Pamięci Ofiar Katastrofy Smoleńskiej. "Czwórkami do Nieba szli..."- Lech Kaczyński, Maria Kaczyńska, Ryszard Kaczorowski, Joanna Agacka-Indecka  I
data:17 marca 2014     Redaktor: husarz

Smoleńsk 10 kwietnia 2010

PAMIĘTAMY O KAŻDYM Z NICH!
 
"Katastrofa smoleńska stała się jakimś bolesnym „wielkim wybuchem”, po którym nastąpiło to, co jest dzisiaj. Czas po Smoleńsku jest już inny niż przedtem. Życiorysy ofiar mówią, kogo mieliśmy, kogo straciliśmy, ale też niosą treść pozwalającą zrozumieć teraźniejszość."
 
Solidarni2010 napisali 96 biogramów wszystkich Ofiar Smoleńska - członków polskiej delegacji, udającej się w 2010 roku na groby naszych pomordowanych rodaków w Katyniu.
 
Cześć Ich pamięci!

 

  
  

  
  

  

  

Lech Kaczyński - Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej


urodził się 18 czerwca 1949 r. w Warszawie na Żoliborzu, młodszy brat bliźniak Jarosława. Ojciec, Rajmund Kaczyński, z zawodu inżynier, był żołnierzem Armii Krajowej i uczestnikiem powstania warszawskiego. Matka, Jadwiga z domu Jasiewicz, z wykształcenia filolog polski, była sanitariuszką w Szarych Szeregach podczas II wojny światowej.
Lech Kaczyński był absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, doktorem habilitowanym nauk prawnych, profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i Uniwersytetu Gdańskiego. Specjalizował się w prawie pracy.

Latem 1976 r. zaangażował się w działalność opozycyjną. Współpracował z Biurem Interwencyjnym Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”. prowadził tajne wykłady dla robotników z prawa pracy i historii PRL, publikował w niezależnym „Robotniku Wybrzeża”. W sierpniu 1980 był jednym z doradców Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej, współautorem porozumień gdańskich oraz statutu NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. został internowany i osadzony w Strzebielinku, gdzie przebywał do 15 października 1982 r. Po uwolnieniu kontynuował działalność jako członek podziemnych władz „Solidarności”.
Uczestnik obrad Okrągłego Stołu.
W latach 1989–1993 był senatorem, a następnie posłem Porozumienia Obywatelskiego Centrum. W latach 1992–1995 piastował urząd prezesa Najwyższej Izby Kontroli.

W latach 2000–2001 był ministrem sprawiedliwości w rządzie Jerzego Buzka, a następnie posłem na Sejm IV kadencji. W 2001 r. stanął na czele Prawa i Sprawiedliwości, nowej współtworzonej z bratem Jarosławem partii. Był prezesem PiS w latach 2001–2003, a do 2006 r. pełnił funkcję jej prezesa honorowego.

W latach 2002–2005 był prezydentem miasta stołecznego Warszawy. Podjął skuteczne działania eliminujące korupcję urzędników i poprawiające bezpieczeństwo mieszkańców stolicy. Za jego prezydentury m.in. powstało Muzeum Powstania Warszawskiego, otwarto pierwsze trasy Szybkiej Kolei Miejskiej, rozstrzygnięto konkurs na projekt Centrum Nauki „Kopernik”.

23 października 2005 r. wygrał wybory prezydenckie, otrzymując 54,04% głosów i pokonując w drugiej turze Donalda Tuska. Urząd prezydenta RP objął 23 grudnia 2005 r.
Najważniejszym wydarzeniem podczas prezydentury Lecha Kaczyńskiego było zainicjowanie przez niego w 2008 r. demonstracji poparcia dla Gruzji zaatakowanej przez Rosję. Wiec solidarności prezydentów Ukrainy, Litwy, Estonii oraz premiera Łotwy, którzy przybyli do Gruzji pod przywództwem Lecha Kaczyńskiego, przeszedł do historii jako odważny gest oporu wobec agresywnej polityki Władimira Putina.
Lech Kaczyński prowadził aktywną politykę historyczną, przywracając dumę narodową, nagradzając odznaczeniami państwowymi bohaterów celowo pomijanych i zapomnianych w czasach PRL. Był inicjatorem święta Żołnierzy Wyklętych.
„Rozmowy ze śp. Profesorem Lechem Kaczyńskim to była dla mnie, jako historyka, przyjemność. Słuchanie człowieka, który historię Polski − i nie tylko − znał znakomicie, który historię rozumiał, czuł i jednocześnie potrafił wyciągać z niej wnioski, to doprawdy nie nazbyt częsta sytuacja. (…) Ale ważniejsze jeszcze od znajomości historycznych dat i nawet szczegółowych zagadnień starszej naszej narodowej przeszłości było to, że rozumiał jak mało kto ciągłość dziejową Narodu Polskiego – wspomina Lecha Kaczyńskiego europoseł Ryszard Czarnecki w wypowiedzi dla Solidarnych2010. – Był, jak na głowę państwa, człowiekiem bardzo bezpośrednim, nietrzymającym ludzi na dystans, niebudującym barier, ciepłym po prostu. Umiał słuchać. Także tych, którzy mieli inne zdanie. Tym się także różnił od jego politycznych przeciwników”.

Zginął 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem w katastrofie rządowego samolotu, w drodze do Katynia na uroczystości 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej. Razem z nim zginęła jego żona, prezydentowa Maria Kaczyńska. Osierocili córkę Martę.
Para Prezydencka została pochowana w krypcie pod Wieżą Srebrnych Dzwonów bazyliki archikatedralnej św. Stanisława i św. Wacława na Wawelu.

Pośmiertnie uhonorowany licznymi odznaczeniami, min. Narodowego Bohatera Gruzji. Imieniem Lecha Kaczyńskiego nazwano wiele obiektów, szkół, ulic i placów na terenie Polski i poza granicami. W 2011 Narodowy Bank Polski wprowadził do obiegu złotą monetę o nominale 100 zł z wizerunkiem Lecha Kaczyńskiego i Marii Kaczyńskiej. Ustanowiono również nagrody imienia śp. Prezydenta. Postać Lecha Kaczyńskiego upamiętniają liczne pomniki, popiersia i tablice. Jest honorowym obywatelem wielu miast.

MF




  
  

  
  

  

  

Maria Kaczyńska - Małżonka Prezydenta RP


z domu Mackiewicz urodziła się 21 sierpnia 1942 r. w Machowie na Wileńszczyźnie.
Jej rodzicami byli Lidia i Czesław Mackiewiczowie. Pochodziła z rodziny żywo kultywującej tradycje kresowe i patriotyczne. Ojciec walczył w Okręgu Wilno AK, za co został skazany w 1949 r. Rodzony brat ojca był ofiarą zbrodni katyńskiej, został zamordowany przez NKWD w Charkowie.

Po II wojnie światowej rodzina Mackiewiczów została przymusowo wysiedlona z Wileńszczyzny i przeniosła się na Ziemie Odzyskane, a następnie do Rabki.
Po ukończeniu studiów w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie Maria Kaczyńska podjęła pracę w Instytucie Morskim w Gdańsku w pracowni badań koniunkturalnych, gdzie przeprowadzała badania perspektyw rozwoju rynków frachtowych na Dalekim Wschodzie. Swojego męża – Lecha Kaczyńskiego – poznała w 1976 r. przez znajomych, gdy pracowała naukowo w Instytucie Morskim, a on jeszcze studiował. Dwa lata później pobrali się, a w 1980 r. przyszła na świat ich córka Marta. Po jej urodzeniu Maria Kaczyńska zrezygnowała z pracy zawodowej, zarabiała jako korepetytorka i tłumaczka.
Dla swojego męża była zawsze ogromnym wsparciem. „Działalność opozycyjna niosła ze sobą spore ryzyko skomplikowania sobie życia – wyznała w ostatnim wywiadzie, jaki został przeprowadzony z parą prezydencką – ale szłam za Leszkiem. Bałam się, cierpiałam, ale nigdy nie przyszło mi do głowy, żeby blokować męża”.

Po objęciu przez Lecha Kaczyńskiego w 2005 r. prezydentury zajęła się działalnością charytatywną, objęła patronat nad wieloma akcjami dobroczynnymi, m.in. Galą Charytatywną z okazji 60-lecia Funduszu Narodów Zjednoczonych na Rzecz Dzieci UNICEF. Została honorowym patronem wielu inicjatyw na rzecz dzieci niepełnosprawnych i chorych, profilaktyki zdrowia, zwalczania chorób onkologicznych, osób ubogich i ochrony środowiska. Mogły liczyć na jej wsparcie zarówno organizacje, jak i osoby prywatne.

„Pani Prezydentowa była przede wszystkim bardzo dobrą żoną i wspaniałą matką, ale też bardzo wysoko zawiesiła poprzeczkę funkcjonowania Pierwszej Damy. Może za mało pamiętamy, jak świetnie potrafiła komunikować się z innymi Pierwszymi Damami, choćby organizując konferencje i sprawiając w ten sposób, że nasz kraj był także z tego powodu ważnym punktem odniesienia – wspomina europoseł Ryszard Czarnecki. – Była serdeczna. Była ciepła, jak wielu ludzi z kresowych rodzin, które tak wiele przecież przeszły w czasie wojny i po niej, a którzy mimo to potrafili iść przez życie z uśmiechem, doceniając to, co mimo wszystko dostali od losu. Jako były mieszkaniec Rabki wiem, jak ją tam dobrze wspominano i jaką cieszyła się atencją u zwykłych ludzi. Tak, takiej ludzkiej serdeczności nie można kupić”.

Reprezentowała prezydenta RP podczas wielu uroczystości poza granicami kraju jako specjalny jego wysłannik – znała cztery języki: angielski, francuski, rosyjski i hiszpański.
Jako pierwsza dama w 2007 r. wraz z Ludmiłą Putiną otworzyła Dom Polski w Sankt Petersburgu, a 8 czerwca 2007 r. podejmowała w Helu małżonkę prezydenta George'a W. Busha – Laurę Bush.
W kwietniu 2008 imieniem i nazwiskiem prezydentowej Marii Kaczyńskiej oficjalnie nazwano nową odmianę tulipana. Tulipan L. 'Maria Kaczynska' ma kremową barwę, a jego wyhodowanie trwało 18 lat. Była pierwszą osobistością z Polski, która została uhonorowana w ten niezwykły sposób.

Zginęła 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem w katastrofie rządowego samolotu, w drodze do Katynia na uroczystości 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej. Razem z nią zginął jej mąż prezydent Lech Kaczyński. Osierocili córkę Martę.
Para Prezydencka została pochowana w krypcie pod Wieżą Srebrnych Dzwonów bazyliki archikatedralnej św. Stanisława i św. Wacława na Wawelu.

Na wniosek Kapituły Orderu Odrodzenia Polski Maria Kaczyńska została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski "za wybitne zasługi w służbie państwu i społeczeństwu". W 2013r. w Radomiu odsłonięto pomnik pary prezydenckiej Lecha i Marii Kaczyńskich.

MF



  
  

  
  

  

  

Ryszard Kaczorowski - Ostatni Prezydent II Rzeczypospolitej


urodził się w 1919 r. w Białymstoku, pochodził z rodziny pieczętującej się szlacheckim herbem Jelita.

W młodości związał się z harcerstwem, pełnił funkcję komendanta okręgu białostockiego. Za tworzenie konspiracyjnych Szarych Szeregów pod sowiecką okupacją został w 1940 r. aresztowany przez NKWD, skazany na karę śmierci, którą – po stu dniach oczekiwania w celi śmierci – sąd wojskowy ZSRR zmienił na dziesięć lat łagrów. Karę odbywał na Kołymie w kopalni złota, zwanej Doliną Śmierci. Wolność odzyskał w 1941 r., po podpisaniu między Polską a ZSRR układu Sikorski–Majski.
W marcu 1942 r. Ryszard Kaczorowski wstąpił do Armii Polskiej generała Władysława Andersa i przeszedł z nią cały szlak bojowy. Brał udział w bitwie o Monte Cassino.

Po zakończeniu wojny pozostał w Wielkiej Brytanii. Ukończył londyńską szkołę handlu zagranicznego i pracował jako księgowy. Równocześnie aktywnie działał w organizacjach emigracyjnych. Stworzył harcerstwo na obczyźnie – od 1955 do 1988 r. był naczelnikiem i przewodniczącym emigracyjnego ZHP.
Swoją późniejszą żonę Karolinę, polską nauczycielkę, poznał właśnie dzięki ich wspólnej działalności harcerskiej. Doczekali się dwóch córek, Alicji i Jadwigi Jagody.

W 1986 r. w rządzie na emigracji został ministrem do spraw krajowych. W 1989 r. objął stanowisko prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie. Jako ostatni pełnił tę zaszczytną funkcję. W 1990 r. podczas ceremonii na Zamku Królewskim w Warszawie przekazał Lechowi Wałęsie urząd i insygnia władzy.

Ryszard Kaczorowski często przyjeżdżał do Polski, patronował wielu wydarzeniom i projektom. Był m.in. sekretarzem honorowym Funduszu Pomocy Krajowej, przewodniczącym Rady Dziedzictwa Archiwalnego w Warszawie oraz członkiem Głównej Kwatery Harcerzy ZHP Poza Granicami Kraju, organizacji kultywującej ideały przedwojennego ZHP.

W jednym z wywiadów profesor Adam Czesław Dobroński, jego bliski znajomy i autor biografii Ryszarda Kaczorowskiego, powiedział o nim: „Rodacy odbierają go jako wyjątkową postać w świecie wielkiej polityki, taką postać, która nie jątrzy, ale stara się podsuwać pomysły rozwiązania, rady. I to jest wielka cnota, tak się rodzą autorytety moralne, obywatelskie, narodowe”.

Ryszard Kaczorowski zginął 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem.
Został pochowany w Panteonie Wielkich Polaków warszawskiej Świątyni Opatrzności Bożej.

Pośmiertnie uhonorowany tytułami honorowego obywatela kilku miast, jego imieniem nazwano liczne obiekty i szkoły. Wzniesiono kilka pomników oraz wmurowano tablice na jego cześć w Polsce i zagranicą.

MF




  
  

  
  

  

  

Joanna Agacka-Indecka - Prezes Naczelnej Rady Adwokackiej


Polska adwokat, w latach 2007–2010 prezes Naczelnej Rady Adwokackiej.

Urodziła się18 grudnia 1964 r. w Łodzi, gdzie ukończyła prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. Na początku lat 90. odbywała praktykę w Wielkiej Brytanii oraz w Stanach Zjednoczonych, m.in. w Chicago w Biurze Obrońców z Urzędu.
W 1996 r. rozpoczęła praktykę adwokacką. Przez wiele lat pracowała na uniwersytecie jako asystent w Katedrze Postępowania Karnego.
W 2001 r. została członkiem Okręgowej Rady Adwokackiej w Łodzi, w której zapoczątkowała prace Komisji Prawnej oraz cykl Ogólnopolskich Konferencji Komisji Prawnych okręgowych rad adwokackich. W 2004 r. roku została wiceprezesem Naczelnej Rady Adwokackiej, a w 2007 r. została wybrana na stanowisko jej prezesa. Od początku 2010 r. pracowała również w Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego działającej przy Ministerstwie Sprawiedliwości.

„To była osoba predestynowana do wielkich celów. Powiedziałbym, że miała instynkt państwowy. Prezesem NRA została w wieku 44 lat. Nie mieliśmy tak młodego prezesa, ale tak dobrego też nie” – tak mówił o niej mecenas Zbigniew Woda, wicedziekan Okręgowej Rady Adwokackiej w Łodzi, w wywiadzie udzielonym w 2010 r. „Dziennikowi Łódzkiemu”.

Zginęła 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem.
Osierociła córkę Katarzynę. Została pochowana na Starym Cmentarzu w Łodzi.

Pośmiertnie odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalem "Bene Merentibus Iustitiae – Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości" oraz Srebrnym Medalem Pamiątkowym Ministra Sprawiedliwości.

MF

Zobacz równiez:





Informujemy, iż w celu optymalizacji treści na stronie, dostosowania ich do potrzeb użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych w plikach cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować w ustawieniach przeglądarki internetowej. Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień w przeglądarce internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.