Harcerze z ZHR i ZHP, którzy uruchomili Harcerską Pocztę Polową. Każdy mógł wczoraj wysłać wiadomość do swoich bliskich. Służyły temu zwykłe kartki z zeszytów ostemplowane okrągłą pieczątką Harcerskiej Poczty Polowej. Ta symboliczna wspaniała akcja miała przypomnieć o fenomenie Harcerskiej Poczty Polowej działającej w czasie Powstania Warszawskiego. Harcerze, pod gradem kul, przenosili listy, jakże cenne wiadomości dla walczących mieszkańców Warszawy. Trzeba pamiętać, że byli to młodziutcy harcerze i harcerki, tacy sami jak wczoraj na Powązkach. Legendarna poczta działała bardzo sprawnie dzięki odwadze tych młodych ludzi wychowywanych w szacunku do trzech świętych słów: BÓG, HONOR I OJCZYZNA!

Tłumy na Powązkach Wojskowych, Warszawiacy, ale nie tylko.

POLSKA przybyła uczcić Powstańców; z odległych zakątków kraju - z Krosna, Gdańska. Przyjechali Polacy rozrzuceni po całym świecie, przybyli obcokrajowcy związani z Powstaniem. Niespodziewanie, w tłumie ludzi zgromadzonych w pobliżu Pomnika Gloria Victis spotkałam nawigatora liberatora latającego ze zrzutami dla Powstańców. Przed 5-u laty Pan ten był na uroczystościach w Parku Wolności, jeszcze za życia śp. Lecha Kaczyńskiego!

65 rocznica P.W. 2009r.

Bardzo się ucieszył, że go rozpoznałam, i że jest na moich fotografiach z 2009 roku.

Przy wielu mogilach, szczególnie drogich Powstańcom grupy rekonstrukcyjne oraz żołnierze zaciągnęli warty honorowe.

Kolejne miejsce - kwatera „Ł”. Miejsce niezwykłe, bo przesiąknięte krwią męczenników, którzy przeżyli okupację i Powstanie, a zostali zakatowani i na koniec bestialsko zamordowani przez UB, NKWD i oprawców z Informacji Wojskowej. Ślad po nich miał na wieki zaginąć w dołach śmierci, do których byli haniebnie wrzucani. Teraz powracają w chwale bohaterów dzięki niezmordowanemu prof. Krzysztofowi Szwagrzykowi i Fundacji Łączka. Jak inaczej by dziś wyglądała Polska, gdyby Ci wszyscy wspaniali bohaterowie żyli i mogli ją odbudowywać po zniszczeniach lat okupacji, a ich dzieci i wnuki budowaliby Polskę wg marzeń Ojców swoich.

W rocznicę Powstania Fundacja zrobiła rzecz wyjątkową i ściskającą za serce! Na terenie „Łączki” członkowie Fundacji rozmieścili portrety tych co „zostali tutaj znalezieni” oraz innych: „ciągle mnie poszukują”. Jakże przejmujące to świadectwo!!!

Był prof. Szwagrzyk, rekonstrukcyjna warta honorowa, kibice Legii, 2 młode dziewczyny – kibicki Lechii Gdańsk, nasze Stowarzyszenie i bardzo wiele osób.

„Łączka” to teraz nasza ‘PAMIĘĆ I TOŻSAMOŚĆ’.

Przed bramą główną Powązek Wojskowych, już po raz drugi, redaktor naczelny Gazety Polskiej zorganizował śpiewanie piosenek powstańczych. W porównaniu z zeszłym rokiem było nas o wiele więcej.

Na zakończenie tego wyjątkowego dnia wydarzyło się coś jeszcze! Coś, czego nikt nie mógłby sobie wyobrazić…

W autobusie linii 980 odjeżdżającym z przed Powązek Wojskowych komplet pasażerów. Wsiada starsza pani, uczestniczka Powstania. Natychmiast ktoś ustępuje jej miejsca. I zupełnie niespodziewanie pada propozycja śpiewania specjalnie dla tej Pani piosenek powstańczych! „Damy radę” – słyszymy. Oczywiście, że tak. Jak bardzo przydały się śpiewniki GP!!! Śpiewa cały autobus, w tym dużo młodych osób. Są nie mniej zdziwione niż ja. Tyle lat jeżdżę na Powązki Wojskowe 1 sierpnia i nigdy nie byłam świadkiem czegoś tak nieprawdopodobnego. To była taka właśnie ulotna chwila, niepowtarzalna i wyjątkowa. Pani usłyszała m.in. Marsz Mokotowa, Warszawskie Dzieci i Pałacyk Michla…

Dla takiej chwili warto żyć.

Anna Nowik – dziennikarz, Solidarni 2010