Zb.Żak: Myśli, 13/2021
data:31 marca 2021     Redaktor: Redakcja

Myśli, 13/2021, 30 marca 2021
Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu! Wiecie, że te same cierpienia ponoszą wasi bracia na świecie. (1P 5, 8-9).
«Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów (Mt 26, 26-27)

Chciałbym zaprosić do oderwania się od spraw bieżących, od polityki od walki z zagrożeniami zdrowia, a skupienia się na sprawie przeżywania Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa, naszego Pana. Chciałoby się nawiązać do ślubów Jana Kazimierza i obranie Matki Bożej na Królową Korony Polskiej przez króla, Sejm i Senat. To obranie nie zostało odwołane, a zatem Matka Boża jest Królową Polski również w płaszczyźnie społecznej. Ale zostawmy to na razie na boku.
 
Będziemy doznawać prób wytrącenia nas z tego postanowienia, byśmy się oderwali od spraw najważniejszych tj., zbawienia, a zainteresowali się sprawami mniejszej wagi, bądź nawet błahostkami. Postanówmy sobie mocno nie poddać się temu!
 
Liturgia Wielkiego Tygodnia jest tak przygotowana, by ułatwić nam przeżywanie największych tajemnic zbawczych. Dlatego ze wszech miar zaplanujmy swój udział w tych obrzędach; dowiedzmy się, jakie są uwarunkowania liturgii w swoich kościołach parafialnych, albo w innych, gdzie będzie większe prawdopodobieństwo możliwości udziału. Nie powtórzmy postawy uczniów, którzy opuścili Jezusa i uciekli.
 
Jeśli ograniczenia w dostępie do miejsc kultu uniemożliwi nam branie udziału z bezpośrednim oglądem, to możemy zdobyć się na niedogodność uczestnicząc w liturgii na zewnątrz kościoła, słuchając tego, co się dzieje w kościele, a jedynie przyjąć Ciało Pana Jezusa. Ofiarujmy to cierpienie w intencji nawrócenia nieprzyjaciół Boga.
 
Jeśli ze względów zdrowotnych nie jesteśmy w stanie uczestniczyć w liturgii na zewnątrz kościoła, to możemy co najmniej uczestniczyć słuchając transmisji z wybranej liturgii. Gdy jesteśmy w stanie dotrzeć do kościoła; powinniśmy, w godzinach poza liturgią, nawiedzić kościół na modlitwę i adorację. Powinniśmy w tych dniach towarzyszyć duchowo Panu Jezusowi, rozważając Jego Mękę. I powinniśmy pamiętać, że prawdziwy nasz krzyż, to grzech, z którym nie chcemy zerwać. Dobrze jest też rozważyć siedem słów Pana Jezusa z Krzyża (dostępne są różne pomoce).
 
Pomocą w przeżywaniu tych wielkich wydarzeń może być również muzyka, począwszy od pieśni pasyjnych a na muzyce klasycznej skończywszy. Jednym z takich dzieł, które chciałbym zaproponować jest Miserere mei Deus (Psalm 51) Gregoria Allegri (np. takie wykonanie:
 
I niech na koniec zagości radość, że ku wolności wyswobodził nas Zmartwychwstały Pan.
 
Jeśli zaś chodzi o kapłanów, to warto, by zechcieli posłuchać wypowiedzi ks prof. Tadeusza Guza:
 
 
I warto może zauważyć kilka myśli z listu biskupów do kapłanów na Wielki Czwartek: konieczne jest, by kapłani mieli świadomość, że cała ich posługa nigdy nie powinna wysuwać na pierwszy plan ich samych lub ich opinii, ale Chrystusa. Każda próba stawiania siebie w centrum celebracji liturgicznej sprzeciwia się tożsamości kapłańskiej
 
I dalej:
 
Wielu z nas ciągle staje przed pytaniem o to, w jaki sposób zaprosić ludzi do Kościoła. W jaki sposób ukazać im piękno Chrystusa? Tego typu rozterki niejednokrotnie stanowią swoistą pułapkę duchową i sprawiają, że nawet jeśli mamy dobre i szlachetne intencje, zaczynamy iść drogą obcą temu, co ewangeliczne i eklezjalne. W konsekwencji prowadzi nas to do prób uatrakcyjniania i zeświecczania liturgicznych celebracji. Zapominamy, że w tym wszystkim, co czynimy, nie chodzi tylko o człowieka, ale o Boga samego. Wspomniał o tym kard. Sarah: To Bóg, a nie człowiek stanowi centrum liturgii. Przychodzimy na nią, by oddać Mu cześć. Liturgia nie jest ani o tobie, ani o mnie. Nie celebrujemy w niej naszej własnej tożsamości lub osiągnięć czy wspierania własnej kultury i lokalnych religijnych zwyczajów. Liturgia jest najpierw i przede wszystkim o Bogu i o tym, co On dla nas uczynił.
 
Dziękujmy Bogu za kapłanów gorliwie oddającym chwałę Bogu i prowadzącym wiernych do zbawienia!
 
 
Zb.





Informujemy, iż w celu optymalizacji treści na stronie, dostosowania ich do potrzeb użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych w plikach cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować w ustawieniach przeglądarki internetowej. Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień w przeglądarce internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.