Drodzy czytelnicy naszego BLOGA od wczoraj nasiliły się w @ pytania do nas w sprawie projektu ustawy, jaka ma przymusić pracowników do szczepienia produktami warunkowo dopuszczonymi do obrotu.
Aby zakończyć ten temat raz na zawsze postanowiliśmy przekaz wam w tym artykule stanowisko w zakresie tego projektu.
Stwierdzić należy, że projekt tej pseudo ustawy, jaki naszym zdaniem ma jedynie wywołać kolejną panikę pracowników, którzy nie chcą przyjąć zastrzyku, narusza również art. 11 [3] KP, naruszenie art. 18[3]a § 1, art. 22[1] KP.
Ponadto na podstawie wypowiedzi Niedzielskiego (dodajmy: opozycja i koalicjant negują stanowisko Niedzielskiego) w projekcie tym, dochodzi do rażącego naruszenia konstytucyjnej zasady ochrony pracy, społecznej zasady gospodarki rynkowej, czyli art. 24, art. 66, art. 47 Konstytucji RP. Niewątpliwe wprowadzenie tej ustawy będzie sprzeczne z art. 68 ust 1 Konstytucji RP.
W obecnym stanie prawnym, jaki wynika z ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych, szczepienie ochronne tj. podanie szczepionki przeciw chorobie zakaźnej w celu sztucznego uodpornienia przeciwko tej chorobie (art. 2 pkt 26 ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych) może być obowiązkowe, o ile szczepienie takie zostało ujęte w wykazie szczepień, określonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia (art. 17 ust. 10 ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych). Szczepienie ochronne przeciwko chorobie COVID-19 nie jest objęte wykazem szczepień obowiązkowych, a zatem pozostaje a contrario nieobowiązkowe tj. dobrowolne.
Na podstawie powyższego stwierdzić należy, że definicją legalną szczepienia ochronnego jest środek służący sztucznemu uodpornieniu przeciwko tej chorobie, a nie przeciwko zakażeniu (art. 2 pkt 26 ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych). Co więcej, żadna z dostępnych na dziś CHPL dla szczepionek przeciwko COVID-19 nie stwierdza jakoby szczepienie zapobiegało zakażeniu, eliminowało ryzyko transmisji wirusa SARS-COV-2 lub choćby je zmniejszało. Stosowanie ograniczeń praw dla osób niezaszczepionych przeciwko COVID-19, jako środek mający – hipotetycznie – zmniejszyć występujące zagrożenie epidemiczne, jest wobec tego całkowicie prawnie bezzasadne.
Podkreślić również należy, iż żądanie przez pracodawcę okazywania tzw. paszportu COVID naruszałoby również art. 9 ust. 1 RODO bowiem dotyczące zaszczepienia są „danymi dotyczącymi zdrowia”, a takie mogą być przetwarzane tylko na zasadach z art. 9 ust. 2 RODO.
Należy w tym miejscu dodać, że danych takich nie można też pozyskiwać nawet z własnej inicjatywy osoby, do jakiej się odnoszą (za jej zgodą), o ile brak jest cechy „dobrowolności”, w relacji pomiędzy podmiotem danych, a tym kto je pozyskuje (motyw 43 preambuły RODO).
Takie zachowanie pracodawcy naruszać będzie art. 83 RODO i daje podstawę do nałożenia na pracodawcę przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, w wysokości do 2 lub 4% rocznego obrotu przedsiębiorstwa, zależnie od charakteru stwierdzonych naruszeń, a także stosowanych kar przewidzianych prawem przez Państwową Inspekcję Pracy.
Jeśli w imieniu pracodawcy w tym zakresie działaby osoby trzecie, należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 107 ust. 2 ustawy o ochronie danych osobowych ich zachowanie będzie również sprzeczne z prawem i jest zagrożone karę grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 3.
Stwierdzić należy iż projekt ten stanowi de facto przymus szczepienny i naszym zdaniem tak jak projekt ustawy o zakazie odmowy przyjęcia mandatu nie będzie procedowany, ponieważ mimo wszystko banda ta wie że w przypadku spraw sądowych poszkodowanych pracowników Sądy zawsze stanęłyby po stronie pracownika i zapewne pracodawca taki tonąłby w długach z powodu konieczności wypłat odszkodowania poszkodowanym pracownikom.
Jeżeli państwo chce wprowadzać obowiązkowe szczepienia, to musi to zrobić na drodze ustawy i wziąć na siebie pełną odpowiedzialność za skutki uboczne szczepień. To jest możliwe, ale oznacza to bardzo poważne ryzyko finansowe dla państwa. Jeżeli państwo się na coś takiego zdecyduje, to rząd musi jasno powiedzieć, że stworzy specjalne fundusze odszkodowawcze dla tych, którzy będą doznawali skutków ubocznych, ale nie w sposób, jaki próbują utworzyć fundusz kompensacyjny w druku 1449.
Często w wiadomościach do nas kierowanych pytacie również pracodawcy, mogą obecnie zastraszać was ukaraniem w przypadku odmowy zaszczepienia, ponieważ wmawia wam, że tego rodzaju czynność jest poleceniem służbowym.
Takie zachowanie pracodawcy jest sprzeczne z prawem, ponieważ z art. 100 § 1 K.p. pracownik jest zobowiązany do wykonania polecenia jeżeli dotyczą one pracy, a także o ile nie są: sprzeczne z przepisami prawa i umową o pracę.
„Polecenie” w tym zakresie nie stanowi polecenia dotyczącego pracy i tym samym pracodawca wydaje je, wychodząc poza zakres swoich kompetencji co powoduje, iż jego niewykonanie nie może być sankcjonowane żadnymi karami, o jakich mowa w art. 108 K.p.
--------------------------------------------------------
Wniosek o wszczęcie postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej
Odmówiono Ci pomocy, ponieważ nie wyraziłeś zgody na przeprowadzenie testu w kierunku zakażenia wirusem SARS-Cov-2 lub dlatego, że nie jesteś "zaszczepiony"?
JEST TO NIEZGODNE Z PRAWEM!!!
Walcz o swoje prawa! Pobierz, wydrukuj i wypełnij przygotowany przez prawnika wniosek.
WNIOSEK
Poniższe pismo stanowi wniosek do rzecznika odpowiedzialności zawodowej w przypadku istnienia podejrzenia, że dany lekarz mógł dopuścić się przewinienia zawodowego. Pismo winno być uzupełnione zgodnie ze wskazówkami zawartymi w nawiasach. Ważne jest dokładne zidentyfikowanie Okręgowej Izby Lekarskiej, której lekarz jest członkiem oraz ustalenie numeru prawa wykonywania zawodu. Wniosek może być modyfikowany oraz uzupełniany zwłaszcza w zakresie opisu zdarzenia będącego przedmiotem zawiadomienia. Opis zdarzenia winien być jak najbardziej szczegółowy. Do wniosku należy załączyć wszelkie materiały, które mogłyby posłużyć za dowód na poparcie okoliczności wskazanych we wniosku. Materiał dowodowy może być załączony do wniosku zarówno w formie papierowej jak i na nośnikach elektronicznych.
Wniosek
o wszczęcie postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej
Działając w imieniu własnym na podstawie art. 57 ust.1 ustawy z 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (dalej: uoil) w zw. z art. 45 ust. 1 pkt. 1 i art. 53 uoil niniejszym wnoszę o:
wszczęcie przez Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej ……………………. Izby Lekarskiej postępowania wyjaśniającego w sprawie z zakresu odpowiedzialności zawodowej lekarzy w stosunku do (imię i nazwisko lekarza), numer prawa wykonywania zawodu ……….., będącego członkiem ………………… Izby Lekarskiej z uwagi na to, że: (imię i nazwisko lekarza) w dniu (dokładna data) o godzinie ……….., w szpitalu/przychodzi/gabinecie lekarskim (dokładne wskazanie nazwy) w (miejscowość) naruszył godność zawodu lekarza i podważył zaufanie do zawodu lekarza oraz działał na szkodę (imię i nazwisko)poprzez (niepotrzebne skreślić) :
- uzależnienie udzielenia pomocy medycznej (imię i nazwisko) od uprzedniego przeprowadzenia testu w kierunku COVID-19;
- odmowę udzielenia pomocy medycznej (imię i nazwisko) z uwagi na nie przeprowadzenie przez ww. testu w kierunku COVID-19;
- odmowę udzielenia pomocy medycznej (imię i nazwisko) z uwagi na nie przyjęcie przez ww. szczepionki lub innego preparatu medycznego mającego zabezpieczać przed zakażeniem wirusem Sars-CoV-2 ;
tj. dopuszczenie się przewinienia zawodowego z art. 53 ustawy o izbach lekarskich oraz naruszenia art. 1 ust 3, art. 2 art. 3 Kodeksu Etyki Lekarskiej.
a ponadto wnoszę o :
- wystąpienie do (imię i nazwisko lekarza) o przekazanie informacji o wszelkich związkach z firmami będącymi producentami szczepionek i preparatów medycznych przeciwko wirusowi Sars-CoV-2, udzielonych subwencjom z ich strony, oraz innych korzyściach mogących być przyczyną konfliktu interesów;
- wystąpienie do podmiotów leczniczych, instytucji badawczych i naukowych, w których ww. lekarz zajmuje stanowisko kierownicze lub świadczy pracę o przekazanie informacji czy ww. podmioty prowadziły bądź nadal prowadzą współpracę z firmami będącymi producentami szczepionek i preparatów medycznych przeciwko wirusowi Sars-CoV-II oraz czy w ramach tej współpracy otrzymały korzyści finansowe;
- zwrócenie się do szpital/przychodnia (dokładna nazwa i adres), w której zatrudniony jest ww. lekarz o przekazanie informacji czy została on zaszczepiony jedną ze szczepionek przeciwko wirusowi Sars-CoV-2, a jeśli tak to jakim preparatem, kiedy i iloma dawkami, ewentualnie o przekazanie informacji czy ww. lekarz chorował na COVID-19 a jeśli tak to kiedy;
- wywołanie opinii biegłego lekarza celem stwierdzenia czy wykonanie testu na COVID-19 było konieczne dla ratowania życia i zdrowia ww. pacjenta; czy a jeśli tak to jakie opóźnienie w postawieniu diagnozy odnośnie stanu zdrowia pacjenta spowodowało przeprowadzenie ww. testu oraz oczekiwanie na jego wyniki oraz czy w wyniku tego opóźnienia pacjent został narażony na utratę życia lub zdrowia, a także czy opóźnienie to wywołało negatywne skutki dla zdrowia pacjenta.
UZASADNIENIE
W dniu (dzień/miesiąc/rok) do szpitala/przychodni (dokładna nazwa i adres) zgłosił/a się (imię i nazwisko). Ww. miał/a następujące objawy/obrażenia ciała: (dokładnie opisanie objawów oraz czasu ich trwania: kaszel, wysoka temperatura, katar; ból w klatce piersiowej; wysokie ciśnienie krwi; bełkotliwa mowa; ewentualnie krwawiące rany, złamania lub inne obrażenia i objawy). Z uwagi na pogarszający się stan pacjenta wymagane było niezwłoczne udzielenie pomocy medycznej. Pomimo tego (imię i nazwisko lekarza) numer prawa wykonywania zawodu ……….., będącego członkiem ………………… Izby Lekarskiej zatrudniony w ww. jednostce medycznej (niepotrzebne skreślić):
- uzależnił udzielenie pomocy medycznej (imię i nazwisko) od uprzedniego przeprowadzenia testu w kierunku COVID-19;
- odmówił udzielenia pomocy medycznej (imię i nazwisko) z uwagi na nie przeprowadzenie przez ww. testu w kierunku COVID-19;
- odmówił udzielenia pomocy medycznej (imię i nazwisko) z uwagi na nie przyjęcie przez ww. szczepionki lub innego preparatu medycznego mającego zabezpieczać przed zakażeniem wirusem Sars-CoV-2;
Należy zauważyć, że zgodnie z treścią roty przyrzeczenia lekarskiego lekarz zobowiązuje się przeciwdziałać cierpieniu i zapobiegać chorobom, a chorym nieść pomoc bez żadnych różnic, takich jak: rasa, religia, narodowość, poglądy polityczne, stan majątkowy i inne, mając na celu wyłącznie ich dobro i okazując im należny szacunek.
Ponadto jak wynika z treści art. 3 Kodeksu Etyki Lekarskiej lekarz powinien zawsze wypełniać swoje obowiązki z poszanowaniem człowieka niezależnie do tego kim jest, skąd pochodzi i jaką ma sytuację materialną a także od prezentowanych poglądów politycznych i innych uwarunkowań. Należy zauważyć, że w kategorii "innych uwarunkowań" mieszczą się również fakt niezaszczepienia lub niepoddania się testom na COVID-19.
Z powyższego wynika jednoznacznie obowiązek powstrzymania się przez lekarza od podejmowania wszelkich działań, które nie są konieczne dla ratowania życia i zdrowia pacjenta a które mogłyby opóźnić udzielenie pomocy medycznej pacjentowi oraz narażałyby go na niepotrzebne cierpienie i stres. Jednocześnie podejmowanie działań leczniczych w żadnym razie nie powinno być uzależnione od wykonania testów, które nie są konieczne do postawienia prawidłowej diagnozy odnośnie stanu zdrowia pacjenta, wykazywanych objawów chorobowych, oceny skutków odniesionych obrażeń oraz do niezwłocznego wdrożenia właściwego leczenia.
Należy ponadto zauważyć, że wykonanie testów w kierunku COVID-19 nie jest również konieczne dla podjęcia decyzji odnośnie leczenia w przypadku wykazywania przez pacjenta objawów typowych dla tej choroby oraz dla grypy, tj. wysokiej gorączki, kaszlu, ogólnego osłabienia, bólu mięśni i innych. Wskazać należy, że przeprowadzenie przez lekarza prawidłowego wywiadu z pacjentem oraz wykonanie podstawowych czynności diagnostycznych takich jak osłuchanie pacjenta za pomocą stetoskopu, zmierzenie ciśnienia oraz dokonanie oględzin ciała i poczynienie obserwacji odnośnie reakcji pacjenta pozwala w stopniu wystarczającym na podjęcie decyzji odnośnie leczenia lub konieczności wykonania dodatkowych badań diagnostycznych.
Ponadto lekarz nie powinien również uzależniać zbadania pacjenta i podjęcia czynności leczniczych od uprzedniego przyjęcia przez pacjenta preparatów medycznych mających w założeniach przeciwdziałać zakażeniu wirusem Sars-CoV-2 w szczególności gdy przyjmowanie tych preparatów nie jest obowiązkowe.