Bitwa pod Skoczowem. Wojny o granice 1918 - 1920
Życie nie po to jest, by się śpieszyć, życie jest by się nim cieszyć. Człowiek w życiu wart tyle, ile dobroć jego serca dzieląc się z innymi. Dlatego więc jedni nie są warci pół grosza, a ci drudzy są zwyczajnie bezcenni. Wojna czesko / polska o Śląsk Cieszyński wybuchła po ledwo co zakończonej I wojnie światowej; po okresie rozbiorów trwającym 123 lata Polska wróciła na mapę Europy.
Powstały nowe państwa, w tym również również Czechosłowacja, jednak traktat wersalski nie ustalił dokładnych granic. Do Śląska Cieszyńskiego zgłaszali prawo Polacy ze względu na zdecydowanie przeważającą ludność polską, jednak Czesi również zabiegali o te tereny. Konflikt o granice narastał. Od strony wojskowej brakowało nam wszystkiego: od armat i celowników po ręczną broń strzelecką, by strzelać z ukrytych pozycji. Wszystkie wytwórnie i magazyny przemysłu wojennego byłej armii austriackiej leżały na terenie zajętych przez Czechów.
Państwo czechosłowackie, wydając rozkaz obsadzenia Ziemi Cieszyńskiej, złamało umowę z 5 listopada 1918 po Chr. i rozpoczęło wojnę zbrojnym napadem, bez uprzedniego zerwania pokojowych stosunków. Pierwsze dni wojny to niechlubna potyczka o Bogumin, nieudany wypad flankowy przez Przełęcz Jabłonkowską do wsi Jabłonków, drobne i niepomyślne dla Czechów utarczki pod Suchą i Błędowicami oraz obustronne zmagania od Zebrzydowic po Olbrachcice; przednie zwiady podeszły nawet pod Pszczynę. Czesi zbrojnie wkraczają 26. I. 1919 r. na terytorium Polski, przeprowadzając szybką ofensywą na Cieszyn. Walka na linii Wisły nazwana: Bitwą Skoczowską miała miejsce w dniach 28 - 30 stycznia 1919 r.
Polskie wojska, zagrożone okrążeniem, ustąpiły- przewidując obronę na linii Wisły, magazyny amunicji Polacy przenieśli do Skoczowa, a po południu wysłano do dyspozycji ppłk. L. Krakówki w Skoczowie 10. Kompanię 12 pp o pod dowództwem kap. Millera: 1 baterię 1. Pułku artylerii Ciężkiej oraz 4. Baterię 11. Pułku artylerii polowej. Dowództwo Frontu Śląskiego około północy opuściło Cieszyn, udając się na nowe miejsce postoju w Skoczowie. Wojska polskie na Śląsku Cieszyńskim nie mogły liczyć na wsparcie armii polskiej stacjonujące na frontach wschodnich.
W tych bardzo trudnym dniach brygadier Franciszek Ksawery Latinik wykazał się niezwykłymi zdolnościami przywódczymi wykorzystując wszystkie atuty swojej armii z ukształtowaniem terenu, by pokonać nadchodzącą armię czeską. Mimo ogromnej przewagi sił, marsz wojsk czeskich został zatrzymany. Trzydniowa obrona frontu nad Wisłą przeplatana była wypadami i kontratakami na pojedynczych odcinkach. Linię obrony Skoczowa podzielono na odcinki w tym: kwatery mieścił budynek parafialny kościoła ewangelickiego w Skoczowie zajęło dowództwo bronione przez artylerię ciężką. Stanowiska artylerii polowej obsadzono w Wiślicy i wzgórzach na zachód od miasta. Druga linia obrony biegła od Rudzicy, Iłownicę, Bielowicko do Górek Wielkich. Dodatkowo nadeszły posiłki kompani radomskiej 24. Pułku por. Przedwojewskiego, kompania kielecka 25. Pułk por. Ptasznika, pluton z trzema karabinami maszynowymi oraz 3. batalion 28. Pułku z Łodzi wraz z plutonem karabinów maszynowych kpt. Skwarzyńskiego co dało liczbę 770 żołnierzy.
Główne zwarte natarcie na całym froncie (walka wrzała od Strumienia po Ustroń) - Czesi wykonali 30 stycznia 1919 r. Natarcie Czechów od północy zablokował pociąg pancerny „Halerczyk” stacjonujący w Skoczowie. Ostatnia próba sforsowania Wisły podjęta przez czeskie siły to natarcie na Ochaby Wielkie, odparte przez artylerię Polaków, po czym zapanowała cisza. Jeszcze tego samego wieczoru przybyli czescy parlamentariusze z propozycją rozejmu. Zawieszenie broni 31 stycznia 1919 r. potwierdziło Naczelne Dowództwo w Warszawie.
Ustalona granica była kompromisem, z którego żadna ze stron nie była zadowolona. Można wysunąć przypuszczenie, że gdyby nie bitwa pod Skoczowem, granica między Polską a Czechosłowacją biegła by wzdłuż rzeki Białka przepływającej przez Bielsko Biała. W bitwie pod Skoczowem zginęło 19 żołnierzy polskich, którzy pochowani są z honorami na starym cmentarzu przy ul. Cieszyńskiej. Cześć ich pamięci!
Szary człowiek. „Nad miastem ciemny, wieczorny mrok w nim poznasz odbicie szarego człowieka gdzie pędził, co robił - jakie jego myśli? Co jeszcze w życiu go czeka. (…) - Katarzyna Marciniuk.
Stefan M
Solidarni 2010 o / Tychy
P o l e c a m:
http://solidarni2010.pl/37833-rzezbiarz-z-czechowic-dziedzic.html?PHPSESSID=3b38b46645ffb0c4f9a2ceca209e68ec
http://solidarni2010.pl/38856-solidarne-podroze-po-polsce-cieszyn---gora-zamkowa.html
http://solidarni2010.pl/39173-solidarne-podroze-po-polsce-male-ciche-tatry.html?PHPSESSID=29cda620198876d526fa1c4be4f772f3
http://solidarni2010.pl/38862-stefan-mazgaj-relacja-ze-spotkanie-autorskiego-z-senatorem-rp-czeslawem-ryszka.html?PHPSESSID=01e08c967edfc229e21c46db2179d3e7
http://solidarni2010.pl/38771-westerplatte--fotorelacja-galeria.html?PHPSESSID=7cd9be81d970f7a5a487a7ba4fe25ea1
