Teatr Empatia przygotował w tym roku trzy spektakle, a wśród nich: Grona Grudnia, napisany (w oparciu o wątki autobiograficzne) i wyreżyserowany przez Lecha Galickiego.
Podstawowy skład aktorski Teatru Empatia od początku istnienia tej dążącej poprzez systematyczną pracę i ćwiczenia na próbach do osiągnięcia profesjonalnego poziomu wykonawczego trupy teatralnej tworzą mieszkańcy Domu Pomocy Społeczne „Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21 29: Maria Magdalena Wołoszczuk, Henryka Szafranek, Alicja Czuraba i zmarły niedawno śp. Witold Czarnecki( świadek historii). W przedstawieniu Grona Grudnia do aktorów ( zgodnie z zamysłem reżysera) dołączyli w ramach artystycznego porozumienia: młodzi, posiadający nietuzinkowe talenty odtwórcze oraz, co bardzo ważne, z natury niezwykle empatyczni, pracownicy Domu – rehabilitanci: Katarzyna Duda, Dorota Rekść, Jadwiga Kabat i Przemysław Kuduk.
Spektakl Grona Grudnia wymagał większej ilości wykonawców i statystów. Ta sztuka teatralna opowiada, ujmując to wielkim skrócie, o historii niespodziewanego rozdzielenia matki i syna w trakcie tragicznego Grudniowego Pogromu Robotników w Szczecinie w grudniu roku 1970. Wówczas to w kilku miastach na Wybrzeżu (Szczecinie, Gdańsku, Gdyni, Słupsku…) doszło do strajków, demonstracji i starć ulicznych, spacyfikowanych przez milicję i wojsko. Bezpośrednią przyczyną tragicznych tzw. Wydarzeń Grudniowych było wprowadzenie znacznych podwyżek cen artykułów pierwszej potrzeby (głównie żywności) i węgla) przed świętami Bożego Narodzenia. Przeciw zdesperowanym w swym proteście pracownikom stoczni im. Adolfa Warskiego, a także mieszkańcom grodu Gryfa skierowano oddziały milicji. Doszło do starć. Zabito i raniono wiele osób. 17 grudnia 1970 roku nazwano później "Czarnym Czwartkiem". Stocznia szczecińska została otoczona przez wojsko. Wieczorem 18 grudnia ostrzelano protestujących. Ponownie zginęli ludzie. Zacięte walki toczyły się na także na ulicach miasta. Tłum usiłował zdobyć więzienie, gdzie przetrzymywano aresztowanych robotników. I w tej sytuacji i scenerii na scenie Teatru Empatia ukazany został dramat mieszkańców Szczecina, stoczniowców oraz poszukiwania przez matkę jej syna i jego przyjaciół, uczniów liceum (Janek, Lilka i Piotrek), którzy kierując się młodzieńczą beztroską i ciekawością ( tak jak w rzeczywistości uczynił to autor scenariusza – przyp. L.G.) wyruszyli, aby zobaczyć rozruchy przed płonącym budynkiem Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Należy dodać, że szczeciński oddział Instytutu Pamięci Narodowej (IPN) – udostępnił Domowi wystawę wielkoformatowych zdjęć z Wydarzeń Grudniowych 1970 roku i one stanowiły główny element dekoracyjny spektaklu. Pan Ryszard Budzisz, dyrektor DPS „Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” wspierający działalność Teatru Empatia udostępnił realizatorom wszelkie niezbędne do urzeczywistnienia artystycznego zamysłu środki. Ekipa TVP Szczecin pod kierunkiem red. Dariusza Sadowskiego, pilnie filmowała przebieg zdarzeń, a także przeprowadziła wywiady z wykonawcami i odbiorcami teatralnego zdarzenia.
W trakcie spektaklu panowała niezwykła cisza. Dopiero po jego zakończeniu widzowie bili gromkie brawa, a później wiele osób – uczestników, czy świadków przedstawionych zdarzeń z Grudniowego Pogromu Robotników w Szczecinie niezwykle wzruszonych, ze łzami w oczach dziękowało za przypomnienie czasów, o których nie wolno nam zapomnieć.
Grona Grudnia, Scenariusz i reżyseria: Lech Galicki. Autor wykorzystał wątki swego scenariusza słuchowiska radiowego zatytułowanego: Grona Grudnia. Wykonawcy: zespół aktorski Teatru Empatia. Prapremiera: 7 lutego 2014 r. Teatr Empatia ( DPS” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej”, ul Eugeniusza Romera 21 – 29 w Szczecinie, Dyrektor: Ryszard Budzisz).
Dołączono zdjęcie z wyżej opisanego spektaklu teatralnego i zapis słuchowiska radiowego „ Grona Grudnia”. Tworzy to niezwykły, jak się wydaje zbiór artystycznych zdarzeń upamiętniających Grudniowy Pogrom Robotników w Szczecinie w 1970 roku.
(gal)
