Rozdział 4 poradnika dla mężów zaufania opracowanego przez Solidarnych 2010. Kolejne odcinki w natępnych dniach.
Oszustwa wyborcze przy braku jakiegokolwiek nadzoru mogą być realizowane w sposób zupełnie prosty i bezczelny. Mogą mieć też formy bardziej ukryte i wyrafinowane. Ostatecznie jednak wszystkie metody stosowane, na poziomie obwodowej komisji wyborczej, sprowadzają się do doprowadzenia do podpisania przez wszystkich członków komisji fałszywego protokołu z prac komisji. Schematy konkretnych działań oszustów mogą być różne w zależności od realnych możliwości działania, czyli mniejszej lub większej kontroli i monitoringu pracy komisji zarówno przez poszczególnych członków komisji, obserwatorów zagranicznych i przede wszystkim mężów zaufania (MZ).
4.1. Istota i mechanizm oszustwa wyborczego na terenie obwodowej komisji wyborczej
Istota oszustwa wyborczego na terenie obwodowej komisji wyborczej polega na świadomym podpisaniu fałszywego protokołu z prac komisji, który nie odzwierciedla realnych ilości takich jak:
? ilość wszystkich posiadanych przez komisję kart do głosowania,
? ilość wydanych kart do głosowania / ilość podpisów złożonych przez wyborców w spisie wyborców,
? ilość niewykorzystanych kart do głosowania,
? ilość głosów ważnych i nieważnych,
? ilość realnie oddanych głosów na poszczególne komitety wyborcze.
Manipulując tymi wielkościami oszuści muszą zachować zgodność arytmetyczną protokołu, gdyż w innym przypadku protokół zostałby odrzucony przez komisję wyższego szczebla. Dodatkowo, w celu "zalegalizowania" fałszywego protokołu oszuści dążą zawsze (w miarę możliwości) do materialnego sfałszowania, ilościowego i jakościowego, rekwizytów wyborczych takich jak karty do głosowania będące w posiadaniu komisji obwodowej, karty do głosowania znajdujące się w urnie wyborczej i spisu wyborców.
4.2. Przykładowe schematy działania oszustów wyborczych
Co muszą konkretnie zrobić, jakie czynności wykonać osoby planujące i realizujące oszustwo wyborcze, aby wybory na szczeblu danej komisji obwodowej, czyli na terenie konkretnego lokalu wyborczego zostały sfałszowane, a cały proceder pozostał nie odkryty?
Należy podkreślić, że wszystkie niżej wymienione schematy oszustw stają się niemożliwe lub bardzo trudne do przeprowadzenia przez fałszerzy wyborczych przy prawidłowym, rzetelnym i świadomym działaniu członków poszczególnych komisji wyborczych oraz mężów zaufania. Wyegzekwowanie przeprowadzenia uczciwych wyborów jest możliwe i zależy od wszystkich osób pracujących na terenie konkretnych lokali wyborczych.
A. Fałszerstwa przy braku jakiejkolwiek kontroli lub przy kontroli całkowicie niewystarczającej (dotyczy części lokali wyborczych w Polsce).
Członkowie niektórych komisji w Polsce, którzy np. od lat, przy okazji wszystkich wyborów, prowadzą prace obwodowych komisji wyborczych w tych samych lokalach wyborczych wiedząc, że nie mają nad sobą żadnej realnej kontroli lub kontrolę niewystarczającą, mogą realizować oszustwa wyborcze zupełnie swobodnie. Dotyczy to również niektórych lokali wyborczych poza granicami Polski.
Czynności składające się na fałszowanie wyborów. Co robią oszuści?
1) Ustalają zakres fałszerstwa
Zakres ten zależny jest od ich poczucia bezkarności i oceny na jak wiele mogą sobie pozwolić w ramach granicy prawdopodobieństwa, tak by nie padło wyraźne oskarżenie i zachowane zostały pozory uczciwości.
2) Przygotowują od razu fałszywy pełny protokół z wyborów, tak jakby wybory już się dokonały lub ustalają wszystkie wartości fałszywego protokołu.
3) Przygotowują fałszywe karty wyborcze z wypełnionymi przez siebie głosami zgodnie z ustalonym wcześniej protokołem ? wszystkie, czyli pokrywające realną wysoką frekwencję lub karty przeznaczone do dorzucenia na wybranego przez nich kandydata.
4) W odpowiednim dla nich momencie, po zamknięciu lokalu wyborczego zabierają całą realną zawartość urny lub ustaloną jej część w "bezpieczne" miejsce i zastępują ją kartami wcześniej przygotowanymi.
5) Fałszują spis wyborców, przez dopisanie brakujących podpisów, tak aby ilość podpisów, która ma odpowiadać ilości wydanych kart do głosowania zgadzała się z ilością kart "wyjętych" z urny.
6) Podpisują fałszywy, wcześniej przygotowany protokół lub sporządzają fałszywy protokół na podstawie ustalonych wcześniej fałszywych wielkości.
7) Dalej postępują zewnętrznie jak normalna komisja wykonując normalne wytyczne Państwowej Komisji Wyborczej, deponując całą fałszywą dokumentację zgodnie z tymi wytycznymi.
8) Po opuszczeniu lokalu wyborczego, w sposób, który uznają za właściwy pozbywają się wykradzionych z urny kart do głosowania niszcząc je lub ukrywając.
Jest to mechanizm, który może mieć różne warianty, swoistą dramaturgię i specyfikę czasoprzestrzenną w konkretnie realizowanych przypadkach. Ważne, że w przypadku kontroli zachowuje on pozór legalności, gdyż zgadzają się ilości kart do głosowania oraz ilości podpisów wyborców. W przypadku kontroli po zakończeniu śledztwa osoba kontrolująca może posługiwać się tylko poszlakami. Trudne jest udowodnienie fałszywości 2000 kart, gdy w rzeczywistości same karty są opieczętowane rzeczywistą pieczęcią komisji. Trudno jest też zrobić przesłuchanie 3000 osób uprawnionych do głosowania w danym obwodzie po to, aby wykryć, że część podpisów jest sfałszowana.
Przy tego typu oszustwach, oszuści mogą zawyżać frekwencję wyborczą w ramach założonego przez nich prawdopodobieństwa.
B. Bardziej wyrafinowane i zakamuflowane schematy fałszerstw wyborczych
W przypadku bardziej wyrafinowanych i zakamuflowanych fałszerstw wyborczych oszuści na różne sposoby, w innej skali, w odmiennych układzie czasoprzestrzennym dokonują podobnych czynności do tych, które wymieniono powyżej.
Uwaga: z tą częścią zapoznani zostaną wyłącznie wszyscy członkowie komisji wyborczych i mężowie zaufania zgłoszeni przez PiS (także "rekrutowani" zgodnie z porozumieniem pomiędzy PiS, Klubami Gazety Polskiej, Ruchem Społecznym im. Lecha Kaczyńskiego oraz Solidarnymi 2010), a więc ok. 50 tys. osób, które będą pracować we wszystkich ok. 25 tysiącach komisji wyborczych w całej Polsce. Nie podajemy jej do publicznej wiadomości, by nie był swoistą instrukcją ? jak fałszować wybory. Jednocześnie jesteśmy zdeterminowani, by wreszcie wszyscy fałszerze wyborów zgodnie z prawem zaczęli trafiać na wiele lat do więzienia, ponieważ to jedno z ciężkich przestępstw karane surowo w krajach w pełni demokratycznych.
Jeszcze raz należy podkreślić, że wszystkie lub zasadnicza większość przedstawionych scenariuszy oszustw może być wykryta i udaremniona przy prawidłowej i cierpliwej pracy uczciwych członków komisji oraz mężów zaufania.
