Brzoza i kamień

Czy to kamień podpiera brzozę,

czy to brzoza podpiera kamień…?

Umocnioną przed wodą, mrozem,

nie tak łatwo wichura złamie.

Nie ma na niej nazwisk, spisu,

kto był kim i nijakiej daty,

Nikt nie wyrył na niej napisów.

Miewa krzyżyk: z patykiem patyk…

Tylko zapis czasu w porostach,

w gnieździe ptasim i w słojach drzewa.

Kto tu był, na wieki pozostał,

resztę las i wiatr porozwiewał.

Legowisko sobie wymoszczę,

na kamieniu głowa się złoży,

żeby nikt łopatą i ostrzem,

mnie nie ruszył, głazu i brzozy.

Mój ty Wschodzie! Damian i Kosma…

Ptaszno, cicho… aż nolens volens…

Padła brzoza, gdy taka wiosna!

Został kamień, z napisem: „Smoleńsk…”