Wrocław 15 listopada 2015 r.

Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

ul. Wiejska 10,

00-902 Warszawa

Szanowny Panie Prezydencie,

po Pana zwycięstwie, zwrócił się poprzez działacza AK, dra  Józefa Osadę, do mnie i do kilku innych osób z Wrocławia w imieniu  Stowarzyszenia Morskiego i Gospodarczego w Gdyni, pan prezes Marian Banaś,  z propozycją zgłoszenia  Kancelarii  Prezydenta postulatów mojego środowiska kresowego, które by wskazywały podstawowe problemy tego środowiska.

Z podobną inicjatywą miał też wystąpić w innych regionach kraju. Uznałem, że to dobry znak nowej władzy,  pragnącej słuchać opinii społecznej.

Zbudowany taką postawą,  zebrałem w ciągu dwu tygodni ważny  materiał i  przekazałem  dr Józefowi Osadzie, on zaś przekazał go prezesowi SMiG w Gdyni, Panu Marianowi  Banasiowi, a Pan Marian Banaś oddał go osobiście  wysokiemu urzędnikowi Kancelarii Prezydenta.   Niestety, w ciągu kilku miesięcy  ani ja, ani inni autorzy,  odpowiedzi z Kancelarii Prezydenta  nie otrzymali. Choćby w postaci podziękowania.

Niedawno Pan Prezydent w jednej ze swoich wypowiedzi uznał takie postępowanie  za karygodne.  Być może moje i innych kolegów uwagi i sugestie z Wrocławia nie dotarły do rąk Pana Prezydenta, dlatego  uważam za słuszne, by Pana Prezydenta  powiadomić  o tym fakcie publicznie,  z przekonaniem, że Pan Prezydent powinien poznać problemy, jakimi żyje  środowisko kresowe, liczące dziś ok. 6 mil. obywateli.

Głosowałem na Pana  Prezydenta,  cenię  sobie wysoko Pana autorytet i odwagę głoszenia  ważnych i cennych poglądów. Dlatego w dużym skrócie pozwalam sobie w niniejszym liście, jako obywatel,  w liście do swojego Prezydenta,  zawrzeć najważniejsze postulaty dotyczące mojego środowiska.  Mam na uwadze głównie politykę wschodnią RP.

Ogromne zaniedbania, a przede wszystkim zaniechania i fałszowanie faktów  historycznych przez wrogie albo niekompetentne gremia  w kraju i za granicą każą  podjąć szybko  program naprawczy:

1.natychmiast podnieść  w szkołach liczbę  godzin lekcyjnych

przeznaczonych na najnowszą historię Polski,

2. przywrócić na listach lektur szkolnych  wybitne dzieła literackie, w ostatnich ośmiu latach wyrzucone z programu,

3. uruchomić  w  radiu i telewizji publicznej audycje i programy ukazujące  prawdę o zbrodniach ludobójstwa na Polakach,

4. dodać do lektur szkolnych dzieła opisujące  tragedię ludobójstwa,

5. stworzyć  system opieki i wsparcia finansowego dla organizacji i stowarzyszeń kresowych dbających o pamięć narodową,

6. powołać w szkołach i na studiach wyższych organizacje kulturalne i oświatowe, mające na celu propagowanie wiedzy o najnowszej historii polskiej,

7.  stworzyć  dla ostatnich żyjących świadków ludobójstwa korzystne

warunki do ukazywania przez nich w szkołach i na uczelniach wyższych prawdy o czasie ludobójstwa,

8. powołać  przez instytucje państwowe odpowiedni komitet do zbudowania w Warszawie pomnika ofiar zbrodni ukraińskich formacji OUN i UPA,

9. powołać  do życia Muzeum Kresów, które stałoby się żywym pomnikiem ponad sześciowiekowej historii i tradycji polskiej na Kresach,

10.  powołać  Instytuty Kresowe na  wyższych uczelniach,

11. przygotować przez  instytucje państwowe coroczne uroczystości w symbolicznym dniu 11 lipca, jako Dniu Pamięci Narodowej,   z udziałem prezydenta i premiera, by  uczcić pamięć pomordowanych Polaków  przez ukraińskie zbrodnicze formacje OUN i UPA w aktach  ludobójstwa  na polskich Kresach,

12.  natychmiast reagować ( ministerstwa, uniwersytety, urzędowe agendy)  na fałszowanie polskiej historii i wszelkiego rodzaju  kłamstwa typu „polskie obozy koncentracyjne”, „ czystki wołyńskie” itp.,

13. natychmiast cofać dotacje i wszelkie wsparcie dla tych instytucji i organizacji działających w Polsce mniejszości narodowych, które działają wbrew lub przeciwko polskiemu interesowi narodowemu, jak to się dzieje w przypadku mediów ukraińskich w RP, które szkalują Polskę i Polaków,

14. polski parlament  powinien jak najszybciej  podjąć uchwałę potępiającą ludobójstwo dokonane na Polakach przez OUN i UPA w latach 1939-1947.  Brak potępienia przez polski parlament terroru na dawnych polskich ziemiach kresowych może zachęcać bezkarnych terrorystów w dzisiejszym świecie do dalszych zbrodni. Bo skoro można dokonywać ludobójstwa i nie ponosić za to żadnych konsekwencji,  dlaczego nie można nadal mordować ludzi w Europie,

15. polski parlament  winien podjąć ustawę o ustanowieniu dnia 11 lipca, jako Dnia Pamięci o Ofiarach Ludobójstwa Dokonanego w latach 1939-1947 na Polakach przez Ukraińców z OUN i UPA.  W tym dniu bowiem OUN/UPA  napadły na blisko sto polskich miejscowości i wymordowały w pień Polaków,

16. polskie państwo winno  wspierać organizacyjnie i finansowo  twórców i autorów  dzieł literackich, teatralnych, filmowych, muzycznych, plastycznych czy publicystycznych, którzy podejmują tematykę kresową,   a także  wszelkie twórcze   inicjatywy związane z tematyką kresową ( festiwale, przeglądy, konkursy itd.),

17. polskie państwo winno zadbać o to, by wiedza o ludobójstwie na Kresach stała się ostrzeżeniem dla Europy i świata,

18. państwo polskie winno natychmiast  zlikwidować wszystkie pomniki, tablice pamiątkowe i popiersia jednego z najokrutniejszych terrorystów i zbrodniarzy świata, Stepana  Bandery, OUN i UPA na polskiej ziemi,

19. polska zagraniczna polityka wschodnia powinna opierać się na wartościach, realiach i fundamentach interesu narodowego.  W stosunku do Rosji  należy układać stosunki w oparciu o wzajemne poszanowanie i dążyć do uznania zbrodni dokonanej na Polakach w latach 1937- 1938 i w latach drugiej wojny światowej ( Katyń), jako zbrodni ludobójstwa,

20. należy zmierzać  do oddania przez państwo rosyjskie zrabowanych polskich dóbr narodowych,

21. należy dążyć do uznania przez Ukrainę zbrodni dokonanej na Polakach przez OUN i UPA w latach 1939-1947 za zbrodnie ludobójcze,

22. należy dążyć do odwołania przez parlament ukraiński hańbiącej ustawy, która mówi o OUN i UPA, czyli o  mordercach Polaków,  jako o bohaterach narodowych,

23. należy wykazywać stronie ukraińskiej, iż budowane przez nią pomniki morderców Polaków, Bandery, Szuchewycza, Kłaczkiwskiego, a także Dywizji SS Galizien, to działania zaprzeczające  wartościom europejskim,

24. należy starać się o zwrot rzymskokatolickich świątyń i o przekazanie ich katolikom  mieszkającym na Ukrainie,

25. należy starać się, by państwo ukraińskie zapewniło harmonijny rozwój polskich organizacji i instytucji kulturalnych i oświatowych we wszystkich regionach swego kraju, zapewniając im, tak jak czyni to Polska wobec mniejszości ukraińskiej, pełną pomoc materialną i finansową. Dotyczy to także Litwy, Białorusi, Rosji i innych krajów Wschodu,

26. należy dołożyć wszelkich starań w polityce zagranicznej,  by państwo ukraińskie, a także inne państwa Wschodu, zadbały o pomniki, zabytki  i pamiątki  polskiej kultury, słowem, o ochronę polskiego dziedzictwa narodowego,

27. należy domagać się ustanowienia na mogiłach pomordowanych przez OUN i UPA  Polaków odpowiednich znaków identyfikacyjnych, symboli religijnych, a przede wszystkim umieszczenie zgodnych z prawdą napisów dotyczących  zbrodniczych czynów,

28. należy dbać o rozwój polskich środowisk we wszystkich krajach na wschód od Polski, a przede wszystkim na Litwie, Ukrainie, Białorusi i w Rosji.

29. należy pomagać w budowaniu na Wschodzie polskich szkół, wyższych uczelni, bibliotek, mediów   i ośrodków kultury, wspomagać już istniejące i aktualnie powstające ośrodki, stowarzyszenia i polskie organizacje, dbające o tożsamość narodową na Ukrainie, Litwie, Białorusi i w Rosji;  wspierać naukę polskiej młodzieży ze Wschodu na polskich uczelniach i wspomagać ją stypendiami,

30. należy  rewidować sposób przyznawania Karty Polaka. Okazuje się bowiem, że powstają przy dotychczasowych procedurach nadużycia i oszustwa.  Trzeba przestrzegać zasady, iż Kartę taką otrzymują tylko Polacy, którzy udowodnili dokumentami swoją polskość,

31. należy wspomagać wypoczynek polskiej młodzieży ze Wschodu w czasie wakacji w  starej Ojczyźnie,

32. należy szczególną uwagę zwracać na agentów wpływu, którzy starają się mobilizować polską opinię publiczną dla ukraińskiego bądź rosyjskiego punktu widzenia w najnowszej historii,

33. należy  pomagać materialnie i finansowo Polakom poszkodowanym przez wojnę na Ukrainie, należy przyjmować w Polsce  migrację Polaków ze Wchodu.   Nie należy natomiast wciągać  Polski do wojny na Ukrainie. Państwo polskie nie powinno posyłać broni ani żołnierzy żadnej ze stron walczących  w tym kraju.

Powyższe, skutecznie podjęte działania,  powinny stać się ważnym przejawem polskiej polityki wschodniej. Jej atutem winien być interes narodowy i szacunek dla polskiej tradycji. Pora najwyższa, by polskie władze zachowywały  się godnie, sprawiedliwie i odpowiedzialnie wobec swoich partnerów na Wschodzie.

Z wyrazami szacunku,

Stanisław Srokowski