Pamięci Ofiar Katastrofy Smoleńskiej. "Czwórkami do Nieba szli..." – Piotr Nosek, Piotr Nurowski, Bronisława Orawiec-Löffler, Jan Osiński XVI
data:30 marca 2014     Redaktor: husarz

 

Smoleńsk 10 kwietnia 2010
PAMIĘTAMY O KAŻDYM Z NICH

 

  
  

  

  

  

  

Piotr Nosek – Funkcjonariusz BOR


urodził się we wrześniu 1975 r. w Kraśniku. Oficer ochrony. Od 15 lat w BOR.
Był w grupie funkcjonariuszy chroniących prezydenta Lecha Kaczyńskiego.
Interesował się sztukami walki, sportami obronnymi i militariami. Fascynat broni i doskonały strzelec. Znał się na broni jak mało kto. Był rusznikarzem.

"Zbierał różne rodzaje broni, między innymi noże, bagnety - opowiada były oficer BOR. - Jeździliśmy razem na zawody strzeleckie w Polsce".

Miał 35 lat.

Zginął 10 kwietnia 2010 roku – pod Smoleńskiem.
Pozostawił żonę i córkę.

Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz awansowany do stopnia porucznika.

O Piotrze Nosku i pozostałych ośmiu oficerach ochrony, którzy zginęli na pokładzie TU-154M, pamiętają koledzy z BOR. Co roku wyruszają na wyprawę motocyklową do Smoleńska, aby oddać hołd i uczcić pamięć swoich kolegów.

ZSt




  
  

  

  

  

  

Piotr Nurowski - Szef PKOL


urodził się 20 czerwca 1945 w Sandomierzu - polski działacz sportowy i społeczny, biznesmen. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
Przez krótki czas był sprawozdawcą sportowym w Polskim Radiu. Pełnił funkcje wiceprezesa, a następnie prezesa Polskiego Związku Lekkiej Atletyki oraz prezesa Polskiego Komitetu Olimpijskiego.
Pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, był I sekretarzem ambasady w Moskwie, pracownikiem Departamentu Azji, Afryki i Australii w MSZ, radcą ambasady w Rabacie.
Współtworzył Telewizję Polsat. Zasiadał w jej zarządzie, a potem został członkiem rady nadzorczej stacji, cały czas współpracując przy tworzeniu programów na kanałach sportowych.

Przez całe życie był pasjonatem sportu. Będąc uczniem sandomierskiego liceum, był spikerem na miejscowym stadionie, a dzięki swoim umiejętnościom po ukończeniu studiów wygrał konkurs na sprawozdawcę sportowego w Polskim Radiu.
Sportowcy, działacze i kibice zapamiętają Piotra Nurowskiego jako ogromnego pasjonata sportu i sprawnego działacza.

Zginął 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem.

Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Zasługi Europejskiego Komitetu Olimpijskiego.
Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym na warszawskich Powązkach w Alei Zasłużonych.

ZSt





  
  

  

  

  

  

Bronisława Orawiec-Löffler – Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji


urodziła się 16 lutego 1929 r. w Poroninie - córka Bronisława Orawca i Heleny z d. Stachoń.

Rodzina Orawców zaangażowana była w ruch oporu. Orawcowie ukrywali ludzi poszukiwanych przez gestapo, a dom w Poroninie stanowił punkt przerzutowy Związku Walki Zbrojnej.

W domu Orawców w Poroninie ukrywał się żołnierz, Franciszek Gajowniczek - człowiek, za którego w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau w sierpniu 1941 roku oddał życie święty Maksymilian Maria Kolbe.
Bronisława Orawiec-Loeffler - bratanica Franciszka Orawca "Dewaja" z Poronina, polskiego oficera zamordowanego w Katyniu przez NKWD - była łączniczką Oddziału "Ciupaga" Armii Krajowej w Poroninie w czasie II wojny światowej, członkinią Stowarzyszenia Rodzin Katyńskich z Podhala.
Z zawodu lekarz stomatolog.

Szczególnie aktywnie angażowała się w wiele działań patriotycznych, od lat 80. należała do Federacji Rodzin Katyńskich, dbała o pamięć pomordowanych w Katyniu, organizowała spotkania i konkursy szkolne na ten temat oraz upamiętnienia w postaci tablic pamiątkowych i sadzenia dębów.

Z uwagi na swoją energię życiową nosiła przydomek „Halny”- nadany przez znajomych. Aktywna działaczka Związku Podhalan.

Bronisława Orawiec-Loeffler przez wiele lat marzyła, aby osobiście oddać hołd swojemu stryjowi pochowanemu w katyńskim lesie. 10 kwietnia 2010 roku odbyła pierwszą i ostatnią podróż na grób pułkownika.

Zginęła 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem.

Została pochowana z wojskowymi honorami na cmentarzu w Poroninie.
Pośmiertnie odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

ZSt




  
  

  

  

  

  

ks. Jan Osiński – podpułkownik, Ordynariat Polowy Wojska Polskiego


urodził się 24 marca 1975 w Michowie w powiecie lubartowskim - w rodzinie Henryka i Stanisławy, z domu Rączka.

Ks. Osiński - mgr-lic. prawa kanonicznego, wicekanclerz Kurii Polowej Wojska Polskiego, sekretarz biskupa polowego WP Tadeusza Płoskiego, naczelny kapelan Straży Ochrony Kolei i kapelan Komendy Głównej Straży Ochrony Kolei w Warszawie, podpułkownik Wojska Polskiego.
Realizował także swoją pasję dziennikarską, był korespondentem Ordynariatu Polowego WP dla Radia Watykańskiego.

"Błyskotliwość księdza Jana powodowała, że ludzie w jego otoczeniu czuli się po prostu lepsi" - tak ks. Jana Osiatyńskiego wspomina jeden z jego uczniów, którego kapłan uczył religii w Liceum Lotniczym.

Miał 35 lat.

Zginął 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz awansowany do stopnia pułkownika.
Spoczął w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie.

ZSt
Zobacz równiez:





Informujemy, iż w celu optymalizacji treści na stronie, dostosowania ich do potrzeb użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych w plikach cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować w ustawieniach przeglądarki internetowej. Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień w przeglądarce internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.