Adam Gajkowski : Moje wizyty w Polsce,  część I
data:21 grudnia 2016     Redaktor: Shork

Drodzy dla tych z Was, z którymi nie obcuję na Facebooku przesyłam moje relacje z 2 i 3 wizyty w Polsce.
 
Pozdrawiam serdecznie.
 
Adam Gajkowski

Siadłem do komputera by napisać kilka słów o mojej ostatniej krótkiej podróży do Polski i zdałem
sobie sprawę, że nie mogę tego zrobić bez napisania kilku słów o tej poprzedniej.
Jeszcze nie przebrzmiały australijskie echa i gromy po mojej pierwszej w tym roku, krótkiej wizycie w
Polsce a już na skutek decyzji Marszałka Senatu RP p. Stanisława Karczewskiego pakowałem walizki
by na przełomie sierpnia i września spędzić kilka dni w Ojczyźnie. Do rodzinnego Gdańska
zajechałem 27 sierpnia by nazajutrz wziąć udział w uroczystościach pogrzebowych sanitariuszki
Danuty Siedzikówny „Inki” i podporucznika Feliksa Selmanowicza „Zagończyka”. Nasi bohaterowie
zostali pośmiertnie awansowani „Inka” na stopień podporucznika a „Zagończyk na stopień
podpułkownika oraz odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W towarzystwie
przyjaciół z pierwszej Solidarności modliłem się w ich intencji.
archiwum własne
W czasie Mszy św. w bazylice Marjackiej w Gdańsku abp Sławoj Leszek Głódź mówił między innymi o
znaczeniu jaki ma dla nas patriotyzm. – Patriotyzm nie jest monetą przetargową. Patriotyzm nosi się
w sercu. – mówił arcybiskup. Prezydent Andrzej Duda podkreślił, że pogrzeby „Inki” , „Zagończyka” i
„Łupaszki” nie tylko oddaje honor należny bohaterom ale przede wszystkim, Polska po dwudziestu
siedmiu latach odzyskuje godność! – Cały czas powtarzamy młodym, że Polska jest tym co mamy
najważniejsze. Wolna suwerenna i nasza, tylko w takim państwie możemy istnieć – mówił prezydent
Andrzej Duda. Tysiące mieszkańców Gdańska i przybyszów z całej Polski i Świata udało się następnie
na Cmentarz Garnizonowy w Gdańsku by w asyście wojska polskiego pożegnać „Inkę” i
„Zagończyka”.
Nie sposób pominąć zachowania i ubioru byłego prezydenta, to że wyszedł z Bazyliki Maryjackiej w
czasie przemówienia prezydenta Andrzeja Dudy to jego polityczne prawo ale , że on jako była głowa
państwa przyszedł na Mszę św. w intencji bohaterów narodowych ubrany jak na ryby to niestety
przekracza granice dobrego smaku. Niesmaczne też było pojawienie się pod Bazyliką w czasie
trwania Mszy św. zadymiarzy z KODu.
30 sierpnia następny pogrzeb, tym razem w kaplicy na Cmentarzu Srebrzysko odprowadzamy panią
Annę Kurską, działaczkę Solidarności, represjonowaną w stanie wojennym – choć sama straciła pracę
w Sądzie w Gdańsku to pomagała bezinteresownie innym represjonowanym służąc poradami prawnymi, senator PiS V i VI kadencji. Pani Anna Kurska urodziła się w 1929 we Lwowie. W 1955 r.
ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1958-60 odbyła
aplikację sądową i została, jako bezpartyjna, skierowana do pracy w sądach terenowych w Tczewie i
Malborku. W sierpniu 1980 r. została skierowana do pracy w Sądzie Wojewódzkim w Gdańsku. Od
września 1980 r. działała w NSZZ „Solidarność”, weszła w skład Zarządu Regionu związku. W stanie
wojennym za działalność opozycyjną została odwołana ze stanowiska sędziego. Uprawnienia
adwokackie odzyskała w 1988 roku, a od 1990 roku uzyskała ponownie nominację sędziowską. Była
cenionym politykiem i prawnikiem. Została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia
Polski przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego za działalność i kształtowanie państwa w czasach PRL.
Pogrzeb ten gromadzi za sprawą jej synów Jacka i Jarosława Kurskich przeciwstawne sobie
środowiska opozycyjne. Spotykam małżeństwo Gwiazdów, Krzysztofa Wyszkowskiego a z drugiej
strony widzę A. Michnika czy byłego prezydenta, tym razem agent SB o pseudonimie „Bolek” ubrał
garnitur.
31 sierpnia, 36 rocznica narodzin NSZZ Solidarność. Rankiem wraz z kolegami ze Stowarzyszenia
„Godność” udaję się do Wrzeszcza by pod pomnikiem pani Ani Walentynowicz złożyć wiązankę
kwiatów.
Po krótkie uroczystości z udziałem delegacji rządowej jadę do Urzędu Wojewódzkiego gdzie w sali
im. prezydenta Lecha Kaczyńskiego mój przyjaciel kpt. ż/w Zbigniew Sulatycki został uhonorowany
przez prezydenta Andrzeja Dudę Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Odznaczenie to zostało
mu przyznane w uznaniu zasług dla rozwoju gospodarki narodowej i osiągnięć podejmowanej z
pożytkiem dla kraju działalności państwowej i publicznej. Przy okazji tej podniosłej uroczystości udaje
mi się zamienić kilka kurtuazyjnych zdań z Prezydentem RP.
Fot. Katarzyna CegielskaW pośpiechu udajemy się do Stoczni Gdańskiej gdzie w historycznej Sali BHP odbywają się
uroczystości upamiętniające podpisanie w sierpniu 1980 roku Porozumień Gdańskich. Z trudem
ukrywałem wzruszenie wywołane obrazami sprzed 36 lat, kiedy po podpisaniu porozumienia
wychodziłem ze Stoczni Gdańskiej, by zanieść do Zakładu Remontowego Energetyki Gdańsk
wiadomość o zwycięstwie i zakończeniu strajku. Stanął mi przed oczyma obraz tamtego
rozentuzjomowanego tłumu Gdańszczan pod drugą bramą stoczni. Tłumu bijącego brawa i
śpiewającego na przemian „Sto lat” i „Jeszcze Polska nie zginęła”.
W sobotę 3 września mam chwilę czasu dla siebie, więc umawiam się z Tadeuszem Płużańskim i
udajemy się na Powązki. Tą modlitewną wędrówkę po cmentarzu zaczynamy od grobu płk.
Kuklińskiego a kończymy na łączce. Tadeusz jest wspaniałym przewodnikiem, dzieli się swoją wiarą,
że najpóźniej do połowy przyszłego roku powinniśmy odszukać doły pochówku gen Fieldorfa Nila i
rtm. Pileckiego.
archiwum własne
W niedzielę udaję się z jednym z australijskich przyjaciół na Mszę św. do św. Stanisława Kostki a po
krótkiej modlitwie przy grobie bł. ks. Jerzego Popiełuszki jedziemy na najsmaczniejszą golonkę w
Warszawie.
W Senacie 5 września odbyła się uroczystość powołania 16 członków Polonijnej Rady Konsultacyjnej
przy marszałku Senatu. Marszałek Stanisław Karczewski wręczył akty powołania przedstawicielom
Polonii ze wszystkich kontynentów i Polaków ze Wschodu dziękując nam za przyjęcie zaproszenia do
Rady. Zadeklarował, że Senat razem z Radą będzie pracować na rzecz Polonii, Polaków na Wchodzie
i Polski, na rzecz polskiej wspólnoty narodowej.
Na początku spotkania hymn narodowy wykonali harcerze z drużyny artystycznej Hufca Legionowo
Związku Harcerstwa Polskiego.Fot. Archiwum Senatu RP
W skład Rady weszli: Stanisław Aloszko, prezes Federacji Polonii Francuskiej, Adam Bąk, prezes
Adam M. Bak Foundation (USA), Maria Szonert Binienda, wiceprezes Kongresu Polonii
Amerykańskiej do Spraw Polskich, Andżelika Borys, przewodnicząca Rady Naczelnej Związku
Polaków na Białorusi, Emilia Chmielowa, prezes Federacji Organizacji Polskich na Ukrainie, Halina
Csúcs Lászlóné, rzecznik narodowości polskiej przy Zgromadzeniu Narodowym Węgier, Jan Cytowski,
prezes Rady Polonii Świata, Adam Gajkowski, prezes Stowarzyszenia Nasza Polonia w
Australii, Barbara Kukulska, prezes Zjednoczenia Polskiego w Johannesburgu (RPA), Tomasz
Machura, powiernik Zjednoczenia Polskiego w Wielkiej Brytanii, ksiądz Zdzisław Malczewski, rektor
Polskiej Misji Katolickiej w Brazylii, Piotr Małoszewski, wiceprzewodniczący Chrześcijańskiego
Centrum Krzewienia Kultury, Tradycji i Języka Polskiego w Niemczech, Tadeusz Pilat, prezydent
Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych (Szwecja), Ewa Stasinowska, prezes Klubu Gazety Polskiej w
Amsterdamie (Holandia), Aleksandra Ślusarek, przewodnicząca Związku Repatriantów RP – z
Kazachstanu), i Rita Tamašunienė, poseł do litewskiego Sejmu, przewodnicząca klubu
parlamentarnego AWPL-ZchR .
Polonijna Rada Konsultacyjna została powołana na nowo do życia uchwałą Senatu na początku lipca
br. Jej zadaniem jest m.in. wyrażanie opinii na temat projektów ustaw i uchwał związanych z Polonią.
Członków Rady powołuje i odwołuje marszałek Senatu spośród osób reprezentujących organizacje
polonijne i polskie z zagranicy; będą oni pełnić swoją funkcję honorowo. Kadencja Rady będzie
trwała tyle samo, ile kadencja Senatu. Marszałek będzie zwoływać posiedzenie Rady przynajmniej raz
w roku i sam będzie przewodniczył jej obradom. Będzie też mógł zasięgać opinii członków Rady w
trybie obiegowym, bez zwoływania posiedzenia.
Uroczystość powołania Polonijnej Rady Konsultacyjnej poprzedziła Msza św. w kaplicy sejmowej.
Członkowie nowo nominowanej Rady wraz z pracownikami kancelarii Marszałka Senatu i Biura
Polonijnego przy Senacie RP wsiedli do autokaru i udali się poprzez Warkę do Krynicy. W Warce zatrzymaliśmy się by zwiedzić muzeum Kazimierza Pułaskiego i wziąć udział w wydanym przez p.
Marszałka Senatu RP obiedzie.
6 września w Krynicy pierwsze i ostatnie ( jeżeli nie liczyć nocnej rozmowy przy kolacyjnym stole)
robocze spotkanie Polonijnej Rady Konsultacyjnej – dyskusja dotyczyła treści uchwały Senatu RP
dotyczącej współpracy z Polonią.
Następne dwa dni to udział w panelach dyskusyjnych Forum Polonijnego, które odbywa się w
ramach XXVI Forum Ekonomicznego w Krynicy - Zdrój.
Korzystam też ze sposobności by odwiedzić, w nowicjacie u sióstr Klarysek w Starym Sączu, moją
córkę chrzestną Beatę, która emanuje duchowością ale co istotniejsze humorem, który w
kontemplacyjnych zakonach wydaje się cechą nader ważną jak zauważa mój krynicki kompan do
nocnych rozmów Polaków przy czerwonym winie ks. prof. zw. dr hab. Roman Dzwonkowski.
archiwum własne
Po trzech dniach w polskich górach wracam do Warszawy tu otrzymuję propozycję wzięcia udziału w
konferencji Państwo polskie a Polonia, którą na początku listopada zorganizują Solidarni 2010, ale
tym w następnej relacji, którą obiecuję napisać w ciągu najbliższego tygodnia.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
z Encyklopedii Solidarności:

Adam Gajkowski, ur. 15 IV 1960 w Sopocie. Ukończył Technikum Energetyczne dla Pracujących w Gdańsku (1981).

1978 – VI 1982 monter na Wydz. Remontu Maszyn w Zakładzie Remontowym Energetyki w Gdańsku. 1979-1980 jako uczeń Technikum uczestnik niezależnych obchodów 3 V, 11 XI i rocznicy Grudnia ’70, kolporter niezależnych pism „Bratniak” i „Robotnik Wybrzeża” w ZRE i Technikum Energetycznym.

W VIII 1980 współorganizator strajku w zakładzie, delegat do MKS w Stoczni Gdańskiej, członek KS; od IX 1980 w „S”; przewodniczący Komitetu Założycielskiego, współorganizator (z Grzegorzem Senkowskim) wyborów do KZ, członek KZ, przewodniczący Komisji Rewizyjnej KZ, członek Regionalnego KOWzP, w 1981 brał udział w zapewnieniu bezpieczeństwa uczestnikom głodówki o uwolnienie więźniów politycznych w Akademii Medycznej w Gdańsku.

14-16 XII 1981 reprezentant (z G. Senkowskim) ZRE w Regionalnym KS w SG. Organizator tajnych struktur zakładowych „S” zajmujących się m.in. zbieraniem składek, pomocą dla rodzin osób represjonowanych, kolportażem pism podziemnych. I-III 1982 z Mieczysławem Nowopolskim, Kazimierzem Kosem i G. Senkowskim drukował i rozklejał na ulicach Gdańska plakaty i ulotki z hasłami antyreżimowymi. 12 III 1982 aresztowany, osadzony w AŚ w Gdańsku, 19 VIII 1982 skazany w trybie doraźnym wyrokiem Sądu Marynarki Wojennej w Gdyni na 3 lata więzienia i 2 lata pozbawienia praw publicznych, osadzony w ZK w Potulicach, zwolniony 23 V 1983 na mocy aktu łaski Rady Państwa; 13 VI 1982 zwolniony z pracy. W VI 1983 przywrócony do pracy w ZRE (z zastrzeżeniem SB, że nie może pracować na Wydz. Remontowym).

Od V 1985 na emigracji w Australii; uczestnik demonstracji pod konsulatem PRL w Sydney i uroczystości patriotycznych w polskich klubach, w V 1988 współorganizator antykomunistycznych manifestacji. W 10. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego współwydawca (z Markiem Baterowiczem) pisma „Po Prawicy”. Współzałożyciel (z Aleksandrem Olczakiem) przedstawicielstwa ROP w Australii i Nowej Zelandii, redaktor i współwydawca pisma ROP. W 2005 współorganizator obchodów 25. rocznicy powstania „S” w Sydney. Od 2005 prezes organizacji Nasza Polonia, w 2009 koordynator Społecznego Komitetu Obchodów 25. rocznicy Męczeńskiej Śmierci ks. Jerzego Popiełuszki.

23 III 1982 – 28 IX 1982 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Gdańsku w ramach SOR krypt. Wichrzyciele.

*

5 września 2016 r. w Senacie odbyła się uroczystość powołania 16 członków Polonijnej Rady Konsultacyjnej przy marszałku Senatu - w składzie Rady znalazł się ADAM GAJKOWSKI.

Zobacz równiez:





Informujemy, iż w celu optymalizacji treści na stronie, dostosowania ich do potrzeb użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych w plikach cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować w ustawieniach przeglądarki internetowej. Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień w przeglądarce internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.