Przepiękny wiersz p. L. Galickiego o Bożym Miłosierdziu. Zachęcamy do lektury i refleksji.
Pieśń Miłosierdzia
Miłosierdzie Boże,
Potęga Pana,
z serca Krzyża płynie,
ludziom dawana.
Pragnie dusza ma niezwykłej mocy,
którą Bóg przeznaczył nam ku pomocy.
Oto stoję ja Panie w moim zagubieniu,
W Krzyż Twej Męki wpatrzony,
W ziemskich spraw zmęczeniu,
Bezsiła gardło ściska, strachem ja zniewolony,
Widzę krew i wodę, z rany serca Twego,
Tyś w upokorzeniu oddał Siebie całego,
A to Miłosierdzie, nam niegodnym dane,
Chryste ból mój przyjmuję solidarny z Panem,
Jakże nie stać przy Krzyżu męki nas Odkupienia,
Gdy łaska Zmartwychwstałego,
Upadłych w zmęczeniu życiem i czynów niegodnych ciężarem,
W geście co płynie z nie z świata tego,
Czule podnosi i zło w dobro zmienia.
Miłosierdzie Boże,
w Nim życie moje,
światło mrok rozprasza,
już się nie boję.
Pragnie dusza ma niezwykłej mocy,
którą Bóg przeznaczył nam ku pomocy.
Miłosierdzie Boże ,
skarb niezmierzony,
Jezu ufam Tobie,
w Ciebie wpatrzony.
Pragnie dusza ma niezwykłej mocy,
którą Bóg przeznaczył nam ku pomocy.
Lech Galicki