Pamięci Ofiar Katastrofy Smoleńskiej. "Czwórkami do Nieba szli..." – Anna Borowska, Bartosz Borowski, Miron Chodakowski, Czesław Cywiński III
data:17 marca 2014     Redaktor: husarz

 

Smoleńsk 10 kwietnia 2010
PAMIĘTAMY O KAŻDYM Z NICH

 

  
  

  

  

  

  

Anna Maria Borowska – Przedstawiciel Rodzin Katyńskich


urodziła się 20 lipca 1928 w Łużkach, na Wileńszczyźnie, we wschodnich granicach II Rzeczypospolitej. Córka Wiktorii z domu Kośnikowska i podporucznika Franciszka Popławskiego, legionisty-piłsudczyka,  oficera Korpusu Ochrony Pogranicza - zamordowanego w 1940 w Lesie Katyńskim.
W kwietniu 1940, jako dziecko, wraz z rodziną, została wywieziona na Sybir - „gołych i bosych" wieźli kibitkami, a potem barką, rzeką Irtysz na sześć lat zesłania do Kazachstanu.

Po powrocie do Polski, w maju 1946 r. osiadła w Łobezie pod Szczecinem. W 1952 wyszła za mąż za Stanisława Borowskiego, z którym miała syna Franciszka. Od 1962 zamieszkiwali na obrzeżach Gorzowa Wielkopolskiego.
Anna Borowska była działaczką społeczną, wiceprzewodniczącą Stowarzyszenia Rodzin Katyńskich w Gorzowie Wielkopolskim, działała w Związku Sybiraków, Apostolstwie Maryjnym, dbała o estetykę gorzowskich pomników katyńskiego i Sybiraków, czynnie brała udział w uroczystościach państwowych, kwestach.

W 2007 r. została przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.
Anna Maria Borowska poleciała do Katynia, by pomodlić się nad grobem swojego ojca - oficera Korpusu Ochrony Pogranicza. Zabrała ze sobą wnuka.

Zginęła 10 kwietnia 2010 roku – pod Smoleńskiem.
Był to Jej pierwszy i ostatni lot. Pani Anna miała 82 lata, jej wnuk Bartosz – 32 lata.

Spoczywa w Gorzowie Wielkopolskim.
Pośmiertnie odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

ZSt



  
  

  

  

  

  

Bartosz Borowski – Przedstawiciel Rodzin Katyńskich


Prawnuk zamordowanego w Katyniu oficera KOP ppor. Franciszka Popławskiego.
Wnuk Anny Marii Borowskiej, wiceprzewodniczącej Gorzowskiej Rodziny Katyńskiej, która także zginęła w katastrofie pod Smoleńskiem.

Wychowany w rodzinie pielęgnującej patriotyczne tradycje; wśród opowieści o dziadku - piłsudczyku, żołnierzu Korpusu Ochrony Pogranicza na Wileńszczyźnie, o Kozielsku, o Katyniu, o ciężkim życiu na syberyjskim zesłaniu.
Skończył studia inżynierskie na Akademii Rolniczej w Szczecinie, planował skończyć studia magisterskie. Pracował jako kierowca ciężarówki.

Bartosz Borowski leciał na uroczystości katyńskie razem z babcią, jako przedstawiciel Federacji Rodzin Katyńskich, pragnął także po raz pierwszy odwiedzić miejsce spoczynku pradziadka.

Zginął 10 kwietnia 2010 roku – pod Smoleńskiem.
Pozostawił niedawno poślubioną żonę.

Został pochowany razem z babcią – Anną Marią Borowską, na cmentarzu komunalnym w Gorzowie Wielkopolskim.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

ZSt





  
  

  

  

  

  

Miron Chodakowski  – Abp gen. bryg. , Prawosławny Ordynariusz  Wojska Polskiego


Arcybiskup hajnowski, dr teologii, wikariusz diecezji warszawsko-bielskiej, dziennikarz i działacz ekumeniczny.

Miron, imię świeckie - Mirosław urodził się 21 października 1957 r. w Białymstoku. Był synem Jana Chodakowskiego i Marii z domu Iliaszuk. Dziadkowie przyszłego hierarchy byli głęboko religijni, to od babci ze strony matki nauczył się  języka cerkiewnosłowiańskiego.

Święcenia kapłańskie przyjął w 1979 roku. Od 1981 roku pełnił funkcję namiestnika monasteru pw. Św. Onufrego w Jabłecznej, był też prorektorem Wyższego Prawosławnego Seminarium Duchownego przy tym klasztorze.
Od 1984 do 1998 kierował klasztorem Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy w Supraślu, prowadząc jego odbudowę ze zniszczeń dokonanych w czasie II wojny światowej i doprowadzając do ponownej organizacji męskiej wspólnoty monastycznej.

Wielokrotnie w publicznych wypowiedziach podkreślał rolę armii dla właściwego funkcjonowania państwa i bezpieczeństwa jego obywateli. Twierdził również, iż dla budowy dobrze funkcjonujących sił zbrojnych niezbędna jest dbałość o postawę moralną żołnierzy.

Zginął 10 kwietnia 2010 roku – pod Smoleńskiem.
„Trzeba odróżniać dobro od zła. I wybierać przede wszystkim dobro” – to motto, którym kierował się w życiu.

Spoczął na terenie monasteru w Supraślu.
Pośmiertnie awansowany do stopnia generała dywizji oraz odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.  

ZSt





  
  

  

  

  

  

Czesław Cywiński – Prezes Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy AK


urodził się 10 marca 1926 r. w Wilnie. Działalność konspiracyjną rozpoczął jako gimnazjalista w wileńskiej organizacji Związku Wolnych Polaków, pełniąc funkcje wywiadowcze.

W czasie wojny zaangażował się w działalność konspiracyjną. Używał pseudonimów "Skowronek" i "Ryszard". Jako żołnierz AK brał udział w akcjach bojowych m.in. w  operacji "Ostra Brama" w ramach akcji "Burza”.
Aresztowany w 1944 r. przez NKWD, został wywieziony do łagrów, gdy odmówił wstąpienia do Armii Czerwonej. Na zesłaniu przebywał do 1946 r.

Po powrocie do kraju ukończył politechnikę i został inżynierem budownictwa. Zainicjował m.in. odbudowę podziemnej części dawnego więzienia na Pawiaku na potrzeby muzeum.
Przez ponad 20 lat przewodniczył, początkowo konspiracyjnemu, Środowisku Byłych Żołnierzy 1. Wileńskiej Brygady "Juranda". Po roku 1989 środowisko to włączone zostało do Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
Był współzałożycielem i pierwszym przewodniczącym Klubu Historycznego im. Stefana Grota-Roweckiego, który dał początek ruchowi klubów historycznych w całym kraju. Poświęcił swoje życie na szerzenie pamięci o AK i przekazywanie jej etosu młodym ludziom.

Był honorowym obywatelem miasta Warszawy oraz członkiem Rady Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.
We wrześniu 2009 r. został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Wcześniej otrzymał również Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Partyzancki, Złoty Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju".

Zginął 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem.

Spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Warszawskich Powązkach.
Pośmiertnie awansowany do stopnia pułkownika  oraz odznaczony Krzyżem  Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
W pierwszą rocznicę Katastrofy Smoleńskiej na budynku PAST-y w Warszawie wmurowano tablicę jego pamięci.

ZSt
Zobacz równiez:





Informujemy, iż w celu optymalizacji treści na stronie, dostosowania ich do potrzeb użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych w plikach cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować w ustawieniach przeglądarki internetowej. Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień w przeglądarce internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.