Krucjata różańcowa
Idą za Tobą jak Ty ubodzy
Nie widzi nikt jaki to krzyż
Prowadzi ich uczeń – prorok
Kiedyś okryłaś go płaszczem
Aby nie zginął przed czasem
Zapowiedzianym – który nadszedł
Za nim garstka wyznawców
Tych zawsze wiernych
Co nie szukają miejsc pierwszych
Nie krzyczą na placach swych imion
A wiedzą wszystko:
Że jesteś Matką
Że pokora jest Prawdą
Że trudna droga do Nieba
Że zejść z tej drogi łatwo
Że modlić się szczerze trzeba
Nastawać w porę – nie w porę
By dziesięciu ocaliło Sodomę
Maria Dorota Pieńkowska
Warszawa, 8 września AD 2013