Paweł Krajewski – funkcjonariusz BOR
Harcerz, żołnierz, przez 5 lat w służbie osobistej ochrony Prezydenta RP.
Urodził się 28 lipca 1975 r. w Szczytnie. Od 2002 r. pracował w Biurze Ochrony Rządu, od 2005 r. – w grupie chroniącej Prezydenta Lecha Kaczyńskiego. W 2007 r. rozpoczął studia w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku, na kierunku pedagogicznym, w specjalności „edukacja dla stanów nadzwyczajnych”. Był instruktorem harcerskim, podharcmistrzem Chorągwi Mazowieckiej z Hufca ZHP Przasnysz, gdzie ukończył szkołę podstawową i Technikum Mechaniczne. Został także zapamiętany jako prawdziwy żołnierz i sprawiedliwy dowódca 4 plutonu 3 kompanii naboru lipiec 1998 Raducz. Uprawiał nurkowanie i wspinaczkę skałkową. Koledzy obdarzyli go pseudonimem „Krajan”.
Zginął w katastrofie smoleńskiej 10 kwietnia 2010 r.
„W oczach przełożonych na zawsze pozostanie uśmiechnięty, pogodny i koleżeński. (…) Kochał to, co robił. (…) Był profesjonalistą. Żył odważnie (…). Droga rodzino, możecie być dumni z postawy Pawła” – mówił Adam Rapacki, podsekretarz stanu w MSW, podczas uroczystości pogrzebowych na cmentarzu komunalnym w Przasnyszu.
Paweł Krajewski miał 35 lat. Osierocił żonę i dwoje dzieci.
Pośmiertnie awansowany został do stopnia podporucznika i odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Bronisława Komorowskiego, a przez szefa BOR – Odznaką Honorową tej Służby.
ACz
Andrzej Kremer – Wiceminister Spraw Zagranicznych
Prawnik międzynarodowy, specjalista od spraw wschodnich, w latach 2008 – 2010 podsekretarz stanu w MSZ, odpowiedzialny za sprawy prawne, traktatowe, konsularne.
Urodził się 8 sierpnia 1961 r. w Krakowie. W 1984 r. ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Tamże uzyskał stopień doktora nauk prawnych (1991). Jeszcze w latach 80-tych podjął pracę naukową na UJ, najpierw w Instytucie Historyczno-Prawnym, potem zaś w Katedrze Prawa Rzymskiego. Odbył aplikację w Sądzie Wojewódzkim w Krakowie i zdał egzamin sędziowski z wynikiem bardzo dobrym. Był stypendystą uniwersytetów w Getyndze i Salzburgu, pracownikiem naukowym w Bochum oraz adiunktem Wydziału Prawa i Administracji na UJ w Krakowie. W latach 90-tych (do 1995r.) oraz od 2001 -2005 r. pełnił służbę konsularną w Hamburgu. Przez 2 lata pracował także w polskiej ambasadzie w Bonn. W MSZ działał na rzecz powołania Grupy do Spraw Trudnych, która miała za zadanie wypracowanie przez środowiska naukowe propozycji rozwiązań polsko–rosyjskich kwestii spornych dotyczących przede wszystkim zbrodni katyńskiej. Nadzorował także stosunki z Ukrainą, Białorusią i krajami Zakaukazia, był odpowiedzialny za przygotowanie i realizację Partnerstwa Wschodniego. Negocjował i parafował polsko – amerykańskie porozumienie o stacjonowaniu w Polsce bazy antyrakiet. Był też autorem licznych artykułów naukowych z zakresu prawa rzymskiego, dyplomatycznego i konsularnego oraz prawa międzynarodowego publicznego.
„Jako Konsul Generalny reprezentował nasz kraj na najwyższym poziomie, często zapraszany do niemieckich programów telewizyjnych, profesjonalnie przedstawiał nasze polskie racje. W środowisku polonijnym wprowadził poszanowanie naszej kultury. Otwarty na młodzież polonijną.” – napisali Alicja i Cezary Iwańscy na rp.pl 17.04.2010 r.
Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Pozostawił żonę i 3 synów. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Acz
Zdzisław Król – Kapelan Federacji Rodzin Katyńskich
Wieloletni kanclerz warszawskiej Kurii, proboszcz parafii p.w. Wszystkich Świętych w Warszawie, kapelan Warszawskiej Rodziny Katyńskiej, postulator w procesie beatyfikacyjnym ks. Jerzego Popiełuszki, którego był przyjacielem.
Urodził się 8 maja 1935 r. w Zdzieborzu (parafia Pniewo, powiat Pułtusk). Święcenia kapłańskie przyjął 3 sierpnia 1958 r. z rąk Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Był wikariuszem w Grodzisku Mazowieckim i w parafii Matki Bożej Loretańskiej na warszawskiej Pradze, kapelanem sióstr dominikanek misjonarek w Zielonce. Studiował na Wydziale Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie w 1966 roku uzyskał stopień doktora prawa kanonicznego. Od roku 1967 pełnił funkcję notariusza Wydziału Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej Warszawskiej. W latach 1973-79 był dyrektorem Domu Księży Emerytów, a w latach 1979-92 – kanclerzem Kurii Metropolitalnej Warszawskiej i przewodniczącym Zarządu Głównego Cmentarzy Katolickich w Warszawie. W 1993 r. uzyskał tytuł infułata. Działał także w mediach katolickich – jako przewodniczący Rady Programowej miesięcznika „Wiadomości Archidiecezji Warszawskiej”, tygodnika „Przegląd Katolicki” i radia „Józef”. W latach 1994-2008 był wikariuszem biskupim i przewodniczącym Wydziału Charytatywnego Kurii Metropolitalnej Warszawskiej. Pełnił też funkcję proboszcza parafii p.w. św. Karola Boromeusza na warszawskich Powązkach, a następnie – parafii p.w. Wszystkich Świętych na Placu Grzybowskim. Uczestniczył w Organizacji pielgrzymek Ojca Świętego Jana Pawła II do Ojczyzny. Od 31 marca 2001 r. pełnił funkcję kapelana Warszawskiej Rodziny Katyńskiej. Został odznaczony medalem pamiątkowym i dyplomem honorowym członka Polskiego Towarzystwa Sprawiedliwych wśród Narodów Świata, a w roku 2006 – orderem prymasowskim.
Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Pochowany został początkowo na Cmentarzu w Pyrach, w wyniku zamiany ciał ze szczątkami ś.p. ks. Prof. Ryszarda Rumianka. 25 listopada 2011 r. odbył się ponowny pogrzeb ks. Zdzisława Króla – w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie. W homilii wygłoszonej podczas uroczystości pogrzebowej ks. Kardynał K. Nycz przypomniał o zasługach Zmarłego dla działalności Caritas oraz o jego zaangażowaniu w udzielanie pomocy rodzinom internowanych w okresie stanu wojennego.
ACz
Janusz Krupski – Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych
Historyk, działacz opozycji demokratycznej w PRL, wydawca, urzędnik państwowy.
Urodził się 9 maja 1951 r. w Lublinie. W latach 1970-75 studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W roku 1976 został członkiem warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Do 1988 r. redagował poza cenzurą niezależne pismo „Spotkania”. W 1980 r. został członkiem zarządu regionu NSZZ „Solidarność” w Gdańsku. Za swoją działalność był wielokrotnie represjonowany przez SB, co omal nie zakończyło się śmiercią w roku 1983, kiedy to został (21 stycznia) porwany i wywieziony do Puszczy Kampinoskiej oraz dotkliwie poparzony żrącym płynem przez 3 funkcjonariuszy Samodzielnej Grupy „D” Departamentu IV MSW pod dowództwem kapitana Grzegorza Piotrowskiego. W latach 1990-92 był dyrektorem wydawnictwa Editions Spotkania, a od 1993 r. – prezesem wydawnictwa Krupski i S-ka.
Brał udział w pracach sejmowej komisji nadzwyczajnej do zbadania skutków stanu wojennego i Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. Od roku 2000 – 2006 pełnił obowiązki zastępcy prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, a następnie (od 19 maja 2006 r.) – kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. W 2009 r. został odznaczony Medalem Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej przez Radę Polskiej Fundacji Katyńskiej. W 2012 roku stał się bohaterem filmu dokumentalnego pt. „Niepodległy” w reż. Arkadiusza Gołębiewskiego i Pawła Nowackiego.
Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Pochowany w Kwaterze Smoleńskiej na warszawskim Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Pozostawił żonę i siedmioro dzieci.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
ACz
