W 1830 roku car Mikołaj I, upamiętniając swego brata Aleksandra I, przemianował uczelnię na Uniwersytet Królewsko-Aleksandrowski (Postanowienie dozwalające Uniwersytetowi Warszawskiemu przyjąć nazwanie Uniwersytetu Królewsko-Lewandowskiego.
Po upadku Powstania listopadowego, w którym uczestniczyło wielu studentów, uniwersytet został zamknięty.
W 1870 roku otwarto Cesarski Uniwersytet Warszawski. W trakcie pierwszej wojny światowej uniwersytet został ewakuowany do Rostowa nad Donem (1915), gdzie do końca lipca 1917 roku działał, jako "Cesarski Uniwersytet Warszawski w m. Rostowie nad. Jednocześnie w latach 1915–1918 niemieckie władze okupacyjne wyraziły zgodę na działalność Uniwersytetu w Warszawie.
W odrodzonym państwie polskim uczelnia funkcjonowała, jako Uniwersytet Warszawski. Po raz pierwszy w swojej historii wszystkie władze UW pochodziły z wyboru. Na początku lat trzydziestych uniwersytet stał się największą polską uczelnią – pracowało tam 250 profesorów i docentów, a naukę pobierało 10 000 studentów. Po śmierci Józefa Piłsudskiego w 1935 roku Senat UW zmienił nazwę uczelni na Uniwersytet Józefa Piłsudskiego w Warszawie.
W trakcie okupacji polskie uczelnie wyższe były zamknięte. Zbiory i wyposażenie wielu nowoczesnych pracowni UW zostały wywiezione do Niemiec. Sam uniwersytet przekształcono w koszary żandarmerii. Pomimo zakazów okupanta i groźby kary śmierci, wielu wykładowców prowadziło zajęcia ze studentami w mieszkaniach prywatnych. W ten sposób powstała rozbudowana struktura tajnego nauczania, stanowiąca część polskiego ruchu oporu. W 1944 roku w zajęciach uczestniczyło już ok. 300 pracowników naukowych i 3 500 studentów. Większość studentów była jednocześnie żołnierzami podziemia. W czasie wojny zginęło 63 profesorów UW. Budynki uczelniane uległy zniszczeniu w 60%, a zbiory w 70–80%.
Po wojnie powrócono do nazwy Uniwersytet Warszawski. W grudniu 1945 roku zajęcia rozpoczęło ponad 4 000 studentów. Rozporządzeniem Rady Ministrów z 24 października 1949 r. zlikwidowano Wydziały: Lekarski i Farmaceutyczny, a w ich miejsce utworzono Akademię Lekarską (później Medyczną). Zlikwidowano też Wydział Teologii Ewangelickiej i Wydział Teologii Katolickiej, wyodrębniając odpowiednio Chrześcijańską Akademię Teologiczną i Akademię Teologii Katolickiej.
Uniwersytet Warszawski był za czasów PRL ważnym ośrodkiem opozycyjnym. W marcu 1968 roku na uczelni doszło do masowych demonstracji studenckich.
za: wikipedia.org