Nie napiszę...

Nie napiszę teraz wiersza,

ani jednego słowa,

                                                                                                nie wypowiem,

                                                                                            mój dom jest zbyt szary,

łzy skrzywdzonych skrzą się jak piki,

w blasku księżyca,

głupota i pycha i kłamstwo i żądza władzy nieposkromionej skryły się nad koronami drzew,

                                                                                              skutych mrozem we mgle,

z ołowianego nieba spłynęła ławica ostrych jak igły jeża drobinek lodu,

i przebiła moje serce w locie.

Nie napiszę wiersza

O

Polsce.

Jeszcze nie teraz.

LechGalicki