Wiadomość o śmierci polskiej delegacji zdążającej do Katynia rządowym samolotem dostałem w hospicjum „Res sacra miser”, gdzie pełniłem posługę duszpasterską. Mszę świętą w wewnętrznej kaplicy ofiarowałem w intencji ofiar zamachu smoleńskiego z pragnieniem, aby Bóg z tego zła wydobył dobro. Na drugi dzień, w niedzielę jedenastego kwietnia 2010 byłem zaproszony do studia telewizyjnego naprzeciwko pałacu, w którym mieszkał i urzędował ś.p. prezydent Lech Kaczyński.

W odpowiedzi na pytanie, co sądzę o tym tragicznym wydarzeniu, nawiązałem do słów świętego Jana Pawła II wypowiedzianych po męczeństwie bł. ks. Jerzego Popiełuszki: „modlę się, aby z tej śmierci wyrosło dobro, tak jak z krzyża zmartwychwstanie”. I ja modlę się teraz, aby z tych smoleńskich śmierci w służbie prawdzie, pamięci i nadziei wyrosło dobro - mocą krzyża.

(...) Nie ma takiego upadku, z którego nie można byłoby się podnieść mocą Bożego Miłosierdzia, jeżeli kto podnieść się chce.