Magdalena Ruta – Bez Żydów?  - tematem dociekań autorki jest antysemicka narracja snuta przez Kościół katolicki, która znajduje posłuch wśród przeciętnych Polaków
Ocaleni z Mauthausen – (wielogłos więźniów „systemu Mathausen” o przejściu przez nazistowski obóz koncentracyjny -Zbigniew Gluza recenzuje)
Prace naukowe Uniwersytetu Warszawskiego, Wrocławskiego, Warmińskio-Mazurskiego, PAN, ŻIH i Muzeum Polin.
Pogromy Żydów na ziemiach polskich w XIX i XX wieku, na razie tom 1 Literatura i sztuka -ŻIH

Tadeusz Obremski –  Zapiski z getta i okupowanej Warszawy (nikogo nie obchodzą koleje losu, jakiego Żydzi doświadczali w getcie, antysemityzm pozostał powszechny, Myślę o wolności, czy przetrwamy. Zwłaszcza że ostatnio po aryjskiej stronie są również blokady. Okrążają poszczególne domy, dzielnice, wchodzą do mieszkań, gdzie szukają broni… i Żydów. Dużo Żydów ginie) - Instytut Filozofii i Socjologii PAN Centrum Badań nad Zagładą Żydów.

Alina Cała -  Ochrona Bezpieczeństwa Fizycznego Żydów w Polsce Powojennej (fala antyżydowskiej przemocy po pogromie kieleckim) , ŻIH

Andrzej Żbikowski -Sąd Społeczny przy CKŻP – (władze komunistyczne starały się pomóc ocalałym z obozów i powracającym do kraju Żydom i w 1944 roku powstał Centralny Komitet Żydów w Polsce. Zawiera akta komitetu i korespondencję z Ministerstwem Bezpieczeństwa Publicznego),ŻIH

Zagłada Żydów – kilka roczników spośród 14 wydanych przez Centrum Badań nad Zagładą Żydów (Instytutu Filozofii i Socjologii PAN) z wynikami badań, prowadzonych od 20 lat przez zespół dr Heleny Datner, nad antysemityzmem w Polsce.
„Z roku na rok pojawiają się nowe teksty naukowe poświęcone Zagładzie. Są to zarówno tłumaczenia prac zagranicznych, jak również coraz liczniejsze książki i artykuły autorów polskich. Odbywają się liczne konferencje, organizowane często we współpracy krajowych i zagranicznych instytucji naukowych. Na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat następuje zmiana w podejściu do tematu Zagłady i wiążącej się z nią nierozerwalnie problematyki stosunków polsko-żydowskich.  Rocznik jest wydawnictwem akademickim, miejscem prezentacji efektów podejmowanych współcześnie badań i debaty naukowej, rozpoznawalnym w kraju i poza jego granicami pisze –pisze redakcja Zagłady Żydów ”.
Oj, tak, tak, pojawiają  się nowe teksty w wielu językach z pisaną na  nowo historią zagłady Żydów. I te fałszywe tezy rozszerza się poza okres faktycznego shoah, który realizowali Niemcy różnymi metodami (eksterminacja zlecona Einsatzgruppen i np. rozstrzelanie 30 000 Żydów w Kijowie przez Ukraińców), w tym w niemieckich obozach koncentracyjnych, do  których najpierw wywożeni byli Polacy z poznańskiego. Niemcy zostali pokonani w 1945 roku.

A jak bardzo rozpoznawalne są efekty badań dr Heleny Datner i Barbary Engelking „w kraju i poza jego granicami” doświadczamy od lat protestując wraz z Redutą Dobrego Imienia przeciw kłamliwym oszczerstwom w zagranicznych mediach, publikacjach, wystawach i śledząc konferencje w kraju i poza jego granicami. Z tą oszczerczą kampanią wyjechały panie kilka dni temu do Paryża.
Kilka dni temu doświadczyliśmy bardzo dobitnie w słowach przedstawicieli Izraela, że zmiana podejścia do tematu Zagłady  środowiska naukowego dr Heleny Datner wpłynęła  na stosunki polsko-izraelskie. Bo skąd ambasador czy premier mógłby mieć taką fałszywą, oderwaną od rzeczywistości wiedzę?

Kto wspierał prace środowiska dr Heleny Datner przez 20 lub więcej lat? Od wielu lat działa V kolumna za przyzwoleniem nas wszystkich. Premier Jerzy Buzek, premier Leszek Miller, premier Donald Tusk, premier Ewa Kopacz nie sprzeciwiali się temu, zaprotestował Premier Mateusz Morawiecki. Akceptowali badania naukowe kolejni Ministrowie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, dofinansowali rocznik Zagład Żydów kolejni Ministrowie Kultury. Minister Piotr Gliński odmówił dofinansowania ostatniego, 14 numeru tego rocznika.  
Na konferencji we Wrocławiu, w Krakowie i Warszawie (2017 i 2018) pracownicy ŻIH prezentowali wnioski z kilkuletnich badań socjologicznych zrealizowanych na obszarze regionu podkarpackiego : ankiety wśród 1000 mieszkańców wykazały różnice w pamięci o Żydach trzech grup pokoleniowych. Ogólny wniosek: Żydzi w pamięci są ale nie u wszystkich i gdzieś na obrzeżach a nie we wspólnocie. Wrażliwość ankietowanych  taka, że gorzej być nie może (cytat)..  

 

 

-----------------------------

Mieszkańcy Białej Podlaskiej!
Przyjechaliśmy do Was, by złożyć Wam mieszkańcom Białej Podlaskiej i okolic, nasze podziękowanie za to wszystko co dla nas uczyniliście, gdy w listopadzie 1947 roku stanęliśmy ponownie na naszej Ojczystej Ziemi. Na zawsze pozostanie w naszej pamięci przejaw serdeczności i gościnności z jaką spotkaliśmy się na każdym kroku.
Powróciliśmy z zesłania. Powróciliśmy z okrutnego kraju, rządzącego się nieludzkimi prawami, wykonywanymi przez bezlitosnych przedstawicieli reżimu stalinowskiego.
Tam, w łagrach Borowicz i Swierdłowska, gdzie wywieziono nas wbrew naszej woli, wbrew wszelkim prawom zepchnięto nas na dno ludzkiego bytowania -  w 1989 roku Sybiracy Borowiczanie, żołnierze Armii Krajowej ocaleli z zesłania w lipcu 1944 do sowieckich obozów koncentracyjnych Borowicze, Jogła,Ustie, Szibotowo, Swierdłowsk ufundowali z własnych pieniędzy tablicę z podziękowaniem dla mieszkańców.

W obozach tych w latach 1944 -1947 więziono 5200 żołnierzy Armii Krajowej z ziemi przemyskiej, krośnieńskiej, rzeszowskiej, tarnobrzeskiej, zamojskiej, lwowskiej. 530 zmarło i zostali tam pochowani. Najstarszy z uwięzionych miał 72 lata, najmłodsi lat 15, były też kobiety. Najliczniejsza grupa w wieku 15-32 lata liczyła 2483 osób. To ci urodzeni prawie wszyscy w wolnej Polsce i jakże przez tę wolną Ojczyznę w patriotyzmie i miłości do niej wychowani.To właśnie oni, wychowani w jednym duchu przez rodziców, kościół i szkołę polska,przez harcerstwo polskie, zaczytani w trylogii, to oni kolumbowie - to te kamienie rzucone na szaniec (Księga Borowiczan, Jerzy Górski)

Czy prowadzono  kilkuletnie badania socjologiczne na ziemi przemyskiej, krośnieńskiej, rzeszowskiej, tarnobrzeskiej, zamojskiej, lwowskiej w poszukiwaniu pamięci o nich? Czy przeprowadzono kwerendę, kto wrócił z obozów koncentracyjnych, jaką uzyskał pomoc psychologiczną, materialną, czy sąsiedzi nauczeni nienawiści do Armii Krajowej utożsamiali i utożsamiają się z nimi? Czy były badania losu rodzin zesłanych, majątków które skazanym konfiskowano razem z prawem obywatelskim? Czy te wyniki tłumaczone były na obce języki? Czy organizowane były konferencje krajowe i zagraniczne, czy dzielimy się wynikami badań  ze światowym środowiskiem naukowym?

Czy Tadeusz Obremski napisze pracę, że nikogo nie obchodzą koleje losu, jakiego żołnierze Armii Krajowej doświadczali w obławach NKWD, KBW, Smiersz, nienawiść do nich, pozostała powszechna wśród GL-AL. i PPR. Myślę o wolności, czy przetrwali.  Zwłaszcza,  że ostatnio po polskiej stronie  są również zasadzki. Okrążają poszczególne domy, dzielnice, wchodzą do mieszkań, gdzie szukają broni… i żołnierzy Armii Krajowej.
W formacjach NKWD, KBW, Smiersz byli Żydzi, których wrażliwość jest  taka, że gorzej być nie może.
Andrzej Żbikowski zapewne nie napisał choćby we wstępie, że władze komunistyczne nie starały się pomóc ocalałym z obozów i powracającym z oflagów i frontów do kraju żołnierzom Armii Krajowej  i gdy w 1944 roku tworzyły CKŻP to  w ramach pomocy  Polakom załadowały w 1944 roku do bydlęcych wagonów 50 000 żołnierzy  Armii Krajowej, które wywiozły je z dala od domu. Czy wśród dokumentów umieścił  korespondencję z Ministerstwem Bezpieczeństwa Publicznego z wyrokami śmierci na tysiącach Polaków, prośby o ułaskawienie i odmowy, informację o zgonach? Czy napisał, że władze komunistyczne utworzyły CKŻP  dlatego, że we władzach byli Żydzi?

W latach lipiec 1944 – grudzień 1945 wywiezionych zostało w głąb ZSRR ok. 50 000 Polaków. W stosunku do AK występowały zwykle następujące etapy : usuwanie eliminowanie kadry dowódczej, presja na szeregowych o podporządkowanie się i zgłaszanie do armii Berlinga, rozbrajanie i więzienie tych, którzy nie podporządkowali się wyreżyserowanemu schematowi współdziałania z ludową władzą. Rodzimi współpracownicy NKWD, Smierszu, a późniejsi funkcjonariusze UB odegrali w tych haniebnych zadaniach niepoślednią rolę.

I jeszcze wiersz Sybiraka Borowczanina - dzięki determinacji tych, którzy przetrwali i przechowali pamięć o straszliwej i wypartej do dzisiaj z pamięci zbrodni ludobójstwa na prawych Polakach przeglądam wydawaną przez nich Księgę Borowiczan. Ciekawe, dlaczego Karta nie prowadzi badań o nich, wiem, że Ci, co odchodzą, przekazują materiały.

Bożena Ratter