1 sierpnia 2019r. Solidarni 2010 w hołdzie Powstańcom

Oddział Warszawski Solidarnych 2010 wziął udział w uroczystościach oficjalnych na Powązkach Wojskowych. Spotkaliśmy się w pobliżu Grobu płk. Ryszarda Kuklińskiego z flagami, biało-czerwonymi kwiatami i zniczami.  Otaczał nas tłum życzliwych ludzi. Wszyscy chcieli choć przez chwilę porozmawiać z Powstańcami. Gromadzili się wokół nich i wsłuchiwali się w każde słowo Bohaterów. Było wiele grup rekonstrukcyjnych w powstańczych panterkach, Atmosfera była niezwykle uroczysta i podniosła. Czuliśmy, że przybyli chcą ponownie dotknąć niezwykłości historii, która postawiła naszym przodkom niezwykle trudne zadanie. Z pieśnią na ustach, nie żałując krwi i wierząc, że właśnie z niej wstanie wolna Polska walczyli dla nas.

Złożyliśmy wieniec w hołdzie Powstańcom Warszawy pod pomnikiem Gloria Victis. Następnie udaliśmy się do pochowanego właśnie w przeddzień uroczystości Ryszarda Białousa „Jerzego”, który po 27 latach od śmierci znalazł miejsce wśród swoich kolegów. Złożyliśmy kwiaty i zapaliliśmy znicze.

Rocznica wybuchu Powstania stała się dla Solidarnych okazją do odwiedzenia grobów najdalej położonych od Pomnika Gloria Victis. W kwaterze D2 (prawy dolny róg cmentarza - od ul. Powązkowskiej) na samym końcu cmentarza, pod „płotem” spoczywają: żołnierze IV Zgrupowania - Śródmieścia "Gurt" oraz ekshumowani w 1946r. z Czerniakowa żołnierze Zgrupowania AK "Kryska". Dzięki usilnym staraniom byłego dowódcy, ppłk. Zygmunta Netzera ("Kryski) i kierowanego przez niego komitetu rodzin, mimo niechęci ówczesnej władzy do tworzenia na cmentarzach oddzielnych kwater dla powstańców warszawskich, udało się w tym miejscu znaleźć miejsce spoczynku dla bohaterów. Wśród nich znalazł się beatyfikowany ks. Józef Stanek - kapelan zgrup. Kryska. Niemcy dokonali na nim egzekucji przez powieszenie w dniu 23.09.1944r. w obecności ponad 200 świadków zgromadzonych specjalnie przez najeźdźcę. Wspominany jest jako święty niosący pomoc i pociechę wszystkim potrzebującym.

Zapaliliśmy też znicz Januszowi Kanii „Kayanowi”, którego proch spoczywają naprzeciwko Błogosławionego ks. Stanka w Kulumbarium.  Wspominaliśmy Namioty Powstańcze Solidarnych, gdy porywał nas muzyką do wspólnego śpiewu.

Na wszystkich grobach składaliśmy biało-czerwone mieczyki, zapalaliśmy znicze i odmawialiśmy „Wieczny odpoczynek racz Im bać Panie…”  

Relacja: Agnieszka Hałaburdzin-Rutkowska