10 września 2013 r. minęła kolejna rocznica katastrofy smoleńskiej. Po mszy  św. w Katedrze św. Jana w Warszawie spotkałam przedstawicieli SOLIDARNYCH 2010 z Nowego Yorku. Dla nich nie było za daleko. Oni przyjechali do Warszawy bo pamiętają i pielęgnują w sercach przywiązanie do wartości uosabianych przez śp. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego. I nie była to pierwsza ich wizyta. Moi rozmówcy prowadzą bardzo aktywną działalność w Nowym Yorku organizując pikiety, marsze i różnego rodzaju protesty, piszą artykuły do polskojęzycznej prasy w USA. Częstym tematem jest sprawa katastrofy smoleńskiej. Biorą w obronę dobre imię naszej Ojczyzny i naszej historii uważając to za swój patriotyczny obowiązek. To bardzo cenna inicjatywa, szczególnie w obecnym czasie, kiedy z różnych stron i środowisk nasila się antypolska nagonka i lżenie naszej historii. Podziwiam u Nich wielką znajomość bieżącej, skomplikowanej sytuacji społeczno-politycznej w naszym kraju, nie wyłączając spraw kościoła katolickiego. Oby każdą osobę w Polsce cechowała taka wiedza! Wtedy sterowanie, ogłupianie i manipulowanie społeczeństwem byłoby niemożliwe.

Przed katedrą członkowie Społecznego Komitetu Budowy Pomnika  Prezydenta RP prof. Lecha Kaczyńskiego  w Siedlcach sprzedawali cegiełki na budowę tego pomnika. A w Warszawie nie możemy nawet wyrzucić ostatecznie z Placu Wileńskiego monumentu katów naszych bohaterów narodowych; monumentu postawionego tam przez komunistyczne władze PRL. A przecież podobno (wg Joanny Szczepkowskiej) komunizm już się skończył i to parę lat temu!!! Jak widać albo żyjemy w Matrixie, albo w dwóch światach.  Na projekty pomnika  godnego uczczenia pamięci ofiar smoleńskich słyszymy „nie lzia”. Taką mamy władzę w stolicy…

Po zakończeniu Marszu Pamięci można było podpisać apel w sprawie obrony  arcybiskupa Hosera. Od dłuższego czasu ksiądz arcybiskup jest poddawany nieustannej kampanii oszczerstw.

Na Krakowskim Przedmieściu w tę wrześniową noc widać już było szereg osób, które przyjechały do Warszawy na zapowiedziany protest NSZZ „Solidarność” i dla wielu z nich była to pierwsza możliwość uczestniczenia w mszy świętej w intencji tych co zginęli pod Smoleńskiem oraz Marszu Pamięci. Widać, że byli bardzo wzruszeni.

Więc jeśli Ciebie zabrakło, nie szukaj wymówek, daj świadectwo poprzez obecność (za miesiąc!), bo CI CO ZGINĘLI na to zasłużyli.

Anna Nowik, Wolontariusz IPN, Solidarni 2010