(ur. 1935) - jeden z najwybitniejszych polskich poetów, eseista, dramaturg, tłumacz, historyk literatury. Profesor w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Najsłynniejsze książki: "Czym jest klasycyzm" (1967), "Thema Regium" (1978), "Juliusz Słowacki pyta o godzinę" (1982), "Ulica Mandelsztama" (1983), "Rozmowy polskie latem 1983" (1984), "Żmut" (1987), "Umschlagplatz" (1988), "Baket" (1989), "Moje dzieło pośmiertne" (1993), "Leśmian. Encyklopedia" (2001), "Zachód słońca w Milanówku" (2002), "Słowacki. Encyklopedia" (2004), "Wieszanie" (2007), "Kinderszenen" (2008), "Samuel Zborowski" (2010). Laureat m.in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich, Nagrody im. Stanisława Vincenza, Nagrody Kulturalnej „Solidarności”, nagrody paryskiej "Kultury", Nagrody Fundacji Alfreda Jurzykowskiego, Nagrody Nike i Nagrody im. Józefa Mackiewicza. Mieszka w Milanówku.