Coniunctivus

                                         Czyli lucyferyczna dumka dialektyczna

Czy jestem Niemcem?

To jasne – jestem ponad

Te głupstwa:

Narody, rasy, płeć…

Dania serwuję prima sort:

Władza, bogactwo, sława

I inne zabawne gadżety

Za które niejeden

Oddał mi już życie…

Ale gdybym był człowiekiem

Wyobraźnia diabelska nie zna granic:

Keine grenzen…

Tak…

Sądzę, że byłbym Niemcem…

Diablo zdolny to naród

Zdolny do wszystkiego

Zwłaszcza do wojny i filozofii

Filozof – toż to gratka!

Jeden taki zrobi więcej

Niż milion chłystków na wiecu

Choć oni też się przydadzą

W drugim rzucie, rzecz jasna

Filozof – patrzący w swój umysł

Równy bogom

To już jakby – ja sam!

Pójdą za mną wszyscy

Spragnieni mocy

I znowu szala zwycięstwa

Przechyli się na moją stronę

Wszyscy, którzy nie mogą się zgodzić

Na ten skandal z Dzieckiem w żłobie

Polubią Filozofa – z pewnością…

Pójdą za nim – to jasne

I to ja przygotuję im mieszkanie!

Tak…

Gdybym był człowiekiem

Byłbym Niemcem