Demokracja socjalistyczna

Spora część z nas, w tym piszący te słowa, ma za sobą doświadczenie socjalistycznej demokracji, żyjąc w peerelu. (Proszę mi nie zwracać uwagi na niepoprawność pisania z małej litery nazwy kremlowskiego karła.) Nie będę się rozpisywał o cechach tego systemu zarządzanego przez „świnie, po których mogą przyjść jeszcze gorsze świnie”, bo jest dość powszewchnie znany i łatwo uzyskać informacje o tej czarnej dziurze naszej historii od rodziców i dziadków – Polaków.

Wystarczy wspomnieć wybory pokazane w „Alternatywach 4”:

"-Kto jest przeciw?
-...
-Kto się wstrzymał?
-...
-A więc wszyscy są za."

I dodać, że wszystko, co wówczas nosiło „przymiotnik socjalistyczny/a/e”, było zaprzeczeniem znaczenia towarzyszącego mu rzeczownika: socjalistyczna demokracja nie miała nic wspólnego z demokracją, socjalistyczna gospodarka/ekonomia, to był zjazd po pochylni prowadzącej do Magdalenki, socjalistyczna sprawiedliwość, to wyroki na polskich bohaterów, itd. Głosowało 99.9% wyborców na komunistów, bo innych nie było na listach.

Demokracja liberalna

To ta, u schyłku której przyszło nam żyć. To ona otworzyła okres dekadencji cywilizacji białego człowieka. W nowomowie poprawności politycznej „cywilizacji zachodniej”. A zachodniej w stosunku do czego? - pytam. Dla Japończyka zachód to Chiny. Umówili się? Nie ze mną się umawiali. W tej przechodzącej do lamusa odmianie demokracji „rządząca większość’” została zdominowana przez – jakże często – wynaturzoną mniejszość i w miejsce szacunku i troski o „słabszych” staliśmy się ich ofiarami. Ofiarami terroru „mniejszości”, ale za to terroru demokratycznego. Piękne - prawda? Żeby było mniej śmiesznie, to ciągle będący w większości „nasi” reprezentanci bardziej dbają o sprawy „mniejszościowych terrorystów” niż o nasze, a my nadal ratyfikujemy nie nasze przecież wybory.

Zdaniem Nicolas’a Gomez’a Davila:
”Lud nigdy nie wybiera. Co najwyżej ratyfikuje”

MY tylko ratyfikujemy to, co ONI zdecydują - żyjący w iluzji „wyborco”.

Pozwalamy sobie na luksus życia w iluzji. Produkty tej formy demokracji zalewają świat i Polskę w tempie zastraszającym. Powodują, że ona sama niepostrzeżenie odchodzi do historii zostawiając nam swoje bękarty z nieprawego łoża, ale płodzone przez „naszych wybrańców”.

Ilość i różnorodność tych „bękartów” pozwala im dowolnie sterować naszymi zachowaniami i tresować społeczeństwa prowadzone na smyczy New Age do Nowego Światowego Porządku, czyt. totalnego chaosu i rozpadu znanych nam form cywilizacji. Tzw. Zachód ciągle nas wyprzedza i to do czego on dochodził przez dekady, Polacy akceptują w mgnieniu oka jako nowoczesne i jedynie słuszne. Każdy badziew przyjmują z otwartymi w podziwie ustami. To stamtąd przychodzi „cywilizacja śmierci” z eutanazją, aborcją, niszczeniem państw narodowych, promocją wynaturzeń, dekompozycją tradycji i praw naturalnych, eliminacją słów mama i tata... Zachód już dawno przestał być kolebką wzorców wartych naśladowania, a stał się początkiem zmierzchu świata, jaki znamy.

Gender demokracja

Przejmuje po swojej liberalnej poprzedniczce, matce nadchodzących „ciekawych czasów”, to, czego nawet komuniści nie byli w stanie przeforsować ani ich ideowi bracia, niemieccy "nadludzie" demokratycznie wybranego kanclerza Hitlera. To spadkobiercy „świata Orwella”, „dzieci kwiaty”, potomkowie rewolucji - od francuskiej do październikowej - po cichu, na palcach przejęli wszystkie instytucje kształtujące politykę i obyczajność człowieka bez zasad, człowieka tolerancyjnego dla wszelkiej maści brzydoty, bezguścia i zboczeń, a zupełnie pozbawionego tolerancji dla tradycji i norm życia społeczeństwa cywilizowanego, jakie ukształtowały tysiące lat. Wraca kult anty-ciwilizacji brabarzyńców i pogan. Ta genderowa ideologia będąca kontynuacją nieudanego marksistowskiego eksperymentu wiedzie nas na krawędź zapaści cywilizacyjnej, promując jako elity, płytkich i durnych celebrytów, wszelkiej maści seksualnie rozwydrzonych odmieńców i kreatury negatywnej selekcji demokratycznej. W jej cieniu, niepostrzeżenie rozwijają się hybrydy z demokracją mające jeszcze mniej wspólnego niż te opisane wyżej.

Propagandowo-promocyjna demokracja

Zwana też mediokracją. Spełniła ona swoje zadanie płynnego przejścia do gender demokracji i nadal pozostaje istotnym czynnikiem maskującym poczynania tej nadrzędnej, najnowocześniej zboczonej ideologii. Osiągnięciem sankcjonującym przewagę mediokracji nad liberalną były wybory „najsłynniejszego Kenijczyka”, który żeby zostać najgłupszym prezydentem USA, musiał zebrać i wydać prawie dwa miliardy (!) dolarów na kampanię wyborczą. Kupił za te pieniądze od sponsorów i swojego „mięsa wyborczego” na tyle dużo czasu antenowego i medialnego rozgłosu, że rywal nie miał szans. Przepraszam, to znaczy nie miał na tyle kasy, żeby się „najsmutniejszemu Barakowi Amerykanów” przeciwstawić, żeby się równie mocno wbić w głowę temu. co myśli, że wybiera. Nie Obama wygrał. Wygrały pieniądze. Wygrali zatem sponsorzy. Nie rozum, umiejętności, doświadczenie, służba społeczna, kwalifikacje są decydujące, a ilość billboard’ów, naiwny wyborco. To Szechtery i medialny ściek decyduje, a ty tylko ratyfikujesz ich ustalenia. W cenie jest tylko „piar” i słupki, a to zapewniają media. One ich mogą wypromować, wynieść na cokoły i one mogą ich strącić w niebyt. Media wskazują, komu wybrańcy mają służyć, a to nie jesteś ty, zniewolony i otumaniony „obywatelu”. To mediom w ramach „wyrazów wdzięczności” twoi wybrańcy z twoich podatków sypią sowicie groszem opłacając w nich reklamy, bo za chwilę znowu one... I tak w koło Macieju „demokracja”.

Demokracja oligarchiczna

Jest kolejną mutacją wynurzającą się z mediokracji. Tutaj już nie patrzy się nawet na zachowanie pozorów. Zmanierowane i ogłupione społeczeństwo przechodzi bez większych problemów do porządku dziennego nad oszustwem, w którym uczestniczy i akceptuje swoją zakłamaną rolę „listka figowego” demokracji, w której kasta uprzywilejowanych bogaczy rozstrzyga o tym, kto ma najwięcej na medialny lans i kto w związku z tym ma rządzić. Jest to etap obecnie obowiązujący w ramach rozwijającej się gender demokracji. Jako że podobno – tak przyjęto na obecnym etapie - kapitalizm w globalnej wiosce jest ponadnarodowy, to ta mutacja świetnie wypełnia genderową rolę niszczenia państw narodowych, ich podstaw kulturowych i prawnych. Ponieważ dla oligarchy liczy się tylko zysk, to nie ma większego znaczenia, na czym zarobi, i tu także idzie ta atrapa ludowładztwa ręka w rekę z ideologami gender, bo ... wszystko jest na sprzedaż: i honor, i ojczyzna, i Bóg. Wszystko staje się towarem. Lud także. Nie ma żadnych ograniczeń i barier. Jedynie zysk. Bardziej wnikliwi i samodzielni w myśleniu wiedzą, że „prywatny portfel poparcia” od długiego czasu wpływa na wyniki „wyborów”, a teraz tylko ten stan rzeczy został oczyszczony z „zarzutu” spiskowych teorii. Oligarcha ma więcej, to i może więcej, prawda wyborco? A ty to akceptujesz bez zastrzeżeń, bo takie czasy. Też chciałbyś mieć więcej... Może jednak warto zacząć wracać do „być” więcej?

Demokracja korporacyjna

Z obecnego poziomu doświadczeń i praktyki zarządzania światem postrzegana może być jako docelowa forma przejmowania kontroli nad NWO przez świetnie zorganizowane korporacje, bogate i posiadające własne, prywatne armie. Już dzisiaj wyraźnie zarysowuje się taki scenariusz, kiedy w Iraku, i nie tylko, regularną „armię państwową” zastępuje prywatna „firma ochroniarska” - Blackwater Agency. Science fiction is coming. Problem w tym, że fikcja na naszych oczach przybiera rzeczywisty kształt, rzeczywistego zniewolenia “ludowładców”. Korporacje wchłaniają „zasłużonych” dla ich intersów polityków. Piarowcy wraz z socjologami szkolą następnych reprezentantów-oszustów. Media ich promują, a oligarchowie płacą im za promocję towaru. Wyborcy nadal żyją w iluzji nieistniejącej już „zachodniej demokracji”. Ona właśnie upada wraz z cywilizacją białego człowieka, który ją stworzył, rozwijał i chronił przez wieki przed agresywnym Islamem, podporządkowując sobie świat. Teraz współczesny Europejczyk samobójczo niszczy chrześcijaństwo, ostatni bastion odchodzących w przeszłość: wolności i potęgi. Natura nie znosi próżni i w nasze miejsce wejdą wyznawcy Allaha. Już wchodzą, by urżnąć głowę demokracji i nam, jej twórcom, by zamiast dzwonów rozbrzmiewał krzyk imama.

Tylko Kratos może uratować Demos
- bóg siły fizycznej i władzy

Lud oddał się „swoim” wybrańcom w niewolę, a oni, mocą ustanawianych przez siebie praw, wepchnęli go za kraty demokracji. Najtragiczniejsze jest to, że ten „lud” przyjmuje taki stan rzeczy z pokorą i pełnym zrozumieniem nieuchronności tego, co na siebie sprowadza. Przyjął dobrowolnie rolę niewolnika i stał się bierny, a Arystoteles twierdził, że ”Warunkiem istnienia demokratycznego państwa jest wolność”. Straszny był z niego oszołom. No, ale to było dawno. Dzisiaj już jest inaczej. Prawda? Dzisiaj każdy wie najlepiej, a że każdy inaczej? O to chodzi, by każdy inaczej. Co by to było, gdyby się - nie daj Boże - wyborcy dogadali?

Rządzimy poprzez „swoich” reprezentantów? Oczywista i totalna bzdura! Nominujemy, przyklepujemy, ratyfikujemy ONYCH decyzje i decyzje reprezentantów ich interesów, nie naszych. Oddajemy im władzę bezwzględną nad sobą, nie rozliczamy ze składanych z okazji „wyborczego mieszania w głowach” obietnic. „Robio, co chco!” Dbają o siebie i wyłącznie o siebie. Odprawy, synekury, stanowiska, zabezpieczenie bytu, immunitety - to jedyne czynniki mobilizujące dla tych paskarzy, na których głosują ogłupieni „obywatele”.

Ten cały chłam, razem z "osiągnięciami cywilizacyjnymi", przychodzi z wyżej rozwiniętego zachodu, zachłyśnięty Polaku. Wiedz jeszcze, że to, co tam potrzebowało dekad do powolnego wdrażania, tutaj, w kraju „25 lat wolności” po degenerującym peerelu adaptuje się błyskawicznie, bo tutejsi niewolnicy nie dostrzegają nadchodzących zagrożeń i są zbyt pasywni, żeby się przeciwstawić zdychającej za progiem Odry „nowoczesności”.