Krzysztof Karoń: O gender rzeczowo (cz. 2)
data:22 marca 2016     Redaktor: AK

Publikujemy drugą część znakomitego tekstu "O gender rzeczowo" autorstwa Krzysztofa Karonia (www.historiasztuki.com.pl). Dalsze części tekstu będziemy publikować na naszym portalu w kolejnych tygodniach!

 
 
 
AUSTIN I PERFORMATYWIZM


W 1955 r. angielski filozof John L. Austin (1911-1960) wygłosił na Uniwersytecie Harvarda gościnne wykłady opublikowane w 1962 r. pt. "How to Do Things With Words" (Jak tworzyć fakty słowami). W 1956 r. Austin opublikował artykuł pt. "Wypowiedzi performatywne", dając początek tzw. performatywizmowi i społecznemu konstruktywizmowi.

 

 

Wg performatywistów język, w którym konstruujemy subiektywny obraz rzeczywistości zawiera wypowiedzi performatywne, które tworzą społeczne fakty i wyznaczają ludziom społeczne role, funkcjonujące jedynie w kulturowej sferze symbolicznej i nie mające obiektywnej bazy. Wypowiedzi performatywne tworzą wprawdzie tylko symboliczne, ale "skuteczne" relacje międzyludzkie, a więc mają określoną siłę sprawczą. Ta siłą sprawcza jest równie skutecznym (a nawet skuteczniejszym) narzędziem zdobywania dominacji niż siła fizyczna i ta koncepcja z jednej strony utwierdziła krytyczną wizję kultury jako aparatu przemocy, z drugiej zaś zrodziła całą teorię przemocy symbolicznej.

 

 

MONEY I GENDER IDENTITY



W 1955 r. nowozelandzko-amerykański seksuolog John Money (1921-2006) opisał (jako współautor) w książce pt. "An Examination of Some Basic Sexual Concepts: The Evidence of Human Hermaphroditism" sześć czynników wpływających na tożsamość płciową człowieka i stwierdził, że tylko w przypadku zgodności wszystkich czynników można mówić o jednoznacznej tożsamości męskiej lub żeńskiej, natomiast przy innych ich kombinacjach tożsamość płciowa kształtuje się w okresie dorastania i jest „profilowana” jako męska lub żeńska pod wpływem czynników społecznych. Tożsamość płciowa określona jako „gender identity” może być odmienna od uznanych za typowe i uwarunkowanych przez płeć biologiczną, natomiast warunki kulturowe powodują narzucenie człowiekowi „gender role”, czyli społecznej roli przypisanej jednej z płci biologicznych i wdrażają do typowych dla tej roli zachowań.

 

 

Od 1966 r. Money prowadził eksperyment polegający na chirurgicznej zmianie płci biologicznego chłopca, kuracji hormonalnej i jego wychowywaniu jako dziewczynki, opisanej w latach 70-tych i traktowanej jako potwierdzenie ideologii gender.



SKINNER I BEHAWIORYZM



W 1957 r. opublikowana została książka współtwórcy behawioryzmu Burrhusa Frederica Skinnera pt. „Zachowania werbalne”. Uzasadniała ona tezę, że świadomość człowieka kształtuje się „od zera” w relacjach społecznych, wyraża się w sferze języka, a zachowania werbalne są warunkowane tak, jak wszystkie inne rodzaje zachowań, a więc że może być ona dowolnie formowana. W 1971 r. Skinner opublikował książkę pt. „Poza wolnością i godnością”, kwestionującą koncepcję wolnej woli i tworzącą podstawy tzw. „inżynierii kulturowej”.

 

 

GENDER W ŚWIETLE BADAŃ NAUKOWYCH



Od połowy lat 70-tych na kolejnych uniwersytetach powstawały, dzisiaj już bardzo popularne, gender studiem, zwolennicy ideologii gender zyskiwali tytuły naukowe, a sama ideologia stała się stopniowo częścią nauk społecznych korzystając z ukształtowanego przez wieki autorytetu nauki.

 

 

Mimo wskazanych wyżej etapów jej rozwoju, współczesne gender studies, chociaż koncentrują się na problematyce płci i seksualności, nie uwzględniają w najmniejszym stopniu wiedzy, jaką w zakresie tej problematyki zgromadziła współczesna medycyna, psychologia i socjologia. Można więc stwierdzić, że gender studies zajmują się tworzeniem społecznych teorii bez weryfikacji założeń, na jakich się one opierają, w tym założenia najważniejszego – że płeć biologiczna nie determinuje ról społecznych przypisywanych jej przez tradycyjną kulturę.

 

 

Poniżej przedstawiam wyniki badań naukowych z zakresu medycyny, psychologii i socjologii, które to fundamentalne dla ideologii gender założenie obalają. Opis jest bardzo skrótowy – szczegóły dostępne są w literaturze przedmiotu i na stronach mojej witryny internetowej.

 

 

EKSPERYMENT JOHNA MONEYA



W 1966 r. do doktora Johna Moneya zgłosili się rodzice 8-miesięcznych braci bliźniaków, z których jeden został podczas zabiegu obrzezania pozbawiony penisa. Za namową Moneya kilka miesięcy później okaleczonego już chłopca (Davida) zoperowano, nadano mu żeńskie imię (Brenda) i przez następne lata wychowywano jako dziewczynkę. W tym czasie Money poddał chłopca długotrwałej kuracji hormonalnej, szeregowi operacji chirurgicznej zmiany płci i prowadził doświadczenia z udziałem drugiego, normalnie rozwijającego się bliźniaka, polegające m.in. na symulowaniu stosunków seksualnych między chłopcem i „dziewczynką”. Wyniki badań Money publikował w specjalistycznych periodykach jako potwierdzenie teorii gender role i płynności tożsamości seksualnej. Opisywany przez Moneya przypadek komentowany był z satysfakcją przez ówczesne czołowe feministki, m.in. przez Alice Schwarzer.

 

 

EPILOG EKSPERYMENTU MONEYA



W wieku 13 lat (tzn. w 1979 r.) poddany operacjom chirurgicznym i kuracji hormonalnej, wychowywany jako dziewczynka, ale popadający w coraz głębszą depresję Dawid/Brenda chciał popełnić samobójstwo i dopiero wtedy rodzice powiedzieli dziecku prawdę o jego przeszłości. Chłopak na własne żądanie powrócił do oryginalnego imienia i poddany został kontr-kuracji hormonalnej i chirurgicznej. W 1990 r. ożenił się i adoptował dzieci swojej żony. Dopiero w 1997 r. Dawid zgodził się na upublicznienie swojej historii. W 2000 r. opublikowana została książka na jego temat pt. „As Nature Made Him: The Boy Who Was Raised as a Girl”. Również w 2000 r. w BBC pokazano film przedstawiający jego historię. W 2002 r. cierpiący na schizofrenię brat Davida zmarł od przedawkowania leków. W 2004 r. 38-letni Dawid popełnił samobójstwo. Nie wiadomo, czy śmierć brata Dawida była również samobójstwem i w jakim stopniu jego „schizofrenia” była wynikiem koszmarnych eksperymentów Moneya.

 

 

Oprócz ludzkiego, tragicznego wymiaru historii Davida, istotne jest w niej to, że operacje chirurgicznej zmiany płci przeprowadzono, a kurację hormonalną i wychowanie jako dziewczynki rozpoczęto w wieku niemowlęcym i przez kilkanaście lat na Davida nie oddziaływały żadne czynniki mogące zakłócić prawidłowe kształtowanie się żeńskiej tożsamości płciowej, a mimo to doprowadziło go to do stanu psychicznego grożącego samobójstwem.

 

 

Oznacza to, że istnieją jakieś, tkwiące głęboko w biologicznej strukturze organizmu czynniki, które wychowanie sprzeczne z płcią biologiczną czynią nieskutecznym, a na pewno prowadzą do konfliktu osobowości.

 

 

MIARODAJNOŚĆ EKSPERYMENTU MONEYA



Nie wiemy, ile osób zostało poddanych zbrodniczym eksperymentom dr Moneya i innych seksuologów. Przypadek Davida Reimera został upubliczniony dwadzieścia lat po fakcie i w mediach podporządkowanych już ideologii gender, w związku z tym nie doczekał się żadnej merytorycznej oceny. Money był profesorem pediatrii i psychologii medycznej na renomowanym Johns Hopkins University, jednocześnie obrońcą pedofilii „emocjonalnej” i dzięki pozycji w świecie nowej nauki nie mógł być poddany krytyce. W 2002 r. został nawet uhonorowany medalem Magnusa Hirschfelda przez Niemieckie Towarzystwo Społeczno-naukowych Badań nad Seksualnością.

 

 

Tak czy inaczej, przypadek Reimera był przypadkiem jednostkowym i nie wywołał ani zmiany stanowiska dr Moneya, ani stanowiska środowisk genderowych, ani nie upoważniał do wyciągania wiarygodnych wniosków ogólnych.

 

 

Zupełnie inną wymowę miały badania Melforda Spiro.



Autor: Krzysztof Karoń (www.historiasztuki.com.pl)

Zobacz równiez:





Informujemy, iż w celu optymalizacji treści na stronie, dostosowania ich do potrzeb użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych w plikach cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować w ustawieniach przeglądarki internetowej. Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień w przeglądarce internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.