Prawo szariatu w Polsce? Miłość już mamy, mamy też fatwy.

Fatwa w islamie, to dekret społeczno-moralny więc i religijny, wydawany przez autorytet lokalny.

U nas właśnie nadmuchane pierdami autorytety, wystawione na widok publiczny przez media wygłaszają fatwy.

Fatwa ma uprawdzić i pozornie udowodnić tezę. Na przykład. Kobieta nie powinna prowadzić samochodu, bo wstrząsy od kierownicy mogą źle wpłynąć na płodność. Albo oczy kopbiety skłaniają mężczyzn do grzechu dlatego powinny być zasłonięte.

Jest fatwa.

A z naszego podwórka.

Uregulowanie spraw kredytów frankowych spowoduje kryzys finansowy.

Referendum Komorowskiego jest prezydenckie, a Dudy – PiSowskie.

Pytanie o zmianę systemu finansowania jest ścisłe i ważne dla państwowości, a o wiek szkolny już zbyt ogólne i dla państwowości nieważne. Wiek emerytalny, też nieważny.

Do referendum Komorowskiego nie wolno się dopisywać, a Duda do swojego powinien natychmiast dopisać.

 

 

Jak się tworzy fatwę? To proces prosty ale i długotrwały. Na początku należy wyhodować, albo wykreować eksperta, czyli autorytet, który fatwę wygłosi. Hodowanie jest czynnością trudną, tym bardziej, że ekspert w trakcie rozwoju może się okazać ekspertem rzeczywistym i po prostu przerwie proces, twierdząc, że nie będzie się wyłupiał. Dlatego do hodowania trzeba podkładki nie wykazującej talentu w żadnej dziedzinie za wyjątkiem oszustwa i sztuki kombinowania. Osoba musi być też posłuszna i nie mieć nawet na horyzoncie żadnego innego wyjścia. Taka narośl sterowana jest przez spin-doktora, lub wyniesioną z domu doktrynę, z tym że jeden spin-doktor może kontrolować wiele autorytetów.

Przykładem hodowanych autorytetów z doktryny są resortowe dzieci w mediach i sztuce. Pompowane od dzieciństwa czasem tylko po to, aby w stosownej chwili się odwdzięczyć.

Bardzo ubolewam nad nimi, szczególnie nad losem aktorów, którzy przecież nie mogą być takimi głupcami, żeby nie zrozumieć własnego przekazu. Choć wielu z nich resortowymi dziećmi nie jest za to konformizm płynie w ich żyłach gęsto obok czerwonych krwinek.

Kto rozpoznał parafrazę w pierwszym akapicie artykułu, ten wie o kim mówię imiennie.

Przykładem drugiego podtypu hodowlanego autorytetu jest znana szafiarka, o znanym nazwisku.

Z tym, że tutaj dodatkowym bonusem jest wynagrodzenie niewspółmierne do niewymiernej pracy.

Kasa leje się z nieba. Nie wiadomo za co.

 

Kreowanie eksperta czy autorytetu nie wymaga tyle wysiłku, a upadająca i zrujnowana gospodarka temu sprzyja. Sprzyja nepotyzm na wyższych uczelniach i w instytucjach zaufania publicznego w tym w naukowych, które stały się przechowalnią dla postpeerelowskich „naukowców”. Sprzyja też temu powszechne potępienie honoru, cnoty oraz kult pieniądza.

Wystarczy wydłubać jakiegoś opozycjonistę, który „nie poradził” sobie w warunkach gospodarki rynkowej przy niewielkiej pomocy urzędników i zaproponować mu przejście na ciemną stronę mocy. No popatrz, razem strajkowaliście, a ten jest senatorem, ten wiceprezesem, choć tylko węgiel ładować umiał, a ty gdzie jesteś?

Od pewnego czasu nie trzeba takich szukać. Ustawiają się w kolejce prezentując wątpliwe wdzięki.

Wyłażą z szaf, otrzepują się z naftaliny i wyciągają rękę po resztki profitów, a czasem tylko po ich obietnice.

Gorzej z tymi utytuowanymi. Nierzadko jednym, głupim wpisem niweczą budowany latami i ciężką pracą, szacunek.

Rozmieniają na drobne zdobyte tytuły naukowe nie tylko własne ale i tych, którzy podobne noszą.

 

Z automatu autorytetami są redaktorzy radiowi, prasowi i telewizyjni. Oczywiście z tych właściwych gazet,telewizji i redakcji radiowych. Wiadomo, w telewizji podali, znaczy prawda. Szczególnie gdy wycedził problem znany dziennikarz z miną pełną troski.

 

Jak mamy już autorytety to możemy skłonić ich do wygłoszenia fatwy, a wierne prawu szaraków lemingi natychmiast zaczną fatwę rozgłaszać i wprowadzać w życie. Bez wątpliwości, bez ograniczeń, bezmyślnie.