By pamięć wróciła
Januszowi Krasińskiemu
powstanie
na warszawskich ulicach
na barykadach
i w kanałach
potem auschwitz
hersbruck i dachau
potem mokotów
rawicz i wronki
wszystko to przeżyłeś
byłeś wśród ludzi
powstańców
współwięźniów
we współbólu
współcierpieniu
współudręczony
we współniedoli
trwałeś za drutami
trwałeś za kratami
a na wolności
jak ptak wypuszczony z klatki
co na gałęzi skacze w tę i z powrotem
jakby dalej w niej siedział
znów płaciłeś
haracz szarego dnia
zadziwiony tym
jakie wielkie słońce
i pchałeś
i ciągnąłeś swój
wózek
znów
wcielony w Bolestę
szedłeś
na stracenie
stawałeś
twarzą do ściany
tkwiłeś śród drutów i krat
i przeżywałeś
niemoc
przed agonią
jako kronikarz
nieludzkich czasów
nieludzkich systemów
piórem niby rylcem w kamieniu
rozszarpując własne rany
kalecząc duszę tam okaleczoną
odtwarzałeś ów czas
żeby pozostał ślad
żeby pamięć przetrwała
żeby ludzie nie zapomnieli
a otaczali Cię
obcy ludzie
zderzyłeś się ze ścianą
obojętności
zderzyłeś się z ciszą
co zaległa nad Twoimi książkami
nad drogą Twoją
przez mękę
świat trzeciej rp
ganiał
swoimi ścieżkami
wybierzmy przyszłość
krzyczały bilbordy
odrzucając zbędny
balast pamięci
zostałeś sam
z ciężarem świadectwa
nie udźwignąłeś
zbyt już zmęczony
musiałeś odejść
by pamięć wróciła
i cisza zawyła
25.10. 2012
(Grzegorz Łatuszyński , tomik "Własną drogą")
***
Janusz Krasiński (1928 - 2012) - wielki patriota i wybitny pisarz, autor słuchowisk radiowych i sztuk teatralnych. Członek Szarych Szeregów. Więzień niemieckich obozów koncentracyjnych (m.in. w Auschwitz) a po wojnie więzień Mokotowa, Wronek i Rawicza.
Laureat licznych nagród literackich, m.in. w 2006 r Nagrody im. Józefa Mackiewicza