyła lekcje mistrzowskie u wybitnej śpiewaczki włoskiej Renaty Scotto.
W latach 2001 – 2006 pobierała nauki u jednej z najsłynniejszych śpiewaczek operowych XX wieku – Elisabeth Schwarzkopf, która tuż przed śmiercią napisała ,,Aga Mikolaj (taki pseudonim artystyczny nosiła Agnieszka Mikołajczyk) to jeden z najlepszych sopranów naszych czasów i jest godnym następcą mojego pokolenia”.
Profesjonalna kariera Agi Mikolaj rozpoczęła się w Teatrze Wielkim w Poznaniu, gdzie w latach 1995 – 2002 śpiewała liczne arie i inne partie operowe. We wrześniu 2002 r. została członkiem zespołu solistów Bayerische Staatsoper w Monachium i od tego czasu, jej występów na najsłynniejszych scenach operowych świata, jej wyśpiewanych arii operowych i operetkowych, nazw najznamienitszych orkiestr, które jej towarzyszyły pod batutami najwybitniejszych dyrygentów nie sposób wymienić w krótkim wystąpieniu. Ta niebywała kariera została tak nagle, tak niespodziewanie przerwana.
Agnieszka Mikołajczyk (Aga Mikolaj) odeszła przedwcześnie. Jej dorobek artystyczny jaki osiągnęła w wieku 50 lat jest imponujący, a przecież tyle jeszcze dobrego mogła zrobić, tyle jeszcze mogła osiągnąć. Planowała kolejne występy, kolejne koncerty, pracowała nad doktoratem, myślała, że będzie wychowywać nowe pokolenie śpiewaków, którzy przysporzą sławy Polsce i dobrze zasłużą się w historii muzyki.
Miałem zaszczyt znać Agnieszkę osobiście. Agnieszka była osobą wyjątkową nie tylko ze względu na kunszt artystyczny. Była po prostu ciepłą kobietą, uśmiechniętą, serdeczną. Mimo licznych zajęć i artystycznych wojaży po całym świecie, umiała znaleźć czas dla bliskich sobie ludzi
i miejsc. W miarę możliwości odwiedzała swoją mamę mieszkającą nadal w Kutnie, rodzinę i przyjaciół. Modliła się przy grobach swego taty, brata i innych osób, które spoczywają na kutnowskim cmentarzu.
Agnieszka Mikołajczyk już zakończyła swą ziemską pielgrzymkę. Tak, pielgrzymkę, gdyż była osobą głębokiej wiary. Od dziecka była związana z Kościołem. Najpierw z Parafią św. Wawrzyńca, a następnie z Parafią św. Jadwigi Królowej Polski w Kutnie. Swoim śpiewem ubogacała oprawę mszy świętych szczególnie w okresie najważniejszych uroczystości i świąt kościelnych. Pomagała ludziom śpiewając także charytatywnie na rzecz potrzebujących. Dzieliła się sobą najpiękniej jak umiała.
Nadany pośmiertnie Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski jakim uhonorował Agnieszkę Mikołajczyk Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Pan Andrzej Duda niech będzie symbolem wdzięczności każdego z nas za to kim byłaś i za to jaka byłaś.
A teraz kochana Agnieszko śpiewaj już tylko Panu Bogu. Śpiewaj Mu przez całą wieczność. Wierzymy, że zawsze będziesz blisko Niego. W nas pozostanie pamięć o Tobie, o Twoim wybitnym kunszcie artystycznym i o Twoim człowieczeństwie. Będzie nam Ciebie brakować, ale będziemy nadal słuchać Twojego cudownego śpiewu zapisanego na płytach i różnych nośnikach pamięci i będziemy Cię pięknie wspominać, bo tylko na najpiękniejsze wspomnienia zasłużyłaś.
Spoczywaj w pokoju.
[z mowy pos. Tadeusza Woźniaka]
foto za: pnoramakutna.pl
