Lwów – spacer po mieście
data:01 stycznia 2013     Redaktor: AlicjaS

Na mel. "Wojenko, wojenko": "Wujenku, wujenku,/ cóż ty za królowa,/ ży za tobu idzi, ży za tobu idzi,/ wiara z Łyczakowa".

 

Dawny gród Lwów założył książę Daniel I Halicki około 1250 po Chr.

Miasto średniowieczne ma już swoje centrum, zwyczajowo ustalone, prawnie zatwierdzone na podstawie lokacyjnego przywileju Kazimierza Wielkiego w 1356 r. Król wyznaczył lwowski Rynek, który stał się centrum życia miejskiego. Najstarsze zabytki we Lwowie pochodzą z epoki gotyku. Pozostało ich niewiele z powodu zniszczenia miasta przez pożar 1527 r. Współcześnie historycznych zabytków jeszcze mniej. Z tego okresu do zabytków zalicza się łacińską katedrę trzynawową, założoną przez Kazimierza Wielkiego w 1370 r. Centrum miasta tworzy Stare Miasto zamknięte wałami. Na czworobocznym rynku wznosi się ratusz wybudowany w latach 1828–35, wokół zaś rynku grupują się dzielnice. Chodząc po Lwowie, oprócz kościołów, Rynku, Arsenału, zachwyt odczuwa się na widok mieszczańskich kamienic, nie tych z XVI w. po Chr., lecz nowszych, z XIX w. Wieża ratuszowa z lat dwudziestych pochodzi już z czasów austriackich. Stojące przed Ratuszem dwa lwy, herby miasta, są wymownym, trwałym symbolem Lwowa.

Główna oś miejska to ulica Akademicka. Przebiegała w latach dwudziestych ub. wieku od gmachu Uniwersytetu przez Plac Fredry do Placu Mariackiego (stoi do dziś). Jest tam przepiękny, wypolerowany w kamieniu, pomnik Adama Mickiewicza. Kolumna z granitu, cokół z bazaltu, podstawa granitowa w kolorze ceglastym. Tak wspaniałego, przede wszystkim pięknego, oryginalnego pomnika, w życiu jeszcze nie widziałem. To majstersztyk od zaprojektowania do wykonania. Jeszcze widokowe ustawienie w przestrzeni, na wzgórku, na rozdrożu ulic i dróg. Obok ławeczki można usiąść, popaść w zadumę i pomyśleć o historii: to nasze, tu była Polska. Pomnik sfinansowany ze składek narodowych w 1904 r., wykonał Antoni Popiela. Kojarzy się każdemu Polakowi, lwowianinowi, z uroczystymi patriotycznymi uroczystościami. Jest – był - sercem patriotycznych manifestacji w mieście.

Kościół Dominikanów; ulica Akademicka była traktem spacerowym. Przechadzki spacerowicze przedłużali przez Wały Hetmańskie do teatru zbudowanego w klimacie urbanistycznym; zadrzewiona, ozdobiona szpalerami  kwiatów i krzewów z ławkami do spoczynku. Trakt skupiał życie artystyczne i intelektualne mieszkańców miasta. Przy ul. Akademickiej nr 22 mieściła się sławna w latach trzydziestych cukiernia Zalewskich, z którą konkurował w sąsiedztwie Welza. Wielu starych mieszkańców wspomina je do dziś. Trochę dalej, na Wałach Hetmańskich, były ekskluzywne kina „Palace” i „Cassino”. Dalej zaczyna się trakt Swobody, tu skupia się całe życie miasta. Widok na miasto Lwów z Wysokiego Zamku to zielone arboretum z mnogością parków. W mieście znajduje się bardzo ważny historycznie, usypany na pamiątkę z okazji 300 lat istnienia Kopiec Unii Lubelskiej. Całkowicie zapomniany, znajduje się na wzgórzu Wysoki Zamek, ma 413 m n. p. m.; ze szczytu ładna panorama miasta.

Najsłynniejszy był, może i jest dzisiaj, krajobrazowy Park Stryjski, zwany również Parkiem Kilińskiego; w stylu angielskim, romantycznym.

Wieki XVI – XVII to złoty okres Lwowa. Przyjeżdżali tutaj Niemcy, Włosi, Żydzi. Głównie dzięki handlowi bogacili się i zostawali  na zawsze. Rynkowy renesans to kamienice Czarna i Królewska. Kamienica Czarna, dawniej zwana Loretanowiczowską, została w 1927 r. siedzibą Muzeum Historycznego Miasta Lwowa.  Natomiast w kamienicy Królewskiej był, może i jest dziś, zbiór Muzeum Narodowego im. Jana III Sobieskiego. Kamienicę wykupił ojciec króla, Jakub Sobieski. Król bardzo lubił miasto i chętnie tu przebywał, rozbudował i utworzył jako swoją rezydencję. Przepiękny dziedziniec arkadowy Kamienicy Królewskiej naśladuje dziedziniec Wawelu. Już w czasach austriackich wydrążone zostają cztery studnie. Rynek lwowski, kiedyś ogromny plac targowy, obecnie turystyczno – spacerowy. Z lat trzydziestych XVII w. doskonale zachowane są następujące dzieła architektury: Baszta Prochowa, Arsenał Miejski, Arsenał Królewski wraz z częścią fortyfikacji. Lwów w XVII w. wytrzymał kilka bardzo ciężkich oblężeń, wychodząc zwycięsko.

Kiedy zwiedzimy najważniejsze zabytki miasta, warto pójść własną drogą, zaglądając w zaułki, pójść do teatru. Lwów to trzy kościelne metropolie: ormiańska, greko-katolicka i rzymsko-katolicka. Zwiedzając Lwów, byłem zaskoczony, że tak wiele tutaj Polski. W grupie wycieczkowej były osoby, które pamiętały swoje rodzinne miejsca, byli wzruszeni. Wspominali Tońcia i Szczepcia.

Na koniec fragment wielozwrotkowej popularnej piosenki, powstałej w okresie wojny polsko–ukraińskiej, którą usłyszałem w zaułku miasta, pt.: „Wojenko, wojenko”, z tradycyjną melodią:

Wujenku, wujenku,

cóż ty za królowa,

ży za tobu idzi, ży za tobu idzi,

wiara z Łyczakowa.

                                             

Wiara z Łyczakowa,

sami chłopcy zdrowi,

takich ni znajdzieci, takich ni znajdzieci

dzisiaj w całym Lwowi (…)

 

Przedstawiciel Terenowy Solidarni 2010

Stefan M

Tychy

 

Zaproszenie:

Zapraszam wszystkich sympatyków na spotkanie w każdy pierwszy czwartek miesiąca do kościoła w parafii Świętej Rodziny, ul. Elfów na godzinę 18.00.  Na początku Nowego 2013 Roku zapraszamy na spotkanie opłatkowe.                    

Galeria do artykułu :
Zobacz więcej zdjęć ...





Informujemy, iż w celu optymalizacji treści na stronie, dostosowania ich do potrzeb użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych w plikach cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować w ustawieniach przeglądarki internetowej. Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień w przeglądarce internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies, opisaną w Polityce prywatności.