Walkę z moralnością chrześcijańską prowadzi państwo bolszewickie, przy pomocy całej swej  prasy, a innej poza rządową nie ma w S. S. S. R. - specjalnych wydawnictw antyreligijnych zarówno w formie naukowych niby to książek, jak i pism periodycznych, ośmieszających nie tyle nawet Kościół i duchowieństwo, co przede wszystkim wiarę w Boga, -szkoły, z której nie tylko usunięto naukę religji, lecz w której ponadto nakazano uczyć bezbożnictwa, - organizacyj młodzieży komunistycznej tak zwanych „komsomołów “ , oraz organizacji „pionierów“ grupującej dzieci w wieku szkolnym. (Stanisław Grabski Rzym czy Moskwa, 1927r.)

O poziomie inteligencji i kultury duchowej „pionierów“ i „komsomolców“ można zdać sobie sprawę choćby z ich listów opublikowanych w piątym numerze „Bezbożnika“ z r. 1925. jak i działań realnych:

komsomolcy w Maniewicach spalili kaplicę katolicką, zniszczyli nagrobki i krzyże na cmentarzu, zgwałcili dziewczynę katolicką, żeby „uwolnić ją od szkodliwego wpływu religji“ , a broniącego jej brata zamordowali. W Wasilkowie komsomolcy postawili na ołtarzu kozę, porozbierali się i urządzili w cerkwi tańce. Ale po co mnożyć poszczególne przykłady.

Gloryfikuje się „zbawczą dla proletariatu działalność“ „czeki“ , która rozstrzelała według

własnych sprawozdań przeszło miljon ludzi, gloryfikuje się jej „bohaterów “ , taką Wierę Grebienczików, która w Odesie osobiście zastrzeliła 700 osób, Rosę Schwarz w Kijowie, wypalającą papierosem oczy więźniom, Aczykina, obcinającego szablą ręce skazanym na śmierć przed ich rozstrzelaniem, a przede wszystkiem organizującego na zimno te wszystkie zbrodnie Dzierżyńskiego.

I każda grupa „pionierów“ obiera sobie za wzór któregoś z wodzów rewolucji i stara się

go naśladować.

Do propagandy ateistycznej komuniści niemieccy używali nie tylko prasy, ale i kin, muzeów oraz wystaw antyreligijnych. Tzw. pionierzy komunistyczni starali się dotrzeć nawet do szkół katolickich. Teatr wciągnięto także w służbę niemieckiej propagandy bezbożniczej.

W roku 1930 grano w Berlinie propagandowo-ateistyczną sztukę p. t. „Pochodnie Czerwone", a w roku następnym odbyły się dwa wieczory ateistyczne oraz wystawiono sztukę „Czerwony młot", w czasie której aktorzy, przybrani w szaty liturgiczne, wydrwiwali uroczystości religijne, śpiewając np. na nutę „Gloria in excelsis Deo" - „Chwała Bogu na jego wysokościach, opiekunowi dręczycieli komunizmu." Grupy dzieci przedstawiały żywe obrazy, uzupełnione chórami i śpiewami antyreligijnemi, a prawie w każdym obrazie przedstawiony był kapłan w ornacie, trzymający w ręku krzyż lub Biblję, którą pionierzy czerwoni obrzucali stekiem wyzwisk, a przy końcu przedstawienia widzowie, również dzieci, wspólnie z aktorami deptali krzyż.

… w szkołach bolszewickich tępi się w nich wszelką miłość, miłość rodziców do dzieci, miłość żony do męża, i męża do żony. Lilina, żona Zinowiewa poucza: „Miłość rodziców jest miłością przeważnie szkodliwą dla dzieci; rodzina jest indywidualistyczna, szkodliwa; dziecko wychowane w rodzinie jest istotą antyspołeczną, przesiąkniętą egoizmem“ .

Bo według nauki Lenina „moralne jest to, co jest pożyteczne partji komunistycznej“ . (Stanisław Grabski Rzym czy Moskwa, 1927r.)

Minęło 100 lat. Już nie komisarz sowieckiej Międzynarodówki Komunistycznej (Kominternu)  Łunaczarski ale tabuny komisarzy Unijnego Kominternu wypowiadają się na temat nowego ładu (zielonego również) i anty człowieczych wartości grzmiąc w imię postępu jak ich protoplaści 100 lat wcześniej :

Komintern i jego partje komunistyczne oparte są na podstawach centralizmu“ (art. 5 piątego zjazdu Kominternu, 1924 r.)

Komitet wykonawczy międzynarodówki (Ikki) „udziela wszystkim partjom i organizacjom, wchodzącym w skład Kominternu, obowiązujących dla nich dyrektyw , kontroluje

i sprawdza ich działalność“ (art. 11);

Komitet wykonawczy międzynarodówki posiada prawo usunięcia z Kominternu tych partyj,

grup i poszczególnych członków, którzy naruszają program i statut Kominternu, postanowienia kongresów wszechświatowych i Ikki (art. 14).

Minęło 100 lat a poziom inteligencji i kultury duchowej „pionierów“ (dzieci) i „komsomolców“ (młodzieży) biorących udział w protestach „lempartproletariatu”  czy  w tworzeniu wydawnictw antyreligijnych zarówno w formie naukowych niby to książek, jak i pism periodycznych zgodnie z wieloletnią nauką  środowiska Gazety Wyborczej jeszcze niższy, jeszcze głupszy, wprost żenujący. Doskonale zaprezentował to młody narybek Krytyki Politycznej.

Minęło 100 lat, czy rządzący edukacją, nauką, kulturą, gospodarką, polityką oraz przywódcy kościoła edukowali i edukują społeczeństwo jak czynił to Stanisław Grabski ?

- gdy idzie na Polskę nieustanny atak sekty bolszewickiej, nie czas na narzekania i wzajemne oskarżanie się, ale trzeba ciągłą, wytrwałą rozumną i nade wszystko zgodną robotą umacniać wewnętrzną obronę moralności chrześcijańskiej, rodziny, Kościoła, narodu, prawa, państwa, wiary w Boga i w Polskę.

Śledzenie i przeciwdziałanie agitacji bolszewickiej nie może być zadaniem wyłącznie policji państwowej. Bo agitacja ta uderza nie tylko w państwo, ale w Kościół, w naród, w rodzinę, w całą cywilizację europejską i w podstawie tej cywilizacji leżącą moralność chrześcijańską. Policja może likwidować spiski rewolucyjne. Ale likwidować centra propagandy antyreligijnej, antynarodowej, propagandy wolnej miłości, chłopsko - robotniczych rządów, pseudonimem dyktatury partji komunistycznej będących, nienawiści społecznej, szydzącej z miłości i sprawiedliwości chrześcijańskiej - może tylko samo społeczeństwo.

I trzeba to zrozumieć : propaganda III międzynarodówki nie jest propagandą tylko komunizmu, czy tylko pełnej doktryny bolszewickiej, nie idzie ona tylko jedną drogą. Jak Tatarzy przed wiekami rozpuszczali najechawszy Polskę „zagony“ we wsze strony, -tak samo dziś Komintern rozrzuca swych agentów w różnych środowiskach społecznych i w każdem z nich inne im wyznacza zadania agitacyjne. Wśród mniejszości narodowych agenci Kominternu agitują tylko przeciwko Polsce i za złączeniem w jedną całość narodu ukraińskiego czy białoruskiego. (Stanisław Grabski Rzym czy Moskwa, 1927r.)

Czy miłościwie nam panujący nie mieli  wiedzy Stanisława Grabskiego by jak nasi przodkowie, którzy barbarię bolszewicką 100 lat temu odparli i ustawicznie przed nią chronili, chronić nas w XXI wieku?

Więc trzeba nie odpierać propagandę bolszewicką- ale ją atakować. Trzeba rozwinąć taką propagandę antybolszewicką, uświadamiającą o niebezpieczeństwach wywrotowej akcji sekty bolszewickiej, jej nienawiści Chrystusa i Polski, sposobach i skutkach jej panowania - by odruchową odpowiedzią każdego uczciwego człowieka na propagandę bolszewicką było: „apage satana“ .

Tylko przez równoczesny szeroki nawrót inteligencji do pracy kulturalnej dla umacniania zachwianej wiary w Polskę, pilne zwracanie uwagi wszystkich świadomych Polaków i katolików na agitację forpoczt bolszewickich, czynne ich na każdem miejscu zwalczanie, łączne wszystkich rozumiejących niebezpieczeństwo bolszewickie organizacyj występowanie, by nie dopuścić do żadnego na żadnem polu triumfu komunistów, uchwalenie przez Sejm ustawy antykomunistycznej i dobrze zorganizowaną propagandę antybolszewicką - obronimy Polskę przed spiskiem III międzynarodówki i zapewnimy Polsce spokój na granicy wschodniej, tak konieczny wobec wzmagającej się agresywności Niemiec. (Stanisław Grabski Rzym czy Moskwa, 1927r.)

Czy pozbawieni tej świadomości obronimy?

Bożena Ratter