Solidarne podróże w Europie - Czerwony Klasztor. Słowacja.
data:01 maja 2021 Redaktor: Anna
Miejscowość w powiecie Kieżmark w kraju preszowskim na Słowacji. Rzeka Dunajec oddziela historyczny Klasztor od polskiej wsi Sromowce Niżne. Narodowy Zabytek Kultury - Klasztor Kartuzów w miejscowości Czerwony Klasztor.
Jego bogata historia to dzieje dwóch surowych zakonów w Kościele rzymskokatolickim: kartuzów, którzy żyli tu w latach 1320 - 1567, i kamedułów w latach 1711 - 82. Budowa rozpoczęta w wsi Lechnica po 1320 r. dlatego przez wiele długich lat nazywany klasztorem Lechnickim. Kartuzi wybrali spokojne miejsce w otoczeniu przyrody Zamagurza, był drugim klasztorem kartuzów na Spiszu, pierwszy na Skale Schronienie obecnego Klastorisko w Słowackim Raju. Później od czerwonych cegieł i ościeżnic z żebrowanymi sklepieniami nazwany Czerwonym Klasztorem, potem nazwa stała się nazwą wsi.
Fasada dziedzińca otrzymała zegar słoneczny, z niezwykle istotnymi dla życia klasztoru pięcioma studniami, po rewitalizacji 1958 - 1970 r. odremontowano dwie. Mnisi zachowywali surową ascezę poszcząc, rozmyślając i prawie całkowicie milcząc. Z trybem życia harmonizował długi biały habit, jedzenie skromne, czasem ryby, ale także ziemniaki, przetwory zbożowe i miód. Przełożonym mnichów był przeor. Zgromadzenie składało się z patrów mających święcenia kapłańskie, którzy zamieszkiwali w eremach i klauzurze oraz fratrów, będących niżej w hierarchii, zajmujących budynek konwentu i zajmujących się bieżącymi czynnościami gospodarczymi, dbając o sprawy materialne. Spokojne życie zakłóciły dwa najazdy husytów na Spisz lat 1431, 1433, sytuacja stabilizuje się po 1462 po Chr. Reformacja i waśnie wewnętrzne Królestwa Węgier po bitwie pod Mohaczem 1526 r doprowadziły do upadku obu spiskich kartuskich zgromadzeń. Klasztor lechnicki przestał istnieć ze śmiercią przeora 1567 r.
Lata 1569 - 1710 - klasztor były własnością państwa. W kolejnych latach 1711 - 1782 klasztor nadany kamedułom pustelnikom o równie surowej regule i zgodnie z potrzebami remontowany i przebudowany do stylu barokowego. Odnowiony kościół pw. św. Antoniego Pustelnika w 1747 r. kameduli konsekrowali, za trzy lata dobudowali wieżę. W kościele zachował się barokowy obraz na płótnie z polskim arcybiskupem Bogumiłem z Gniezna pochowanym w krypcie klasztoru. Zbudowany krużganek łączył wokół rajskiego dziedzińca poszczególne obiekty klasztoru. Kameduli zbudowali dziesięć eremów z ogródkami. Każda cela miała swego patrona służąc wyłącznie jednemu mnichowi, by spełniał śluby ideału samotności: żyć samemu z Bogiem i dla Boga. Ogrzewanie eremów było bardzo pomysłowe, mianowicie piec wstawiali do ścianki działowej, polana podkładano z drewutni, a piec ogrzewał sąsiednie pomieszczenia, podobnie w innych domkach. Dziś pozostały szczątki zakonserwowane w ruinach.
Kameduli zajmowali się, jak poprzednicy, uprawą roślin. Legendarną postacią był brat Cyprian: aptekarz, lekarz i botanik. Pielęgnował i leczył braci zakonnych, okolicznych mieszkańców. Jego dziełem życia jest zielnik z 1766 r. zawierający 291 roślin z Pienin i Tatr. Dekretem cesarza Józefa II w 1782 roku zakon w Lechnicy został zamknięty i zlikwidowany. Obecnie na świecie żyje około czterystu kartuzów i kartuzek w 23 zgromadzeniach klasztornych, w tym pięciu żeńskich. Pięć zgromadzeń we Francji i Hiszpanii, cztery Włochy po jednym w Anglii, Argentynie, Brazylii, Korei Południowej, Portugali, USA, Niemczech, Szwajcarii i Słowenii. Odremontowany obiekt służy turystom.
„ Życie wiarą serca otulone, wachlarzem cichego uśpienia w pył wrażliwości zmienione. Pokojem serca natchnione, słodkim otrzeźwieniem, światłości wiary, strumieniem poezji, gdzie wieniec zwycięstwa duszę ludzką otula w pokorze bez miary.” - Katarzyna Marciniuk.
Stefan
Solidarni 2010 o / Tychy.
Zdjęcia do artykułu :
[foto_duzy_7]
[/foto_duzy_7]
[foto_duzy_8]
[/foto_duzy_8]
[foto_duzy_9]
[/foto_duzy_9]