POLECAMY! Przemysław Dakowicz: Przeklęte continuum. Notatnik smoleński
data:11 grudnia 2014     Redaktor: AK

„Katastrofa smoleńska i wydarzenia, które po niej nastąpiły, będą kiedyś widziane i interpretowane inaczej niż dziś. Z oficjalnej propagandy zostanie pył, który nasze wnuki będą rozcierać w palcach”.

 
 
One zobaczą rzeczywistą wielkość i rzeczywistą małość ludzi. Zrozumieją, że była to epoka kluczowa, decydująca o dalszym ciągu, organizująca życie duchowe zbiorowości. Wszystko, co obecnie usuwa się ze świadomości, co jest opluwane i wyśmiewane, zyska nowy wymiar. Ukażą się w całej pełni długofalowe procesy, z których dziś przeciętny obserwator nic nie pojmuje, ba - których nie dostrzega. To, co teraz jawi się jako chaos, za kilkadziesiąt lat objawi swój początek i koniec, staną w świetle przyczyny i skutki, których nie dostrzegamy, bo stoimy zbyt blisko. Potworność i poniżenie, kłamstwo i obelga zostaną opisane i nazwane. Co dziś jest ukryte, zostanie wyjawione. Słowo, które dziś znika wśród innych słów, znajdzie swoje pierwsze i jedyne znaczenie.
 
 
Cokolwiek działamy, cokolwiek mówimy, działajmy i mówmy z tą świadomością.
[zapisek z 7 grudnia 2012]
 
 
Jak Przeklęte dni, dziennik Iwana Bunina, zapisywał temperaturę procesów gnilnych w Rosji 1917 roku, tak Notatnik smoleński Przemysława Dakowicza oddaje najwierniej obraz tych samych procesów w Polsce współczesnej. Duch Anny Walentynowicz jest w tym Notatnikuprzewodnikiem. Jej medialni oprawcy są przedmiotem opisu. My, czytelnicy - jesteśmy adresatami wezwania Autora tego Notatnika: Bądź wierny - nicuj. Nicuj kłamstwo i podłość. Nie pozwól, by się zrosły w Polsce, w Tobie.


Andrzej Nowak, historyk

 


Przemysław Dakowicz - ur. w 1977 r. w Nowym Sączu; poeta, krytyk literacki, historyk literatury; doktor nauk humanistycznych; adiunkt w Katedrze Literatury i Tradycji Romantyzmu Uniwersytetu Łódzkiego; w latach 2010-2013 także wykładowca literatury współczesnej na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie; stały współpracownik dwumiesięcznika literackiego „Topos”. Opublikował sześć tomów poetyckich — ostatnio Teorię wiersza polskiego (2013), Łączkę (2013) i Boże klauny (2014); książkę krytycznoliteracką Helikon i okolice. Notatki o poezji współczesnej (2008), rozprawę „Lecz ty spomnisz, wnuku”. Recepcja Norwida w latach 1939–1956. Rzecz o ludziach, książkach i historii (2011) oraz zbiór tekstów programowych Obcowanie. Manifesty i eseje (2014). Laureat Nagrody Poetyckiej ‘Orfeusz’ im. K. I. Gałczyńskiego (za tom Teoria wiersza polskiego) i Nagrody Poetyckiej im. ks. J. Twardowskiego (za tom Łączka). Tłumaczony na angielski, czeski, serbski, francuski  i słoweński.

Zdjęcia do artykułu :
Zdjęcia do artykułu :
Zobacz równiez:





Informujemy, iż w celu optymalizacji treści na stronie, dostosowania ich do potrzeb użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych w plikach cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować w ustawieniach przeglądarki internetowej. Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień w przeglądarce internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.