Jak namawiać do patriotyzmu?
data:22 września 2013     Redaktor: GKut

Specjalnie dla czytelników portalu Solidarni2010.pl zamieszczamy fragment książki Marka i Wojciecha Wareckich: "Ten straszny polski patriotyzm. Jak o nim rozmawiać?"

 
 
Jak namawiać do patriotyzmu?
 
Nie wiadomo. Patriotyzm to w mainstreamowych mediach temat niemodny i nowoczesny Europejczyk (oczywiście Polak, bo już nie Niemiec czy Francuz ) łatwo może się narazić na zarzut ksenofobii albo jeszcze, co gorzej, szowinizmu i nacjonalizmu. Jest to temat bardzo niebezpieczny i śliski. Można powiedzieć, że nawet wstydliwy. Trzeba dużo odwagi, żeby o tym mówić:
„Eee, właściwie o co ja chciałem cię spytać… Czy jesteś patriotą?”. Jest bardzo prawdopodobne, że zamiast odpowiedzieć na to pytanie, ktoś popuka się w czoło lub spotka nas wybuch niezdrowej wesołości. Chociaż może nie zawsze.
Okazuje się, że Polacy są najbardziej dumni ze swojej gościnności, a zaraz za tym z polskiego patriotyzmu i przywiązania do ojczyzny . Dalej wymieniają polską kuchnię, kulturę i historię. Więc może nie jest tak źle?
 
Co jest potrzebne do skutecznego namawiania innych do patriotyzmu?
  • Trudno namawiać do miłości do ojczyzny, jeśli samemu się jej nie kocha. Tylko pod tym warunkiem można być wiarygodnym.
  • Potrzebna jest motywacja do pracy z ludźmi. Na pewno nie zaszkodzi, kiedy lubi się bliźnich. Nawet jeśli mają inne poglądy i są do nas niepodobni. Mizantrop rozczarowany do świata i ludzi wiele nie zwojuje.
  • Wielką cnotą jest cierpliwość (jak mówił papież Benedykt XVI: codzienna forma miłości) i nieoczekiwanie natychmiastowych rezultatów.
  • Bez znajomości historii i kultury ojczystej trudno znaleźć dobre argumenty.
  • W naszych patriotycznych rozmowach będą też bardzo pomocne kompetencje psychologiczne, które są częścią inteligencji emocjonalnej (IE), czyli wiedzy o tym, jakim się jest (samowiedza), jak sobie ze sobą radzić (samokontrola) i jak układać dobre relacje z innymi ludźmi. Warto też wiedzieć, jak mówić, żeby nasze przesłanie zostało dobrze zrozumiane. Komunikacja jest bowiem podstawą każdego psychologicznego oddziaływania.
  • W skutecznym prowadzeniu rozmów o patriotyzmie pomoże też:
  • Empatia, czyli rozumienie tego, co ludzie czują;
  • Umiejętność wpływania na innych i przewodzenia im;
  • Zdolność radzenia sobie sytuacji presji i stresu;
  • Wysokie poczucie własnej wartości i dobra samoocena.
Dodatkowo również warto być dobrym retorem, aby pięknie i trafnie formułować myśli. Może też się przydać znajomość manipulacji, jeśli trafi nam się niesforny rozmówca.
 
Wszystkiego można się nauczyć, a praktyka czyni mistrza. Najważniejsze to mieć świadomość misji oraz wiarę w to, co się robi i nie zrażać się trudnościami i porażkami.
Więc do dzieła!
Media polskojęzyczne (mętnego nurtu) nie za bardzo kochają patriotę. Chętnie pokazują ludzi, którzy nad nim wybrzydzają i z dużą przyjemnością ośmieszają postacie bohaterów narodowych. Przykłady? Oto jeden z ostatnich, dotyczący filmu Tajemnica Westerplatte, którego projekcja odbyła się 7 maja 2013 roku w Parlamencie Europejskim:
„Znany głównie z roli Ferdka Kiepskiego pieszczoszek Platformy Obywatelskiej z dumą chwalił Tajemnicę Westerplatte jako kolejny po Pokłosiu obraz będący »kamyczkiem wrzuconym do nieskazitelnego polskiego ogródka«.
Aktor krytycznie ocenił otaczanie czcią »narodowych klęsk« i podkreślił, że »na szczęście« będą powstawać kolejne, podobne do Pokłosia i Tajemnicy Westerplatte produkcje, m.in. o Powstaniu Warszawskim, które wpiszą się w modny nurt demitologizacji wydarzeń historycznych. Nurt, który można streścić słowami kaprala Grabowskiego z Tajemnicy Westerplatte: »Polacy nie zasługują na zwycięstwo«.
 
Podczas projekcji twórcy rozprawili się także z Konstantym Ildefonsem Gałczyńskim i jego Pieśnią o żołnierzach z Westerplatte:
"Kiedy się wypełniły dni
i przyszło zginąć latem,
prosto do nieba czwórkami szli
żołnierze z Westerplatte (...)".

Robert Żołędziewski, odtwórca roli kpt. Franciszka Dąbrowskiego, dowodził, że wielu z nas uczyło się tego wiersza, a przecież z prawdą historyczną nie ma on wiele wspólnego, bo w obronie Westerplatte zginęło tylko 15 żołnierzy. Gdzie więc te czwórki? - pytał Żołędziewski” .
Motywem takich wypowiedzi jest wstyd, głupota, chęć przypodobania się „Europejczykom”, konformizm, wyrachowanie, a może wszystko razem? Rzecz warta zbadania.
 
Niniejszy tekst nie jest podręcznikiem. To mała, skromna książeczka, która ma być pomocna każdemu, kto chciałby bez kompleksów porozmawiać o wolności i polskim patriotyzmie.
 
Ćwiczenie: Co byś odpowiedział, Szanowny Czytelniku, twórcom obrazu Tajemnica Westerplatte, którzy są autorami słów zacytowanych powyżej?

Marek Warecki,
Wojciech Warecki
http://www.warecki.pl/





Informujemy, iż w celu optymalizacji treści na stronie, dostosowania ich do potrzeb użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych w plikach cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować w ustawieniach przeglądarki internetowej. Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień w przeglądarce internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.