Kim więc był Wilhelm literat Szewczyk. Otóż w II RP działał w Obozie Narodowo-Radykalnym. Postulował wyeliminowanie Żydów z życia kulturalnego i gospodarczego. Literaturę i prasę żydowską uznawał za jedną z najgroźniejszych broni „żydowskiego państwa eksterytorialnego”.O tym fragmencie biografii Szewczyka obrońcy nazwy placu nie wspominają.
(...)
Jednym z przykładów propagandowej aktywności Szewczyka jest wydana w latach 60. książka „Z teczki wspomnień PPR”. Propagował w niej marksizm i leninizm oraz zmiany ustrojowe Polski. Żołnierzy Armii Krajowej nazwał wrogiem w cywilu, który popełnił najohydniejsze zbrodnie na działaczach komunistycznych. Polska, według tej publikacji, kierowana była nieomylną busolą mądrości doświadczonej – nauki marksizmu-leninizmu.
(...)
Od 1971 Szewczyk był członkiem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach, w latach 1980–1981 członkiem jego egzekutywy. Był także wielokrotnym posłem na Sejm PRL – pełnił tę funkcję aż 6 kadencji (II, III, V, VI, VII i VIII kadencja), zasiadał w Sejmie od 1957 z przerwą w latach 1965–1969 aż do 1980. Był odznaczony za zasługi dla PRL licznymi odznaczeniami w tym orderem Sztandaru Pracy I i II klasy oraz orderem Budowniczych Polski Ludowej.
Wsławił się poparciem przemianowania Katowic na Stalinogród.
Romuald Szeremietiew
Zachęcamy do przeczytania całości artykułu: KLIKNIJ TUTAJ