Prozaik, dramatopisarz, autor słuchowisk radiowych, scenariuszy filmowych i reportaży. Członek Szarych Szeregów, po Powstaniu Warszawskim wywieziony do obozu Auschwitz, następnie do Hersbruck i Dachau. Po dwuletnim pobycie w amerykańskiej strefie okupacyjnej, wrócił do Polski.

Aresztowany pod zarzutem szpiegostwa i skazany na piętnaście lat więzienia – Mokotów, Rawicz, Wronki- zwolniony po dziewięciu latach.

Został zrehabilitowany w....1998 roku.

Debiutował w "Po prostu" wierszem "Karuzela" i w "Przeglądzie Kulturalnym" opowiadaniem "Potworek" (1956)

Autor powieści: "Haracz szarego dnia"- 1959, "Wózek" - 1966, "Syn Wallenroda" - 1979, "Na stracenie" - 1992, "Twarzą do ściany" - 1996, "Niemoc" - 1999, "Przed agonią" - 2006, :Przełom"(pośmiertnie- 2016), "Bracia syjamscy z San Diego" -2009 - oraz wielu opowiadań, reportaży i sztuk teatralnych. Dwie z nich; "Czapa, czyli śmierć na raty" i "Śniadanie u Desdemony zyskały międzynarodowe uznanie, zaś dramat "Kochankowie z klasztoru Valldemosa" w wersji libretta trafił na scenę operową Teatru Wielkiego w Łodzi - 2010.

Laureat wielu nagród, m. in. im. Stanisława Piętaka, im. Władysława Reymonta, Polskiego PEN Clubu, im. Andrzeja Kijowskiego, Fundacji Władysława i Nelli Turzańskich, im. Józefa Mackiewicza, im. Włodzimierza Pietrzaka, im. Piotra Skórzyńskiego.

Do końca życia był honorowym Prezesem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Marek Nowakowski:

Pisarstwo było jego świętą sprawą i uporczywie drążył tematykę naszej najnowszej historii. Często wracał do szoku, jakiego doznał po wyjściu z więzienia, zapoznając się z niby-wolną Polską, w której niby-wolnym życiu nadal widział jarzmo niewoli

W ostatnich latach spotykaliśmy się na ławeczce przy przystanku tramwajowym na Filtrowej i stamtąd wędrowaliśmy uliczkami starej Ochoty. Bardzo niepokoił go stan rzeczy w naszym kraju, nie tak bowiem wyobrażał sobie zagospodarowanie niepodległości. Przeżywał zawody, unosiła go nadzieja. Wierzył, że będzie lepiej. Że musi być lepiej.

http://wnas.pl/artykuly/86-marek-nowakowski-o-januszu-krasinskim-cierpial-w-niby-wolnej-polsce

Bronisław Wildstein:

Paradoksalnie w czasach komunizmu Krasiński był bardziej znany niż w wolnej Polsce. Janusz miał świadomość, że rzeczy w III RP idą w złym kierunku. Zaangażował się w poparcie śp. Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich. Był on wielkim krytykiem rzeczywistości Polski po 1989 roku. Zdawał sobie sprawę, że żyjemy w postkomunizmie. On sam był zresztą jego ofiarą.

Krasiński jako pisarz robił to co każdy pisać robić powinien- mierzył się z rzeczywistością. Mimo to został przez najbardziej znanych krytyków przemilczany. Wierzę, że teraz jego literatura wróci, choć on sam już tego nie zobaczy.

(http://wnas.pl/artykuly/76-zmarl-janusz-krasinski-zostal-zamilczany-w-iii-rp-mowi-dla-wnaspl-bronislaw-wildstein)