Dr. Ewa Kurek zaczyna od 2 praw odwiecznych, które stanowią wytyczną postępowania społeczności żydowskich: Żyd ma obowiązek przede wszystkim ratować swoje własne życie, i w sytuacji zagrożenia ma prawo i obowiązek poświecić część wspólnoty by ratować inną, kontrastując te pojęcia z solidarnością narodów chrześcijańskich. Porusza sprawę fałszowania tych stosunków, szczególnie po drugiej wojnie światowej, bo przez 50 lat nie mieliśmy prawa głosu, przedstawiając punk widzenia z Izraela: „wszystko wiemy o Holokauście, historycy nie maja prawa prowadzić dalszych badań nad zagładą Żydów, bo to doprowadzi do zagłady historii, jako nauki”.
Sprowadzenie społeczności żydowskiej zawdzięczamy Kazimierzowi Wielkiemu w XIV wieku. Polska od wieku XII miała nadprodukcję zboża dzięki Cystersom, którzy wprowadzili trójpolówkę w rolnictwie, w czasach, kiedy przez inne państwa przechodziły fale głodu. Kazimierz Wielki sprowadził ich do handlu zbożem i nadał przywileje, które dr. Ewa Kurek komentuje, jako lekkomyślne - bo wytworzyła się w tej społeczności kasta kahałów, którzy zbierali podatki królewskie, bogacąc się ze szkoda dla reszty Żydów, którzy żyli w nędzy. 200 lat później zmyślono historię że król Kazimierz „kochał się w Esterce” np. wg. Muzeum Żydów w Warszawie, które to komentuje, jako muzeum polskich Żydów- bez polskich Żydów. W roku 1764 Sejm odebrał ten przywilej, i prawdopodobnie doszłoby do asymilacji Żydów tak jak pod Napoleonem, niestety 6 lat później nastał pierwszy rozbiór Polski. Ulotki Joachima Lelewela do Żydów o wsparcie walki o niepodległość poparło 1-1,5% ludności żydowskiej – jeden pułk żydowski w szeregach Kościuszki – w r 1772 lwowscy Żydzi zbudowali bramę tryumfalną dla zaborców. Już pod koniec pierwszej wojny światowej pisma żydowskie debatowały, czego zażądać od Polaków jak odzyskają niepodległość. W roku 1919 Żydzi domagali się autonomii w konstytucyjnym sejmie. Nawet poseł socjalistyczny odrzucił tą propozycję - nigdy nie pozwolę zrobić z Polski sera szwajcarskiego. Podczas II RP pojawił się w Polsce antysemityzm gospodarczo-ekonomiczny.
Dr. Ewa Kurek przechodzi do kluczowego okresu drugiej wojny światowej. W 1939 powstały niemieckie obozy zagłady – dla Polaków. Dopiero w 1942 zaczął się wywóz Żydów. Powstały też getta żydowskie – wg. propagandy dla „obrony Żydów przed Polakami”. W 1940 w Łodzi Chaim Rumkowski stworzył „państwo żydowskie”. W Warszawie burmistrzem getta (Judenrat) był Adam Czerniaków. Jego dzienniki są źródłem historycznym kolaboracji z Niemcami. Popełnił samobójstwo nie podpisując zgody na zagładę ludności żydowskiej, kiedy to Niemcy rozkazali masowe wywożenia do obozów śmierci. Rumkowski stosował prawo żydowskie, pozwalając na wywóz dzieci „na zielone pola”. Z tego getta liczącego 250 000 ocalało ok. 730 osób. W drugiej wojnie światowej wymordowano prawie wszystkich chasydów w Polsce. Była to mistyczna sekta z XVIII wieku charakteryzująca się tańcem i śpiewem, europejskim ubiorem i odrzuceniem rabinizmu i pism ortodoksyjnych.
Po brawach przechodzimy do pytań z sali.
Czym dla Żydów jest śmierć? Końcem wszystkiego.
Polski już nie ma? Mimo antypolonizmu większość Żydów kochała Józefa Piłsudskiego i Jana Pawła II.
Żydzi podczas komuny: Pierwsze rządy PRL składały się z 70% Żydów. Po 1945 większość pozmieniała nazwiska, często używając miast polskich np. „Poznański”. Miała miejsce ochlokracja, czyli margines społeczny dorwał się do władzy - ich synowie i wnuki, np. w KRS, określają się jako nadzwyczajna kasta.
Jedwabne: powinno być odkłamane, to pedagogia wstydu. Dr Ewa Kurek walczy o historyczną prawdę, zebrała 12 000 podpisów o kontynuację ekshumacji; przerwanie było błędem. Tradycja żydowska nakazuje pochówek w grobie lub w Izraelu. Kłamstwa i szkalowanie – w stodole nie mogło się zmieścić 1600 ludzi. Najważniejsza jest prawda, jakakolwiek by nie była.
Współpraca z Niemcami: W armii Hitlera służyło 160 000 Żydów. W warszawskim getto była parafia Wszystkich Świętych, zajmowali się ochrzczonymi, ci wszyscy zostali wydani Niemcom przez gminę. Komuniści przekazali media „dwużydzianom” np. GW. Dwie czystki w PRL– w 1956 dużo Żydów wyjechało do Izraela, obawiając się procesów, także i w 1968.
Na zakończenie lampka wina i poczęstunek, podpisywanie książek, i dalsze rozmowy w kuluarach.
Krzysztof Jastrzembski, Londyn
