W S P O M N I E N I E
Wspomnienie tego poranka
wryło się w tkanki
serce
boleśnie skaleczone odłamkami szkła
Oni
wciśnięci w fotele
rozerwani
rozstrzelani w gwiazdozbiory
potężną
eksplozją zła
(wiersz powstał 2 kwietnia 2014 r)
Chciałabym być czarną skrzynką
Przeżyłabym zamach
Wiedziałabym wszystko
Siedziałabym w niewoli
Ale moja pamięć
Działałaby długo
Aż do dnia
W którym by mi otworzono serce
I ktoś godny
Wyjąłby zeń
Ziarno prawdy
Płaczę nad Wami
którzy
w niewyjaśnionych
tajemniczych
niewiadomych
ukrytych
przemilczanych
zakłamanych
nieznanych
okolicznościach
Męczeńską śmiercią
Rozdarci
Spaleni
Rozerwani na kawałki
może zastrzeleni
(czy na pewno wiemy, że nie?)
spoczywacie w zaplombowanych trumnach
a może gdzie indziej
(czy naprawdę wiemy gdzie?)
Płaczę nad Wami
I Waszymi Rodzinami
które nie wiedzą
czują przecież
że to nie
tak
a ból rośnie
proporcjonalnie
do rosnącej góry kłamstw
tylko prawda
zdjęłaby ciężar
odkryła błotem pozlepiane
Szczątki
prawda
Smoleńska
nie arcybolesna
tylko
Ta
jedna
czysta
jak
łza
(Z tomiku Zielona wyspa- Kraków, 2012)
 | Joanna Mądroszkiewicz (ur. w 1956 r. w Szczecinie) - polska skrzypaczka i poetka. 14 grudnia 1981 zadebiutowała w Wiedeńskim Konzerthausie i w związku z wprowadzeniem stanu wojennego w Polsce postanowiła pozostać na emigracji. Na swym koncie ma liczne podróże koncertowe po całym świecie oraz wiele nagrań radiowych i płytowych. Artystka ma zagwarantowane trwałe miejsce wśród grona wybitnych muzyków naszych czasów. Przez cały okres emigracyjny Joanna Mądroszkiewicz pisze wiersze po polsku. W 2012 roku postanowiła wydać swój pierwszy tomik poezji „Zielona wyspa”( Kraków 2012 Wydawnictwo Słowaków w Polsce).W 2013 wyszedł tomik „Polskie drogi – warkocze miłości” będący swoistą kontynuacją poprzedniego i zawierający część nigdzie jeszcze niedrukowanych wierszy, które w ilości ponad 1000 pisane były w różnych miejscach globu. Zmarła 4 czerwca 2014 roku. Pochowana w rodzinnym grobowcu w Gdyni. |
