Krzysztof Pasierbiewicz- NA RAZIE ROBIMY REWOLUCJĘ POKOJOWĄ
data:04 czerwca 2016     Redaktor: GKut
KOD


Przed chwilą włączyłem telewizor i TVN24 właśnie pokazuje formowanie się marszu KOD-u.

fot. FRATRIA
 
 
 

Trafiłem akurat na wypowiedź Ryszarda Petru, który publicznie powiedział, cytuję dosłownie, bo sobie zanotowałem:

 

Celem obalenia rządu PIS-u być może będzie potrzebna rewolucja. Na razie  robimy rewolucję pokojową, ale wkrótce może się to okazać niewystarczające…”, koniec cytatu.

 

Nie jestem prawnikiem, więc nie będę się wypowiadał, pod jaki paragraf prawa karnego kwalifikuje się ta wypowiedź. Nie wiem także jak dokładnie określa się w języku prawniczym takie przestępstwo.

 

Ale wiem, że jest to jawne nawoływanie do polskiego Majdanu i moim zdaniem pan Petru powinien być za tę wypowiedź przez stosowne służby zatrzymany do wyjaśnienia jeszcze w dniu dzisiejszym, a prokurator generalny winien w imię stanu wyższej konieczności wydać stosowny rozkaz nie obawiając się, co na to powie Bruksela.

Dlaczego?

 

Bo na obecną chwilę, przed Zjazdem NATO oraz Światowymi Dniami Młodzieży, to właśnie watażki Petru i jego drużyny, a nie islamskich terrorystów należy się w równym stopniu lub nawet bardziej obawiać. I ja bynajmniej nie żartuję. Warto też pamiętać czym skończyły się pewne wypowiedzi ludzi atakujących Lecha Kaczyńskiego.

 

Ktoś pewno zaraz powie, że przesadzam.

Więc,

ciekaw jestem opinii Państwa na ten temat.

 

Krzysztof Pasierbiewicz (em. nauczyciel akademicki)

 

 

Post Scriptum

A teraz jeszcze przypomnę, kto dzisiaj się wybrał na marsze KOD-u.

Jak starsi pamiętają, a młodsi niestety już nie, gdyż nie mieli się skąd o tym dowiedzieć, w latach powojennych (lata 40/50) komuniści dokonali bardzo sprytnej socjologicznej sztuczki. Z zacofanej i zabiedzonej prowincji, piszę prowincji, a nie ze wsi, by dumnych polskich chłopów nie urazić, przerzucono wtedy do miast rzesze prostych i niewykształconych ludzi. Brano głównie tych „nijakich” i bez charakteru, bo chłopi ziemi nie chcieli opuścić.

W miastach, zazwyczaj w pobliżu zakładów przemysłowych, pobudowano dla nich nowe dzielnice, a w nich bloki z wielkiej płyty, które im się zdały pałacami. Potem im umożliwiono zrobienie zaocznej matury, co oni uznali za awans społeczny. Ci właśnie ludzie, z grubsza okrzesani w hotelach robotniczych i temu podobnych ośrodkach krzewienia kultury masowej, przepoczwarzyli się z czasem w coś w rodzaju „przyzakładowych wierchuszek”. Słowem ni pies, ni wydra, albo, jak kto woli zdegenerowany twór bez rodowodu. Jednocześnie komunistyczna propaganda przypominała im bezustannie, że swój awans zawdzięczają dbającej o ich interesy władzy ludowej, co się w ich świadomości zakodowało na trwałe w formie ślepej wdzięczności dla komuny. To ci właśnie ludzie stanowili służący wiernie stalinowskiemu reżimowi pierwszy rzut zasilający szeregi PZPR, milicji i urzędu bezpieczeństwa.

W następnym pokoleniu (lata 60/70), ich dzieci pokończyły już częściowo studia tworząc grupę „nowej inteligencji”, drastycznie odmiennej kulturowo od ideałów inteligencji „starej” wywodzącej się z czasów przedwojennych. Tu skłaniałbym się ku zastąpieniu terminu „nowa inteligencja” określeniem „klasa ludzi wykształconych w pierwszym pokoleniu”. Ta grupa społeczna od inteligencji „starej” różniła się głównie tym, iż nie wyniosła z domu praktycznie żadnych głębszych wartości. I choć nieźle wykształcona zawodowo, nie miała, świadomości, bądź jej nie dopuszczała, iż jest genetycznie skażona piętnem służalczej wdzięczności wobec komunistów, którzy umożliwili ich ojcom społeczny awans. Myślę, że to ci właśnie ludzie poparli, a jeszcze żyjący nadal popierają wprowadzenie stanu wojennego traktując generała Wojciecha Jaruzelskiego jako męża stanu. I w pewnym sensie nie można ich za to winić, gdyż tak ich po prostu wychowano.

Po upadku komuny wydawało się przez moment, że nastąpi odrodzenie prawdziwych polskich elit. Otóż nic bardziej złudnego, gdyż proces ten skutecznie storpedowali zbałamuceni przez pewnego redaktora wnukowie tych, których w latach 40/50 przesiedlono do miast.
W tym przypadku, ten genetycznie służalczy, tym razem wobec post-komuny, materiał ludzki został wykorzystany, trzeba przyznać genialnie, przez pewnego redaktora poczytnej Gazety. Mechanizm był identyczny jak w okresie powojennym, czyli utwierdzenie ludzi w poczuciu społecznego awansu.






Informujemy, iż w celu optymalizacji treści na stronie, dostosowania ich do potrzeb użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych w plikach cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować w ustawieniach przeglądarki internetowej. Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień w przeglądarce internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.