„WOŁYŃ WE KRWI 1943.” Joanna Wieliczka-Szarkowa
data:05 lipca 2013     Redaktor: husarz

Prezentujemy recenzję i fragment książki Joanny Wieliczki-Szarkowej, „WOŁYŃ WE KRWI 1943.”, Wydawnictwo AA, Kraków 2013 r.. Książka już dostępna w księgarniach!






Tytuł: WOŁYŃ WE KRWI 1943.


Autor:
Joanna Wieliczka-Szarkowa

Wydawca: Wydawnictwo AA, Kraków 2013 r.

Dane techniczne: format: 140x200, s. 400, oprawa twarda

Cena detaliczna: Cena detaliczna 39,90 zł

Dostępna: Książka dostępna w dobrych księgarniach, oraz na www.religijna.pl  

 

Informacja o książce:

Prawda o przemilczanej zbrodni!

Historia Rzezi Wołyńskiej – zbrodni ludobójstwa, dokonanej przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach z Województwa Wołyńskiego II RP, podczas okupacji terenów II Rzeczypospolitej przez III Rzeszę, w okresie od lutego 1943 do lutego 1944. Historycy szacują, ze zginęło wtedy ok. 70 tys. Polaków,
a kolejne 60 tys. Polaków zamordowali ukraińscy nacjonaliści na terenie Małopolski Wschodniej. Apogeum ludobójstwa przypadło na 11 lipca 1943 roku. Na uśpione niedzielnym odpoczynkiem w pierwszych dniach żniw polskie wsie i chutory, na wiernych zgromadzonych w katolickich świątyniach spadły pociski, granaty, butelki z zapalona benzyna, ostrza wideł, kos, noży, siekier i pogrzebaczy. Nie było obrońców, bowiem w wielu miejscowościach pozostały w większości kobiety i dzieci…

Ewa Siemaszko
Podczas II wojny światowej naród polski był ofiara trzech ludobójstw – niemieckiego, sowieckiego i ukraińskiego. O tym ostatnim Polacy wiedza stosunkowo najmniej. Brak publikacji dającej ogólne pojęcie o zagładzie Polaków i polskości na Wołyniu, publikacji przeznaczonej dla każdego czytelnika, wypełnia

właśnie ta książka.

ks. prof. dr hab. Józef  Marecki
To pomnik pomordowanych Polaków, milczących ofiar niespotykanego ludobójstwa, którym do dziś nikt pomników nie wystawił, w przeciwieństwie do ich morderców, którzy maja swoje pomniki i tytuły narodowych bohaterów Ukrainy, są patronami ulic, placów i szkół... Ta książka to także wyraz pamięci

o polskich miejscowościach na Kresach, których nie ma już na żadnej mapie…



Informacja o autorze:

Dr Joanna Wieliczka-Szarkowa, historyk, autorka książek: III Rzesza. Narodziny i zmierzch szaleństwa (Kraków 2006); Józef Piłsudski 1867-1935. Ilustrowana biografia (Kraków 2007); Czarna Księga Kresów (Kraków 2012), Żołnierze Wyklęci. Niezłomni bohaterowie (Kraków 2013). Współautorka książki W cieniu czerwonej gwiazdy. Zbrodnie sowieckie na Polakach (1917-1956) (Kraków 2010) oraz serii książek historycznych dla dzieci Kocham Polskę.



Wstęp

 

 

Kilkadziesiąt lat selektywnego traktowania historii narodu polskiego, wynikającego z podporządkowania Polski powojennej Związkowi Sowieckiemu, spowodowało, że ogół społeczeństwa, z wyjątkiem środowisk pochodzących ze wschodnich terenów utraconych po II wojnie światowej, nie ma orientacji o strasznych doświadczeniach ludności kresowej. Nieraz nie mają jej nawet potomkowie dawnych mieszkańców Kresów II Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż ich dziadkowie, rodzice albo nie chcieli wracać do ciężkich przeżyć, albo bali się je przekazywać  dzieciom i wnukom, by nie wychodziły poza krąg rodzinny i nie były powodem represji ze strony władz lub dawnych prześladowców.

Przełom polityczny 1989 roku uwolnił z zamknięcia temat represji sowieckich, zwłaszcza zbrodni katyńskiej, toteż stan wiedzy w tym względzie w polskim społeczeństwie znacząco się rozszerzył. Nie udało się jednakże pokonać dotąd ogromnych zaniedbań w przekazie społeczeństwu polskiemu prawdy o hekatombie Polaków na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej, spowodowanej zbrodniczą działalnością ukraińskich nacjonalistów. Nie ma zatem powszechnej  świadomości, że naród polski podczas II wojny światowej był ofiarą trzech ludobójstw – niemieckiego, sowieckiego (z czym na ogół obywatel polski już jest obeznany) i ukraińskiego.

Wprawdzie począwszy od 2000 r. ukazało się wiele opracowań naukowych, dokumentacyjnych, źródłowych i publicystycznych poświęconych zbrodniom nacjonalistów ukraińskich, ukazując je na różnych terenach, w różnych aspektach i fragmentach, rozpatrując przyczyny i opisując  sprawców, lecz dla przeciętnego obywatela są to publikacje – z różnych powodów – i mało przystępne, i trudno dostępne.

Brak publikacji ukazującej trzecie na narodzie polskim ludobójstwo – ukraińskie,­ dającej ogólne pojęcie o zagładzie polskości na Wołyniu, przeznaczonej dla czytelników o zróżnicowanym  stopniu wykształcenia  – wypełnia praca Joanny Wieliczki-Szarkowej „Wołyń we krwi 1943”.  Opracowanie to wszechstronnie, choć skrótowo, pokazuje teren zbrodni, sprawców, przebieg zbrodniczej depolonizacji i stan postgenocydalny.

Najpierw autorka wprowadza czytelnika w nieznany współczesnym wołyński świat miniony (dzisiejszy Wołyń nie przypomina przedwojennego), odmalowując  w sposób zachwycający geograficzny obraz oraz ciekawą i bolesną historię tej ziemi. W tym zapoznawaniu się z „daleką” krainą stopniowo pojawiają się wydarzenia i procesy, przejściowe lub incydentalne (np. chmielnicczyzna, zabójstwo hr. Andrzeja Potockiego, pożoga i mordy Polaków lat 1918-1919), nawiązujące w swym charakterze do późniejszego terroryzmu i zbrodni na Polakach, dokonanej przez nacjonalistów ukraińskich. Następnie pokazany jest Wołyń okresu międzywojennego, starania dźwignięcia tej ziemi z zacofania i związania z państwem polskim ludności ukraińskiej, czemu przeszkadzali zarówno  komuniści, jak i rosnące w siłę nacjonalistyczne organizacje, a głównie Organizacja Nacjonalistów Ukraińskich, której ideologiczne podstawy działania są oddane trafnie. Zapoznawszy czytelnika z terenem późniejszych zbrodni, pozostałe trzy czwarte książki poświęcone jest zbrodniczej depolonizacji Wołynia. Trafnie operując przykładami typowych i największych zbrodni ludobójstwa na Wołyniu oraz rozpaczliwej obrony, tylko w nielicznych przypadkach udanej,  autorka dobrze oddała to wielkie nieszczęście wołyńskich Polaków, którego sprawcami była OUN i Ukraińska Powstańcza Armia: bezwzględność w mordowaniu bezbronnych ludzi, okrucieństwo, starania wytępienia wszystkich Polaków, słabość oporu, uchodźstwo. Jako ostatni akord polskiej obecności i podziemnej państwowości, choć pod okupacją, opisane zostały walki 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK. Jest ponadto rozdział  o identycznych zbrodniach w Małopolsce Wschodniej – ważna sygnalizacja, że ludobójstwo Polaków przez OUN-UPA nie zakończyło się na Wołyniu. Dopełnieniem obrazu zniszczenia polskości na południowo-wschodnich ziemiach II Rzeczypospolitej jest przedstawienie sytuacji na utraconych ziemiach  „za drugiego Sowieta” po 1943 r. Zakończenie książki stanowi opis starań osób i środowisk związanych z Kresami o zachowanie pamięci o martyrologii Polaków na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej, udokumentowaniu jej i upamiętnieniu miejsc masowych mordów.

Książka p. Joanny Wieliczki-Szarkowej to publikacja przeznaczona dla szerokiego kręgu czytelników. Jest napisana językiem przystępnym, gawędziarskim, któremu – mimo ciężkiej problematyki – zawdzięczamy  łatwość czytania i przyswajania. Przedstawiane fakty historyczne  autorka osadza przy pomocy różnorakich ciekawostek w szerszym tle, pokazuje związki Wołynia i Wołyniaków z innymi dzielnicami Polski, łączy główne tematy ze współczesnością, co przydaje tekstowi lekkości. Nie odbiera to jednak grozy opisom depolonizacji Wołynia, które bez epatowania nadmiarem wstrząsających scen, ukazują w sposób wystarczający potworność zbrodni i tragizm sytuacji, w jakiej znajdowało się polskie społeczeństwo na Wołyniu.  Lektura tej książki z pewnością daje właściwe  i wystarczające dla przeciętnego czytelnika wyobrażenie  o zbrodniczości OUN-UPA i dokonanym przez te organizacje ludobójstwie kresowych Polaków.

                                                                                                                                                                            Ewa Siemaszko

Zdjęcia do artykułu :
Zdjęcia do artykułu :
Zobacz równiez:





Informujemy, iż w celu optymalizacji treści na stronie, dostosowania ich do potrzeb użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych w plikach cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować w ustawieniach przeglądarki internetowej. Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień w przeglądarce internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.